Γράφει ο Αρχιμ. Κύριλλος Αλεξανδρόπουλος*

Η εμμονή αυτή του Ερντογάν για την Αγία Σοφία (υπενθυμίζουμε ότι το 1970 νεαρός διαδήλωνε  έξω από Αγ. Σοφιά, προκειμένου να γίνει μετατροπή του ναού σε τζαμί) έχει να κάνει με δύο λόγους:

1) επιδιώκει και θέλει να συσπειρώσει την εθνοθρησκευτική βάση με κινήσεις κατά του «Κεμαλισμού», εργαλειοποιεί το Ισλάμ, με προοπτική να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία του παρελθόντος, καθιστώντας την Αγία Σοφία ισάξια της Μέκκας, και  να αυτοπροσδιορίσει ο ίδιος τον εαυτό του αρχηγό του Ισλαμικού κόσμου. Αλλωστε, μην ξεχνάμε ο ίδιος προέρχεται από ένα πολιτικό χώρο, ο οποίος αμφισβήτησε τις προσπάθειες του Κέμαλ Αττατούρκ να γίνει η Τουρκία ένα κοσμικό κράτος αποκομμένο από την οθωμανική παράδοση κοιτάζοντας προς τον εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας. Με άλλα λόγια, ο Ερντογάν είναι ο κύριος εκφραστής του πολιτικού Ισλάμ και μισεί τον Κεμαλισμό.

2)   απάντα  με την απόφασή του αυτή, κατά των παρεμβάσεων των ξένων δυνάμεων στις εσωτερικές υποθέσεις τις Τουρκίας. Με αυτό τον τρόπο, θέλει να δώσει το στίγμα ότι δεν δέχεται υποδείξεις ως προς το πως χειρίζεται θέματα που αφορούν την εσωτερική τάξη της Τουρκίας, υπογραμμίζοντας συνεχώς ότι η Τουρκία μπορεί να παίρνει μόνη της αποφάσεις έχοντας ισχύ να τις επιβάλλει..

Τι σηματοδοτεί η απόφαση όμως αυτή για την παγκόσμια κοινότητα?

Ξεκάθαρα, η απόφαση  αυτή στηρίζεται α) στο ότι το πολιτικό Ισλάμ έχει ατζέντα, β) ακολουθεί μεθοδευμένες πολιτικές στρατηγικές όπως Κυπριακό, Κουρδιστάν, Αιγαίο, ΑΟΖ και άλλα πολλά, γ) και τέλος αποτελεί ισχυρό χτύπημα στο Κεμαλισμό.

Η απόφαση περιφρονεί το Χριστιανικό συναίσθημα, υψώνοντας ένα εθνοθρησκευτικό τείχος ανάμεσα στην Τουρκία και την πολιτισμένη Δύση. Απόφαση με πολύ μεγάλο κόστος, όχι μόνο για τον Χριστιανικό κόσμο αλλά για όλη την Οικουμένη, διότι η συνύπαρξη των διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων, είναι αίτημα που δεν αφορά μόνο τους χριστιανούς, αλλά όλη την πολιτισμένη Οικουμένη, κάθε δημοκράτη, κάθε μετριοπαθή πολίτη της Οικουμένης, η οποία μαστίζετε από αρκετές συγκρούσεις ανά τον κόσμο και δεν χρειάζεται επιπλέον θρησκευτικούς ανταγωνισμούς. Ο δυτικός κόσμος οφείλει να σταματήσει τις αυτοκαταστροφικές τάσεις και η Ευρώπη θα πρέπει να ξαναβρεί τον προσανατολισμό της. Τα περιθώρια αντίδρασης στενεύουν.

Η Ελλάδα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας δεν έχει λόγους για διάλογο με αυτήν την Τουρκία. Για την Ελλάδα είναι μια ευκαιρία να αναδείξει το  παγκόσμιο πρόβλημα για την Δύση που ακούει στο όνομα Τουρκία. Δεν είναι μόνο Ελληνο-Τουρκικό πρόβλημα, είναι κατεξοχήν Ευρωπαϊκό και Διεθνές πρόβλημα.

Θα πρέπει  να καταλάβει η Ελλάδα, η Ευρώπη και όλη η Οικουμένη ότι αυτή «η συμβολική πράξη» του Ερντογαν, ότι ο ηγέτης αυτού του κράτους είναι επικίνδυνος και απολίτιστος και η Αγία Σοφία πρέπει να γίνει σημαία της Δύσης, ως προς το τί είναι η Τουρκία σήμερα.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΟ  ΚΑΘΕΣΤΩΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.

*Ο Αρχιμ. Κύριλλος Αλεξανδρόπουλος είναι Νομικός / Διεθνολόγος MSc/ Θεολόγος MSc, αναλυτής διεθνούς πολιτικής και Ισλάμ, αν. καθηγητής στη σχολή μετεκπαίδευσης και επιμόρφωσης της ΕΛ.ΑΣ.