Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΠΟΙΑ είναι, όμως, η λογική αντιμετώπιση αυτής της πρωτοφανούς κατάστασης; Και για να βρεθεί η λύση πρέπει πρώτα να δούμε κατάματα το πρόβλημα. Η εβδομάδα που μόλις πέρασε έκλεισε με ένα μέσο όρο 100 θανάτων, 600 διασωληνωμένων και 2.000 κρουσμάτων την ημέρα. Με αυτούς τους υγειονομικούς αριθμούς είναι δυνατόν να συζητάμε όλοι στη χώρα το πότε θα ανοίξουν το λιανεμπόριο, οι καφετέριες και τα κομμωτήρια;

ΠΟΙΟΣ είναι ο στόχος; Να έχουμε ανεξέλεγκτο αριθμό από εισαγωγές ασθενών στα νοσοκομεία, οι οποίοι όμως πρώτα θα έχουν προλάβει να κάνουν τα ψώνια τους, να πιουν καπουτσίνο και να φτιάξουν τα μαλλιά τους; Η συζήτηση κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση. Ακόμα κι αν γίνει ένα θαύμα μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα και τα «μαύρα» νούμερα έχουν μειωθεί στο μισό. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε 50 θύματα, 300 διασωληνωμένους και 1.000 κρούσματα την ημέρα. Θα είναι αυτό μια βάση για να ανοίξει η οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα;

ΑΣ σκεφτούμε κάτι. 100 νεκροί την ημέρα είναι μια εθνική τραγωδία κάθε μέρα. Γι’ αυτό πολιτικοί και δημοσιολογούντες θα έπρεπε να είναι πολύ πιο προσεκτικοί σε όσα λένε.

ΗΔΗ, έστω και αργά, έγινε πλέον κατανοητό ότι μέσα στον Δεκέμβριο θα παραμείνουν κλειστά τα σχολεία, η εστίαση και η διασκέδαση. Ποιος είναι ο λόγος να ανοίξουν τα εμπορικά καταστήματα, αν πρώτα δεν έχουν σχεδόν εκμηδενιστεί οι διασωληνωμένοι και τα κρούσματα; Αξίζει το ρίσκο για τη χώρα και τους πολίτες;

ΑΣ υπολογίσουν οι ειδικοί και το υπουργείο Οικονομικών τον τζίρο της χριστουγεννιάτικης αγοράς. Πόσο θα είναι, 500 εκατομμύρια, ένα δισεκατομμύριο; Ας δώσει αυτά τα χρήματα η κυβέρνηση στον κλάδο των εμπόρων. Ναι, θα επιβαρυνθούν τα δημόσια ταμεία, σωστά. Τουλάχιστον, όμως, δεν θα γίνουμε… Μπέργκαμο.

ΤΟ διακύβευμα είναι τεράστιο. Ανοιγμα του λιανεμπορίου μέσα στα Χριστούγεννα θα σημάνει νέα διασπορά του κορονοϊού. Αν η χώρα ξαναβάλει «λουκέτο» τον Ιανουάριο δεν πρόκειται να ξανανοίξει πριν έλθει η άνοιξη. Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές θα είναι τρομακτικό. Το κόστος στην οικονομία ανυπολόγιστο. Η πολιτική ζημιά για την κυβέρνηση μη αναστρέψιμη. Η συζήτηση, μάλλον, θα έπρεπε να έχει αντίστροφη κατεύθυνση. Να δούμε αν απαιτείται αυστηροποίηση των μέτρων, ώστε να «σβήσει» το δεύτερο κύμα της πανδημίας. Και όταν με το καλό «σβήσει», να ανοίξει με ρεαλιστικό τρόπο η οικονομία και η κοινωνία.

ΤΗΝ ευθύνη για την πολιτική απόφαση την έχει η κυβέρνηση. Την ευθύνη, όμως, της εισήγησης για το αν θα πρέπει να χαλαρώσουν ή να σκληρύνουν τα περιοριστικά μέτρα την έχουν οι λοιμωξιολόγοι/επιδημιολόγοι/επιστήμονες. Εχει έρθει η πιο κρίσιμη ώρα στη μάχη κατά της πανδημίας. Δεν επιτρέπονται λάθη.

ΑΣ τα βάλουμε στη ζυγαριά της λογικής. Ή θα γίνει ένα παρακινδυνευμένο άνοιγμα και μετά… ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Ή θα σωθούμε όλοι μαζί τηρώντας το lockdown και μετά θα ξαναχτίσουμε την οικονομία από την αρχή. Η απάντηση στο δίλημμα είναι προφανής.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr