Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η συντριπτική τριπλή ήττα Τσίπρα είναι το αποτέλεσμα της στρατηγικής Μητσοτάκη. Δεν έχει στρατηγική ο Μητσοτάκης; Και τότε με ποιο μαγικό τρόπο ο Τσίπρας βρέθηκε να κάθεται στα έδρανα της αντιπολίτευσης και ο Μητσοτάκης να τον κοιτάζει, κάνοντας χάζι την πολιτική του αδιεξιότητα, από το πρωθυπουργικό έδρανο; Πώς γίνεται να τον αναγκάζει ο Μητσοτάκης σε κάθε κοινοβουλευτική του εμφάνιση να επαναλαμβάνει τα ίδια τσιτάτα του 2014 και του 2015 και να τον σέρνει στο 2019, αποδεικνύοντας την πλήρη απουσία έργου; Την ολοκληρωτική αναποτελεσματικότητά του; Πώς γίνεται αντί για απαντήσεις να βρίζει τον πρωθυπουργό και ο Τσακαλώτος να τον επαναφέρει στην τάξη για τον πολιτικό λόγο του που απαξιώνει την Αριστερά; Να μου συγχωρεθεί αν πω ότι τον λυπάμαι που δεν υπάρχει πλάι του κάποιος, με απλή λογική και πρακτικό μυαλό, να τον τραβήξει από το μανίκι και να του πει: «Ασ’ το αυτό, πρόεδρε. Ελα να σου εξηγήσω τη στρατηγική Μητσοτάκη που σε ρίχνει στα σκοινιά».

Να εξηγήσω εγώ, λοιπόν. Από τη στιγμή που ανέλαβε ο Μητσοτάκης την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας είχε προτεραιότητες: Να ετοιμάσει το κόμμα, να συγκροτήσει την ηγετική ομάδα, να επιλέξει στελέχη χρήσιμα από χώρους με ευρωπαϊκό πρόσημο και κυρίως: να δείξει υπομονή αφήνοντας τον Τσίπρα να… κτυπιέται μόνος του.

Δεν θυμάμαι στη διάρκεια του 2016 και του 2017 πόσες φορές διάβασα και άκουσα ότι ο Μητσοτάκης δεν απαντούσε στον Τσίπρα όπως θα ήθελε η βάση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά επέλεγε άλλα θέματα, στα οποία έδινε μάχη.

Στο λόγο του έβαζε ζητήματα τα οποία δεν είχε θίξει ο Τσίπρας, αλλά με αυτά ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έκτιζε το προφίλ του, ξεδίπλωνε τις φιλελεύθερες πολιτικές του. Μπορούσε να εκφέρει λόγο αξιοπιστίας, ενώ ο Τσίπρας δεν είχε τις δυνατότητες, την παιδεία, τις γνώσεις να αντιπαρατεθεί.

Τι έκανε ο Μητσοτάκης το 2018; Διάλεγε το προσφορότερο πεδίο για τη μάχη, αφήνοντας τον Τσίπρα να δέρνει τον… αγέρα. Τι τακτική ακολούθησε ο Μητσοτάκης το 2019; Εσερνε τον Τσίπρα σε πεδία που αδυνατούσε να απαντήσει, καθώς δεν είχε έργο να παρουσιάσει, ούτε πρόγραμμα. Δεν τον ακολουθούσε στην ένταση και τον τσάκιζε με την πραγματικότητα. Με αυτή τη στρατηγική ο Μητσοτάκης έγινε πρωθυπουργός. Στοιχειώδες, αγαπητέ μου Γουότσον!

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr