Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Σχολιάζοντας τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, ο κ. Τζουμάκας δεν χαρίσθηκε σε κανέναν: «Στις 4 Αυγούστου δεν γίνονται μόνο δικτατορίες αλλά και παραστάσεις και παρωδίες πολιτικής απάτης κατά συρροή». Δηλαδή ο Μητσοτάκης φέρνει κάτι από Μεταξά και λειτουργεί ως πολιτικός απατεώνας επειδή προήγαγε τον Σκυλακάκη σε αναπληρωτή υπουργό και τοποθέτησε ως υφυπουργό Εργασίας τον Παναγιώτη Τσακλόγλου.

Μία οργισμένη απάντηση στον κ. Τζουμάκα είχε δώσει σε ανύποπτο χρόνο, τον Μάρτιο του 2012, ο σύντροφός του πλέον στην Κουμουνδούρου Χριστόφορος Βερναρδάκης, ο οποίος στο twitter λίγο- πολύ τον χαρακτήριζε γραφικό. Βέβαια ο κ. Βερναρδάκης λίγα χρόνια αργότερα έριξε νερό στο ιδεολογικό του κρασί και υποδέχθηκε με θέρμη στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ τον συμπαθή Στέφανο.

Αυτό είναι και το πολιτικό πρόβλημα του Τσίπρα. Πασχίζει να εμφανισθεί ως ο ηγέτης της «προοδευτικής συμμαχίας», προσελκύοντας όμως στελέχη από το βαθύ ΠΑΣΟΚ που προ πολλού έχουν χάσει την επαφή τους με τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς. Και ύστερα έρχεται ο «νεοφιλελεύθερος» Μητσοτάκης και με κινήσεις τύπου Τσακλόγλου δείχνει ότι κυριαρχεί στο χώρο του πολιτικού Κέντρου διευρύνοντας την επιρροή της κυβέρνησης πέραν των γνωστών παραταξιακών γραμμών. Και όλοι γνωρίζουν ότι όπως στο ποδόσφαιρο έτσι και στην πολιτική, όποιος ελέγχει το κέντρο έχει το προβάδισμα για να κερδίσει το παιχνίδι.

Οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της χώρας έχουν συσπειρωθεί γύρω από την κυβέρνηση, δεν είναι τυχαίο ότι στελέχη όπως ο κ. Πιερρακάκης, ο Χρυσοχοΐδης και τώρα ο κ. Τσακλόγλου, που δεν ανήκαν στο χώρο της Κεντροδεξιάς, ανταποκρίθηκαν στις προσκλήσεις του πρωθυπουργού και μετέχουν στο υπουργικό σχήμα. Ο νέος υφυπουργός Εργασίας, που είχε διατελέσει πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων το 2011 μετέχοντας σε πολλά Eurogroup και σύμβουλος στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου, έχει να επιδείξει πλήθος ερευνών για την αντιμετώπιση των οικονομικών ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού. Και όμως δέχθηκε να συμμετέχει «στο άρμα της Ακροδεξιάς», όπως χαρακτηρίζει την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και να συμβάλει στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος τύπου Πινοσέτ, όπως κραυγάζουν στην αντιπολίτευση για να πνίξουν την έκπληξή τους.

Είναι σαφές ότι ο Τσίπρας αδυνατεί να προσελκύσει στελέχη αλλά και ψηφοφόρους από το χώρο του Κέντρου, ο πολιτικός του λόγος απευθύνεται στα μέλη του κομματικού πυρήνα που διαρκώς συρρικνώνεται. Η υποτιθέμενη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ, με παράπλευρο στόχο να καθηλωθεί σε χαμηλό ποσοστά το Κίνημα Αλλαγής, δεν έχει αποδώσει γιατί αυτοί που κινούν τα νήματα στην Κουμουνδούρου είναι οι εκφραστές του διχαστικού λόγου και της τοξικότητας. Αλήθεια, ποιο μέλος της Κεντροαριστεράς θα συνταχθεί με το σύνθημα «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν»; Ποιο στέλεχος του προοδευτικού χώρου μπορεί να συμφωνήσει με την προειδοποίηση των ψευτονταήδων ότι «την άλλη φορά θα είναι αλλιώς»; Ποια είναι η ιδεολογική ταύτιση όσων επιδιώκουν μεταρρυθμίσεις στη δημόσια ζωή με τους σκληρούς κομματικούς του 3% που χαράσσουν τη γραμμή του κόμματος;

Ο Μητσοτάκης επιλέγει όσους πιστεύουν ότι μπορεί να πετύχουν στο έργο τους αδιαφορώντας για την κομματική τους προέλευση. Το ενδιαφέρον είναι ότι έχει μεγάλη ευκολία στο να προσελκύει στελέχη πέραν της Κεντροδεξιάς, αναδεικνύοντας το δομικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, που καλείται τώρα να λύσει ο Τσίπρας, παρέα με τον Τζουμάκα.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr