Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Δεν λέω πως η Δικαιοσύνη στη χώρα μας «τρέχει», αλλά αυτή δεν ήταν μια όποια δίκη. Η αριστερή κυβέρνηση Τσίπρα όφειλε να τρέξει τη διαδικασία, ώστε να αποδειχθεί αν το φασιστικό μόρφωμα λειτουργούσε ως εγκληματική οργάνωση, αν ο Ρουπακιάς δολοφόνησε τον Φύσσα, με συνεργάτες και εκτελώντας άνωθεν εντολές.

Πάμε από την αρχή: Τα ξημερώματα της 18ης Σεπτεμβρίου 2013, στο Κερατσίνι, ο Ρουπακιάς δολοφόνησε τον Φύσσα για να «τρομάξει» όσους πάλευαν στην περιοχή να αποδυναμώσουν τους χρυσαυγίτες που τρομοκρατούσαν τους πολίτες. Ο Φύσσας ήτανε μπροστάρης. Η εμπεριστατωμένη έρευνα που έγινε απέδειξε ότι πίσω από τον Ρουπακιά έστεκε η ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής. Και εδώ κάνω μια παρέκβαση: Από τις 25 Σεπτέμβρη 2012 ο Αντώνης Σαμαράς ως πρωθυπουργός ήταν στην Ουάσιγκτον. Το απόγευμα της 27ης έδινε μια διάλεξη σε ένα think tank -θαρρώ πως ήταν το Brookings Institution- για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Παρακολουθούσαμε την ομιλία του μερικοί δημοσιογράφοι, όταν ξαφνικά άρχισε να μπαινοβγαίνει στην αίθουσα. Το τηλέφωνό του κτυπούσε συνεχώς. Βγήκα έξω να δω τι γίνεται κι εκείνη τη στιγμή τον άκουσα να λέει στον συνομιλητή του: «Νίκο, είσαι βέβαιος ότι δέσατε καλά την υπόθεση;». Δεν ρωτάς έναν πρωθυπουργό τι… εννοεί επειδή έτυχε να ακούσεις ένα διάλογο.

Την επόμενη ημέρα, 28 Σεπτέμβρη, συνελήφθησαν τα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής. Τότε κατάλαβα ότι ο «Νίκος» ήταν ο Δένδιας, τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη. Και ο μεν Σαμαράς έκλεισε στη φυλακή τους χρυσαυγίτες, ο δε Τσίπρας με υπουργό της Δικαιοσύνης τον Ν. Παρασκευόπουλο έσπευσε να αποφυλακίσει τον Ρουπακιά, τον Μιχαλολιάκο, τον Λαγό, τον Κασιδιάρη. Ο Ν. Παρασκεύοπουλος -στο «ΒΗΜΑ»- ζητούσε «να αποφευχθεί η διαρκής ρήξη με τη Χρυσή Αυγή». Ηθελε ο ΣΥΡΙΖΑ συνοδοιπόρο του το φασιστικό μόρφωμα και ζητούσε από τα δημοκρατικά κόμματα να το στηρίξουν! Απέναντι στάθηκαν η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ.

Ο τέλειος παραλογισμός; Μπορεί, αλλά μετά από λίγο και η τέλεια αποκάλυψη: Ο Βούτσης, ο Πρόεδρος της Βουλής, κατά τη συζήτηση του νόμου Τσίπρα περί απλής αναλογικής, δήλωσε ότι «οι ψήφοι δεν διαχωρίζονται». Η ψήφος ΣΥΡΙΖΑ και η ψήφος Χρυσής Αυγής ίσα και όμοια και καλοδεχούμενη από τον Τσίπρα η ψήφος Μιχαλολιάκου, τον οποίο η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ αποκαλούσαν νεοναζιστή.

Αυτή η συνεργασία είχε παγιωθεί από το 2014, όταν «οι αγανακτισμένοι» ΣΥΡΙΖΑίοι και χρυσαυγίτες ωρύονταν να καεί το μπουρδέλο η Βουλή. Μιλά ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ;