Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ας δούμε λοιπόν τα δεδομένα για να συμπεράνουμε ποιος είναι τελικά ο πιο πιστός σύμμαχος του Σόιμπλε. Καταρχάς ο ίδιος ο πρώην υπουργός Οικονομικών του Τσίπρα «Γιάνης» Βαρουφάκης στη συνομιλία που είχε με τον Γερμανό ομόλογό του την άνοιξη του 2015 αποκάλυψε ότι ο Σόιμπλε είχε «προγράψει» τον Σαμαρά από τον Ιούνιο του 2016 ποντάροντας στον ΣΥΡΙΖΑ για να υλοποιήσει τα σχέδιά του.

Βασική επιδίωξη των δανειστών ήταν να «δέσουν» τα χρήματά τους και αυτό το πέτυχαν απόλυτα μέσω της κυβέρνησης Τσίπρα. Ο Σόιμπλε ζητούσε από το 2012 τη δημιουργία ενός υπερταμείου, που θα λειτουργεί ως ενέχυρο σε περίπτωση μη αποπληρωμής δανείων. Ο Σαμαράς απέρριψε αυτή τη λύση υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα τηρεί τις δεσμεύσεις της, οπότε δεν χρειάζεται η εγγραφή υποθήκης για τα δάνειά της. Η Γερμανία υποχώρησε και όπως φάνηκε από τις αποκαλύψεις του Βαρουφάκη περίμενε τον «πελάτη της». Η διαπραγμάτευση-φιάσκο του πρώτου εξαμήνου του 2015 επανέφερε στην ατζέντα το αίτημα του Σόιμπλε και ο κ. Τσίπρας μέσα σε 17 ώρες ενέκρινε τη δημιουργία του υπερταμείου, στη διοίκηση του οποίου αποφασιστικό ρόλο έχουν οι δανειστές.

Ολοι γνωρίζουν ότι μόνο ο Τσίπρας θα μπορούσε να περάσει τη μνημονιακή καταιγίδα του περασμένου καλοκαιριού χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Ο ΦΠΑ αυξήθηκε σε τρόφιμα, εστίαση και νησιά του Αιγαίου, οι επικουρικές πετσοκόπηκαν, οι κύριες συντάξεις μειώθηκαν μέσω κρατήσεων, το αφορολόγητο μειώθηκε, οι τράπεζες πέρασαν στα χέρια των ξένων funds σε τιμές ψίχουλα.

Καμία κυβέρνηση της ΝΔ δεν θα μπορούσε να περάσει τόσο επαχθή μέτρα χωρίς πρώτα να έχουν ξηλωθεί τα τσιμέντα πέριξ της Βουλής. Ο Τσίπρας τα πέρασε όλα αλλά σύμφωνα με την προπαγάνδα του Μαξίμου η αντιπολίτευση λειτουργεί σαν τον Σόιμπλε!

Το πρόβλημα για τον πρωθυπουργό δεν είναι ότι λόγω της αποτυχημένης οικονομικής πολιτικής του χρειάζονται νέα μέτρα, αλλά ότι δεν μπορεί πλέον να τα περάσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταρρεύσει, όπως και η προσωπική του δημοτικότητα.

Η κοινωνία δεν τον ακούει, οι δανειστές τον θεωρούν αναξιόπιστο, οι αγορές αγρίεψαν απομακρύνοντας το ενδεχόμενο της ένταξης της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.

Για αυτό ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να χτίσει «αντιμνημονιακά» αναχώματα εν όψει ηρωικής εξόδου, αλλά όλοι ξέρουν ότι έπαιξε μια χαρά το παιχνίδι του Σόιμπλε και ας ελπίσουμε ότι θα καταλάβει εγκαίρως ότι με τους τυχοδιωκτισμούς του στρώνει το έδαφος για ακραία σενάρια τύπου Grexit.

Η ΑΓΟΡΑ ΒΛΕΠΕΙ ΝΕΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Ιδιαίτερα ανησυχητική η εικόνα στις αγορές το τελευταίο διάστημα. Ενώ τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων έδειχναν μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου τάση ισχυρής αποκλιμάκωσης, μετά το αποτυχημένο Eurogroup της 5^ης Δεκεμβρίου έχουν πάρει ξανά την ανηφόρα καταγράφοντας υψηλά μηνών. Και στο Χρηματιστήριο Αθηνών η πτώση στον τραπεζικό τομέα αντανακλά την αναζωπύρωση των ανησυχιών για την πορεία της διαπραγμάτευσης και την ευστάθεια του συστήματος. Η κυβέρνηση δεν δείχνει να έχει διδαχθεί από τα λάθη του 2015 και η αγορά είναι ο μεγάλος χαμένος της υπόθεσης.

ΜΠΛΕΞΙΜΟ ΜΕ ΤΟ ΔΝΤ

Η καταδίκη της Κριστίν Λαγκάρντ από γαλλικό πολιτικό δικαστήριο για την υπόθεση Ταπί μπορεί να μην έχει για την ίδια κάποιες άμεσες επιπτώσεις, καθώς κρίθηκε ένοχη για αμέλεια και όχι για δόλο, όμως πυροδοτεί εξελίξεις στο ΔΝΤ. Το δ.σ.  του Ταμείου θα εξετάσει την υπόθεση Λαγκάρντ και το κρίσιμο είναι εάν θα επιβεβαιώσει την εμπιστοσύνη του προς το πρόσωπό της. Εάν μάλιστα λάβουμε υπόψη το δημοσίευμα του Spiegel σύμφωνα με το οποίο η διοίκηση Τραμπ επιθυμεί την απεμπλοκή του ΔΝΤ από την Ελλάδα, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να μείνουμε με τον Σόιμπλε και χωρίς τη χρηματοδοτική κάλυψη του Ταμείου.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου