Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΟΜΩΣ, πάνω σε αυτή την προφανή πραγματικότητα έχει στηθεί κι ένα άλλο «πάρτι», εκτός από τα «κρυφά πάρτι» επιχειρηματιών στο χώρο της διασκέδασης, οι οποίοι εγκληματούν. Το «πάρτι» της επιλεκτικής αξιολόγησης του κινδύνου στις διάφορες εστίες μετάδοσης, οι οποίες σχετίζονται ευθέως και σχεδόν αποκλειστικά με το συνωστισμό. Ενα «πάρτι» που προσπαθεί να πολιτικοποιήσει τη μετάδοση του Covid-19 και να δημιουργήσει κομματικά ή ιδεολογικά οφέλη.

ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ διάγγελμα του Κ. Μητσοτάκη προσπάθησε να επαναφέρει την αντιμετώπιση της πανδημίας στις ασφαλείς ράγες της λογικής. Υπάρχει συνωστισμός στα ΜΜΜ και στις εκκλησίες, ο οποίος όμως δεν είναι ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο επικίνδυνος από το συνωστισμό στα μπαρ, στις διαδηλώσεις και τις πλατείες. Το κράτος μπορεί να αποσυμφορήσει το συνωστισμό στα ΜΜΜ και με το κυλιόμενο ωράριο και με την αύξηση του στόλου των λεωφορείων και με την αύξηση της τηλεργασίας. Το κράτος μπορεί να διασφαλίσει -και το έχει καταφέρει, όπως δείχνουν τα έως τώρα στοιχεία- τα σχολεία να μη γίνουν εστίες διάχυσης του ιού, ο οποίος μεταφέρεται μετά στα σπίτια, σε πιο ευπαθείς γονείς κι ακόμα πιο ευπαθείς παππούδες και γιαγιάδες.

ΤΙΠΟΤΑ απ’ όλα αυτά όμως δεν μπορεί να αποδώσει αν απαξιωθεί κι άλλο η ατομική ευθύνη, στο όνομα ενός ανύπαρκτου κρατισμού, ο οποίος μπορεί να κατατροπώσει την πανδημία, χωρίς να περιορίζονται η ελευθερία και τα «δικαιώματα» κανενός. Η απαξίωση της ατομικής ευθύνης -που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πρώτη φάση της πανδημίας- έχει «αρχηγούς»: τους ψεκασμένους συνωμοσιολόγους και τους αγράμματους δικαιωματιστές. Πιο επικίνδυνοι είναι οι δεύτεροι, γιατί οι πρώτοι ισοπεδώθηκαν μαζί με τις θεωρίες τους από τη σκληρή πραγματικότητα. Και είναι πιο επικίνδυνοι γιατί παίζουν με όλα αυτά τα πολύτιμα, που όλοι τα θέλουν, αλλά πρέπει να μπουν σε κανόνες μέχρι το τέλος αυτής της παγκόσμιας τραγωδίας.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δυνατόν κάποιοι να συνεχίσουν να υπονομεύουν τη χρήση μάσκας παντού. Οπως δεν είναι δυνατόν να γίνει πράξη «αντίστασης» το σπάσιμο της απαγόρευσης της κυκλοφορίας από τις 12.30 τα μεσάνυχτα έως τις 5 το πρωί. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να συνεχίζει να λέει στη Βουλή πως «έχει καταντήσει αστείο ότι από το πρωί έως το βράδυ ακούμε την ίδια γραμμή ενοχοποίησης πολιτών». Αστείο και συνάμα επικίνδυνο είναι να καλλιεργεί κανείς την ψευδαίσθηση ότι οποιοδήποτε μέτρο μπορεί να αποδώσει χωρίς την ενεργό και υπεύθυνη συμπεριφορά του κάθε πολίτη. Και ο λαϊκισμός και ο παραλογισμός έχουν τα όριά τους. Τα οποία, ευτυχώς, βρίσκονται σε μετωπική σύγκρουση με την κοινή λογική και την πλειοψηφία της κοινωνίας.

ΣΤΗΝ «ΜΠΟΥΖΟΥ»

Προ ετών η σύζυγος του Ν. Μιχαλολιάκου κ. Ζαρούλια -η οποία είναι μεταξύ των 5 πρώην βουλευτών που δεν θα πάνε μέσα- σε μια έκρηξη αλαζονείας, τότε που η Χ.Α. ήταν στα πάνω της, φώναζε μέσα στη Βουλή, απευθυνόμενη στους συστημικούς, «στην μπουζού, στην μπουζού». Προφανώς δεν ήξερε, ούτε φανταζόταν τότε ότι η κραυγή της ήταν προφητική. Αλλά όχι για τους «σάπιους μνημονιακούς». Προφήτεψε το μέλλον των δολοφόνων και της εγκληματικής οργάνωσης του ναζιστικού μορφώματος της Χ.Α. Χθες η Δικαιοσύνη ολοκλήρωσε την ιστορική απόφασή της. Εστειλε στην «μπουζού» την ηγεσία και πολλά μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, κινούμενη προς τα άνω όρια της αυστηρότητας. Ακόμα και ποινές (π.χ. 5 ετών), οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα, δεν πήραν ανασταλτικό χαρακτήρα. Η αυστηρή απόφαση του δικαστηρίου της κ. Λεπενιώτη αποδεικνύει αρκετά πράγματα. Αποδεικνύει ότι η Δικαιοσύνη τις περισσότερες φορές και σίγουρα στις μεγάλες στιγμές εναρμονίζεται και εκφράζει το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Αποδεικνύει ότι δικαιώθηκαν όσοι την εμπιστεύονται και σέβονται την ανεξαρτησία της. Κι όπως χθες, απέδειξε ότι για να αποδώσει δικαιοσύνη δεν έχει ανάγκη να βρίσκονται έξω από το Εφετείο 15.000-20.000 διαδηλωτές. Η Δικαιοσύνη στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Και απέδειξε σε όλους ότι, αντί να ψάχνουν τρόπους να παίξουν με τους «αρμούς της εξουσίας», καλό είναι να θωρακιστεί κι άλλο η ανεξαρτησία της και να ενισχυθούν οι θεσμοί. Και έδωσε κι ένα μήνυμα στους πολίτες και στον πολιτικό κόσμο. Οτι το Κράτος Δικαίου είναι η δύναμη της Δημοκρατίας. Και οι μεν και οι δε έχουν υποχρέωση με τη συμπεριφορά τους να το διαφυλάττουν δίκην κόρης οφθαλμού.

Πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά του… ΣΥΡΙΖΑ, μέσω Σταϊκούρα

Τυπικά ο Α. Τσίπρας ανακοίνωσε χθες την κατάθεση πρότασης μομφής εναντίον του υπ. Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, με αφορμή τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα. Ακούγοντας όμως την επιχειρηματολογία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργούταν η αίσθηση ότι ο Α. Τσίπρας κατέθετε πρόταση μομφής εναντίον του κόμματός του και του εαυτού του.

Αφού δεν άρθρωσε ούτε μια πρόταση για την ουσία του νομοσχεδίου, ήταν σαν περιέγραφε τη διακυβέρνησή του μαζί με τον Π. Καμμένο: «Δεν θα σας αφήσουνε να πτωχεύετε τους Ελληνες στα μουλωχτά. Σαν τους κλέφτες». Μετά μίλησε για κάποιον αόρατο, που «εδώ και 16 μήνες κυβερνά τη χώρα από το κοντρόλ ρουμ ενός καλοταϊσμένου μηχανισμού προπαγάνδας».

Και στη συνέχεια είπε για τον «αόρατο αρχισυντάκτη ενημέρωσης», που «αλλάζει ατζέντα εκεί που δεν τον παίρνει και αναπαράγει εικονική πραγματικότητα μιας κυβέρνησης, που θέλει να πιστώνεται τα θετικά, και από την άλλη μιας άχρηστης κοινωνίας, που γκρεμίζει ό,τι καλό παράγει η κυβέρνηση». Ο,τι περιέγραψε ο Α. Τσίπρας είναι ό,τι προσπάθησε να κάνει το «σύστημα Παππά» και δυστυχώς για τον ίδιο, απέτυχε. Και αποκάλυψε ότι το όνειρό του ήταν να γίνει ο «αόρατος αρχισυντάκτης ενημέρωσης», ο οποίος πατώντας «κουμπιά» θα έκανε, ό,τι τραβούσε η ψυχή του και η ψυχή των Πολάκηδων που έχει μαζέψει γύρω του…

…Και η «στιγμή» της μομφής

Είναι προφανές πια ότι ο Α. Τσίπρας βιώνει την πολιτική σαν μια μάχη επικοινωνίας. Και γι’ αυτό, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, βλέπει παντού «αόρατους αρχισυντάκτες», «επικοινωνιακές μεθοδεύσεις» και «μαγικά τρικ που δημιουργούν εικονική πραγματικότητα». Η πραγματική ζωή βρίσκεται εκτός του πεδίου πολιτικής αντίληψης του. Γι’ αυτό και νομίζει ακόμα ότι έχασε από τα «βοθροκάναλα της διαπλοκής» και όχι από τη σκληρή ψήφο του ελληνικού λαού. Κι έτσι οδηγήθηκε σε μια κίνηση εντυπωσιασμού, πότε; Μιάμιση ώρα πριν από το διάγγελμα του πρωθυπουργού, με το οποίο προσπάθησε να επαναφέρει την ελληνική κοινωνία στην επικίνδυνη πραγματικότητα της επιθετικής πανδημίας. Ζήτησε να γίνει «πρωταγωνιστής» για μιάμιση ώρα… Στα παλαιότερα των υποδημάτων του κ. Τσίπρα ότι η πανδημία θερίζει σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας. Το μόνο που τον νοιάζει είναι ότι εδώ και 16 μήνες άλλος είναι ο πρωταγωνιστής κι άλλος εκείνος που ζητιανεύει μερικά ψίχουλα δημοσιότητας…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr