Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΑΣ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ, όμως, μόλις δύο-τρεις ημέρες πίσω το χρόνο. Κύκλοι του Μαξίμου πανηγύριζαν μια ακόμη τεράστια εθνική επιτυχία. Σύμφωνα με τις διαρροές, η απόφαση του Eurogroup μείωσε το χρέος κατά περίπου 20%. Ξέχασαν βέβαια να αναφέρουν ότι ουσιαστικά αυτή η ελάφρυνση θα φανεί σχεδόν το 2060, αλλά και πως για τα επόμενα χρόνια θα αυξηθούν κατά 700 εκατομμύρια οι δαπάνες για αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων. Είναι σαν να πήγαινε κάποιος πολίτης στην τράπεζα να ρυθμίσει το κόκκινο στεγαστικό δάνειο και να δεχόταν μια συμφωνία που μπορεί να απομείωνε τη συνολική οφειλή σε βάθος 40ετίας, αλλά θα αύξανε άμεσα τη μηνιαία δόση. Λογικό; Μάλλον παράλογο. Μόλις έγιναν, λοιπόν, ακριβείς οι όροι του deal άμεσα, η «εθνική επιτυχία» ξεχάστηκε…

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ μέσα σε αυτό το σκηνικό επιμένει πως όλα βαίνουν καλώς. Γι’ αυτό και χθες εξήγγειλε και τη διανομή κοινωνικού μερίσματος σε αδυνάμους. Προς Θεού, και βέβαια είναι θετικό. Αλλά! Τώρα δίνει ψίχουλα αφού πρώτα πετσόκοψε το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων και εξαΰλωσε μια σειρά επιδομάτων ακόμα και προς αναπήρους.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ δεν είναι το κοινωνικό μέρισμα. Το πρόβλημα είναι η παραδοξότητα όσων βιώνουμε. Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να διαλέξει. Ή success story θα αφηγηθεί ή ρήξη και κάλπες. Γιατί ας μην ξεχνάει ότι μπροστά του έχει νέες περικοπές συντάξεων και μείωση αφορολόγητου. Αν όλα πηγαίνουν τόσο καλά, γιατί χρειάζονται νέα επώδυνα μέτρα; Και success story και ρήξη μαζί δεν πάνε. Επειδή επιμένει να υπόσχεται και πάλι… παραδείσους όπως τον Ιανουάριο του 2015, υπάρχει πολύ σοβαρή πιθανότητα να ζήσουμε μέσα στο καταχείμωνο έναν δεύτερο Ιούλιο του 2015. Και τότε δεν θα μπορεί να γλιτώσει η κυβέρνηση την κατάρρευση. Αυτό είναι και το μικρότερο… κακό. Τη μεγαλύτερη ζημιά θα την έχει υποστεί η χώρα.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου