Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ, μετά τη δεκαετή περιπέτεια των μνημονίων, αλλά και μετά τις αιφνίδιες επελάσεις της πανδημίας και της Τουρκίας, ωρίμασε. Οχι ίσως όσο γρήγορα και πολύ θα ήθελαν, όσοι αναγνώρισαν αμέσως την επικινδυνότητα της πολιτικής δυστοπίας που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ωρίμασε. Κι αυτό φαίνεται όχι μόνο με την ψήφο της 7ης Ιουλίου 2019. Φαίνεται από τη συμπεριφορά της σε ό,τι ακολούθησε. Αγκάλιασε με στοργή τα πρώτα στοιχεία κανονικότητας που έφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην καθημερινότητα. Κι όταν μετά η Τουρκία κήρυξε τον ασύμμετρο πόλεμο στον Εβρο εργαλειοποιώντας το μεταναστευτικό, η συντριπτική πλειοψηφία συστρατεύτηκε με τον πατριωτισμό. Κι όταν αργότερα ήρθε η «θεομηνία» της πανδημίας, η ελληνική κοινωνία κατάλαβε, πειθάρχησε κι «έμεινε ασφαλής».

ΚΑΙ ΤΩΡΑ που έσκασε το δεύτερο, μεγαλύτερο και πιο θανατηφόρο κύμα της πανδημίας (σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο) και η ύφεση δοκιμάζει τα όρια αντοχής της οικονομίας όλης της Ευρώπης, η ελληνική κοινωνία, παρά το αρχικό μούδιασμά της, στην πλειοψηφία της, στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Δεν ακούει τις σειρήνες του λαϊκισμού. Δεν «αγοράζει», δεύτερη φορά, τα λεφτόδεντρα, που της προσφέρουν ξανά οι αυταπατημένοι του 2015, που εξαπάτησαν έως το 2019. Δεν ακούει τις ανοησίες, τη μια ότι οι …ΜΕΘ αντιμετωπίζουν τον κορονοϊό, κι όταν κατέρρευσε το ισχυρότερο ευρωπαϊκό σύστημα υγείας με τον μεγαλύτερο απόλυτο αριθμό ΜΕΘ, το γερμανικό, ανακάλυψαν ότι το «φάρμακο» για τον Covid-19 είναι τα… τεστ. Δεν τείνει ευήκοα ώτα στους πάσης φύσεως συνωμοσιολόγους και ψεκασμένους, που συνεχίζουν να αρνούνται την ύπαρξη του ιού, την ώρα που πέφτουν κορμιά γύρω μας. Το 66% είναι έτοιμο να εμβολιαστεί κι ακόμα ένα σημαντικό ποσοστό είναι έτοιμο να πειστεί, γυρνώντας την πλάτη στους αντιεμβολιαστές.

ΠΑΝΤΑ υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει ένα ποσοστό περί το 10-15%, το οποίο θα είναι «αντί» γενικώς και υπέρ ειδικώς της οποιαδήποτε ανοησίας διαβρώνει την κοινή λογική. Αυτό το ποσοστό για μερικά χρόνια μεγάλωσε απότομα. Αλλά ευτυχώς εξίσου απότομα ξεφουσκώνει και επιστρέφει στα φυσιολογικά επίπεδά του. Η πλειοψηφία όμως είναι άλλη πλέον. Και «είναι σε ρήξη πλέον με το λίγο». Γι’ αυτό είναι σε ρήξη και με τον «λίγο» ΣΥΡΙΖΑ. Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει τόσο «λίγος», θα παραμένει σε ρήξη μαζί του η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας και οι απώλειές του θα μεγαλώνουν. Καθώς όλο και περισσότεροι θα καταλαβαίνουν ότι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να πει τίποτα σε συνθήκες κανονικότητας. Οι πολλοί απλώς θα γελούν σαρκαστικά, όταν ακούνε τα στελέχη του τη μια στιγμή να λένε, π.χ., «γιατί κλείνετε την εστίαση και καταστρέφετε τον κόσμο» και την αμέσως επόμενη να λένε ότι «ευθύνεται η κυβέρνηση που άργησε να πάρει μέτρα»!

ΔΕΝ «ΜΑΣΑΕΙ» πλέον κανείς, πέραν των εξαρτημένων, με τέτοιου είδους παιδική και ανορθολογική αντιπολίτευση. Η οποία καταγγέλλει την κυβέρνηση και γιατί δεν έκλεισε νωρίτερα, αλλά και γιατί έκλεισε.

ΟΙ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΥ

Μέσα στα διάφορα «ελλειπτικά» αφηγήματα που κατά καιρούς βρίσκει ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να νομίσει ότι λέει κάτι ή ότι κάνει αντιπολίτευση -τσουρέκια, Πάρνηθα, «υπέρκομψη» Μαρέβα, «κυβέρνηση Βερσαλλιών» κ.λπ.- εσχάτως πρόσθεσε και το πνίξιμο της ελευθεροτυπίας και των δημοσιογράφων από το Μ. Μαξίμου.

Μεμονωμένα περιστατικά, τα οποία ουσιαστικά αποτελούν ενδοεπιχειρησιακά ζητήματα ιδιωτικών επιχειρήσεων, επιχειρείται να εμφανιστούν σαν «χούντα στον Τύπο». Εντάξει, και οι άλλες «χούντες» που κατά καιρούς λάνσαρε η Κουμουνδούρου πήγαν άπατες. Γιατί απλώς δεν είναι «του κόσμου τούτου», αλλά της φαντασίας των αμήχανων. Κάπως έτσι θα πάει κι αυτή η «χούντα». Θα ανακυκλωθεί για λίγο μεταξύ των φίλιων μέσων και μετά θα πάει στον γνωστό «μπλε κάδο».

Το κακό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι επιλέγει και λάθος τομείς για να δαιμονοποιήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Φέρνοντας στο νου ένα από τα αγαπημένα τσιτάτα του Α. Τσίπρα. Το «δεν μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου». Δεν μπορούν να μιλάνε για φίμωση της ελευθερίας του Τύπου όσοι πανηγύρισαν ξεδιάντροπα το κλείσιμο καναλιών, ραδιοφωνικών σταθμών και εφημερίδων. Δεν μπορούν να μιλάνε για παρεμβάσεις εκείνοι που επιχείρησαν να ελέγξουν άγαρμπα το μιντιακό τοπίο με γελοίους και αντισυνταγματικούς διαγωνισμούς, με γνωμοδοτήσεις του… Ινστιτούτου της Φλωρεντίας και με ενέχυρο… βοσκοτόπια. Δεν μπορούν να μιλάνε για διωγμούς δημοσιογράφων εκείνοι που στοχοποίησαν δημοσιογράφους, οι οποίοι αρνήθηκαν να προσδώσουν έστω αληθοφάνεια στο επικίνδυνο παραμυθάκι της πρώτης γοράς Αριστεράς. Ή τόλμησαν να αναδείξουν το μεγαλείο της ανικανότητας και της επικινδυνότητας του «ασκεριού» που έκανε ντου στην εξουσία, υποβασταζόμενο από τον «πρώτο των ψεκασμένων».

Δεν νομιμοποιούνται να μιλούν για επιλεκτικές σχέσεις αυτοί οι οποίοι κυβερνούσαν με non papers. Κι αυτοί που άλλαξαν μέσα σε μια νύχτα τον δημοσιογραφικό χάρτη, επιβάλλοντας στα τηλεοπτικά πάνελ κάποιους κομισάριους- ανύπαρκτους επαγγελματικά, οι περισσότεροι από τους οποίους εξαφανίστηκαν από την πιάτσα με τη λήξη του πανηγυριού. Και, τέλος, δεν μπορούν να μιλούν για δημοκρατία και ελευθερία του Τύπου εκείνοι που με μεγάλη άνεση χαρακτήρισαν «ακροδεξιούς» τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, η οποία διαφωνούσε με τη συμφωνία των Πρεσπών. Κάπου κράτει οι Αντουανέτες του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού…

Ο «ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΖΗΜΙΑΣ» ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ

Δεν είναι τυχαίο αυτό που συνέβη στην Κοζάνη. Η οποία εκτός από το σκληρό lockdown έχει μπροστά της να αντιμετωπίσει κι έναν οικονομικό εφιάλτη: Η ορθή πολιτική της απολιγνιτοποίησης που έχει αποφασίσει η κυβέρνηση θα έχει τεράστιο οικονομικό κόστος για την περιοχή, το οποίο, αν δεν αναπληρωθεί με άλλες επενδύσεις, κινδυνεύει να μετατρέψει την ευρύτερη περιοχή στη νέα «μέση Αγγλία».

Κι ενώ υπήρχε αυτό το πρόβλημα, βρέθηκαν να ηγούνται ένας μητροπολίτης, ο Σερβίων και Κοζάνης, ο οποίος, ενώ η περιοχή βρισκόταν στο «επίπεδο 4», καλούσε τους πιστούς να κοινωνήσουν «με την ίδια λαβίδα». Ενας περιφερειάρχης (Δ. Μακεδονίας) και μερικοί δήμαρχοι, οι οποίοι όλοι μαζί άργησαν να καταλάβουν τι συμβαίνει με την εξάπλωση του κορονοϊού κι όταν κατάλαβαν, όπως φαίνεται, δίστασαν να ζητήσουν άμεσα μέτρα, προτάσσοντας τα τοπικά οικονομικά συμφέροντα. Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με αυτό που έγινε και στους 3 δήμους της Δ. Αττικής, Ελευσίνα, Μάνδρα και Ασπρόπυργο.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr