Γράφει ο Δρ Ευάγγελος Βενέτης*

ΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ κρίση προκαλεί ο αμερικανικός «Νόμος Σίζαρ» (H.R.31 – Caesar Syria Civilian Protection Act of 2019, 17.6.2020) με τη συνεργασία των ΗΠΑ και του λεγόμενου δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ο νόμος αυτός προβλέπει το πάγωμα της βοήθειας ανοικοδόμησης της Συρίας και κυρώσεις εναντίον της κυβέρνησης της Δαμασκού ή των εταιριών που συνεργάζονται μαζί της, εφόσον δεν λογοδοτούν στη Δικαιοσύνη οι δράστες ωμοτήτων του συριακού εμφυλίου. Στοχεύει παράλληλα ρωσικές και ιρανικές εταιρίες που συνεργάζονται με τη Δαμασκό.

ΟΙ ΤΙΜΕΣ των τροφίμων στη Συρία έχουν αυξηθεί δραματικά. Τους τελευταίους έξι μήνες, το κόστος των βασικών ειδών διατροφής διπλασιάστηκε, καθώς η αξία της συριακής λίρας έπεσε κατά περισσότερο από τα δύο τρίτα σε συνδυασμό με τους περιορισμούς του κορονοϊού που εμποδίζουν τις αλυσίδες εφοδιασμού. Περίπου 9,3 εκατομμύρια πληθυσμού αντιμετωπίζουν επισιτιστική κρίση, μια αύξηση σχεδόν 1,5 εκατομμυρίου σε σύγκριση με τα δεδομένα πριν από έξι μήνες και παρά την περίοδο σχετικής ειρήνης στις υπόλοιπες περιοχές της Συρίας. Οι συνεχιζόμενες ελλείψεις σιταριού έχουν, επίσης, επιδεινώσει το πρόβλημα και η κυβέρνηση προσπαθεί να παράσχει επιδοτούμενο ψωμί, το οποίο είναι τώρα διαθέσιμο στη μαύρη αγορά έως και δέκα φορές στην τιμή επιδότησης.

ΔΙΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΑ η παράλληλη οικονομική κρίση του Λιβάνου ασκεί μεγαλύτερη πίεση στη συριακή λίρα. Ο Λίβανος είναι ένας από τους στενότερους οικονομικούς εταίρους της Συρίας, μία από τις πιο αξιόπιστες πηγές ρευστότητας και εισαγωγών, καθώς και τραπεζικός κόμβος όπου οι συριακές εταιρίες δημιουργούν δίκτυα για τις διεθνείς συναλλαγές, ώστε να αποφύγουν τη σκιά των αμερικανο-ισραηλινών κυρώσεων. Από τον Οκτώβριο του 2019 εκτιμάται ότι έχει δεσμευθεί στην ανεξάρτητη (μη κρατική) Κεντρική Τράπεζα του Λιβάνου ρευστότητα ύψους 30-40 δισ. δολαρίων, ποσό που προοριζόταν για τη Συρία. Το εν λόγω κεφάλαιο δεσμεύθηκε, επειδή η Κεντρική Τράπεζα του Λιβάνου επέβαλε κεφαλαιακούς ελέγχους (capital controls) για να προλάβει τη φυγή κεφαλαίων και να αποφευχθεί η συντριβή του τραπεζικού συστήματος στον Λίβανο. Οι κύριοι υποστηρικτές της Δαμασκού, το Ιράν και η Ρωσία, αντιμετωπίζουν, επίσης, τις ασφυκτικές κυρώσεις του δυτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, περιορίζοντας την ικανότητά τους να βοηθήσουν το συριακό κράτος.

ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗ την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά στην πράξη προωθώντας τα συμφέροντα του Τελ Αβίβ, η Ουάσιγκτον με τις εν λόγω κυρώσεις απειλεί τα ανθρώπινα δικαιώματα Σύρων και Λιβανέζων θέτοντας εκβιαστικά στη Δαμασκό και τη Βηρυτό το δίλημμα «πολιτική υποταγή ή λιμοκτονία του συριακού και του λιβανέζικου λαού». Η αμερικανική όμως αυτή ωμή στάση δεν συνάδει με το εξιδανικευμένο είδωλο των ΗΠΑ ως προτύπου δημοκρατίας.

*Ο Ευάγγελος Βενέτης είναι Ειδικός σε θέματα Ισλάμ και Μέσης Ανατολής.

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr