Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Στη Δημοκρατία πράγματι δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά όταν είναι πραγματική Δημοκρατία. Ούτε ο «σοσιαλιστής των Ανδεων» Εβο Μοράλες τήρησε απαρέγκλιτα τους κανόνες του δημοκρατικού παιχνιδιού διεκδικώντας πέρυσι τον Οκτώβριο τέταρτη θητεία (την οποία και κέρδισε, αλλά για πολύ λίγο…) ούτε κατά μείζονα λόγο η φιλοαμερικανική αντιπολίτευση επέδειξε καμιά δημοκρατική ευαισθησία, καθώς τον ανέτρεψε με τη βοήθεια του στρατού, εξαπολύοντας πογκρόμ κατά των ιθαγενών, που τον στηρίζουν.

Για ένα χρόνο η Βολιβία -με τα τεράστια κοιτάσματα λιθίου και τις φυτείες κόκας- βάδισε σε τεντωμένο σχοινί, ώσπου χθες ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Η «δοτή» πρόεδρος Ζανίν Ανιές απέτυχε λόγω κορονοϊού να διοργανώσει εκλογές τον Μάρτιο και τον Σεπτέμβριο, αλλά χθες έφτασε η ώρα της αλήθειας.

Η ίδια αποσύρθηκε δηλώνοντας, ότι προσβλήθηκε από τη νόσο. Μάλλον όμως την απέσυραν, καθώς ήταν πολύ «λίγη» για να αντιμετωπίσει τον υποψήφιο του «Κινήματος για το Σοσιαλισμό» (Mas), Λουίς Αρσε, πρώην υπουργό Οικονομικών του Μοράλες.

Ολα δείχνουν ότι ο «μοραλιστής» πολιτικός θα κατατροπώσει εύκολα ή δύσκολα τον μετριοπαθή υποψήφιο του αντίπαλου στρατοπέδου, πρώην πρόεδρο της Βολιβίας, Κάρλος Μέσα. Και τότε θα αρχίσουν τα όργανα, καθώς ο Μοράλες έχει διαβεβαιώσει πως «την επομένη κιόλας» της νίκης του Αρσε θα επιστρέψει στη Βολιβία, όπου τυπικά είναι υπόδικος για «στάση» και «τρομοκρατία». Το μεταβατικό καθεστώς δεν του επέτρεψε καν να είναι υποψήφιος γερουσιαστής.

Σε περίπτωση ήττας, οι οπαδοί του Μas δήλωσαν απερίφραστα ότι θα ξεκινήσουν αμέσως «κινητοποιήσεις», που μαθηματικά θα φέρουν αιματοχυσία από το στρατό. Αρα μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Τα επόμενα 24ωρα αναμένονται γκραν γκινιόλ στα υψίπεδα των Ανδεων.

Από την έντυπη έκδοση