Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Η απόφαση του Αυστριακού καγκελάριου Σ. Κουρτς ασφαλώς δεν είναι «αντίποινα» για την Αγία Σοφία. Αλλά εντάσσεται σε μια γενικότερη ακραία αντίληψη, η οποία οδηγεί σε ένα ακραίο σχέδιο καταστολής του «πολιτικού Ισλάμ» που χρηματοδοτείται από το εξωτερικό. Ο Αυστριακός καγκελάριος ήταν ωμός, λέγοντας ότι σκοπεύει να κλείσει κι ένα «σκληροπυρηνικό» τζαμί στη Βιέννη και να εξαρθρώσει μια ομάδα που λέγεται Αραβική Κοινότητα, η οποία διαχειρίζεται 6 τζαμιά.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ όμως παρουσιάζει η εύλογη αντίδραση του εκπροσώπου της τουρκικής κυβέρνησης. Ενδιαφέρον που γίνεται ακόμα εντονότερο, υπό το φως και το σκεπτικό της απόφασης του Ερντογάν να κάνει τζαμί την Αγία Σοφία. Ο εκπρόσωπος της τουρκικής κυβέρνησης διαμαρτύρεται για μια απόφαση που αντανακλά ένα μεγάλο «κύμα αντι-ισλαμιστικού και ρατσισμού στην Αυστρία». Διαμαρτύρεται ακόμα γιατί αυτή η απόφαση «παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα», τονίζοντας ότι «οι προσπάθειες να γίνει αποδεκτή ως κανονική η ισλαμοφοβία και ο ρατσισμός θα πρέπει να μην γίνουν ανεκτές».

ΤΟ ΚΟΝΤΡΑΣΤ είναι απίστευτο! Καθώς ο Σ. Κουρτς με τα τζαμιά και ο Τ. Ερντογάν με την Αγία Σοφία κάνουν ουσιαστικά το ίδιο πράγμα. Καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και το Διεθνές Δίκαιο στο όνομα ενός θρησκευτικού φόβου, ο οποίος έχει κοσμικές και πολιτικές προεκτάσεις. Το περίεργο είναι ότι ο «αναθεωρητής» και επίδοξος αναβιωτής της «Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» είναι σαν να διαμαρτύρεται στον εαυτό του. Βέβαια, όλοι οι «μεγάλοι ηγέτες» του παγκόσμιου λαϊκισμού έχουν μια κρίση μεγαλείου και καταφανή έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα. Η οποία δεν τους επιτρέπει να δουν καθαρά ούτε τι κάνουν ούτε ποιες συνέπειες έχουν αυτά που κάνουν.

Ο ΦΙΛΟΣ του «Σουλτάνου», ο Ντ. Τραμπ, χρειάστηκε να περάσουν 3,5 μήνες πανδημίας και να ξεπεράσουν ξανά τις 65.000 τα ημερήσια κρούσματα στις ΗΠΑ για να …φορέσει μάσκα. Ενώ στην αρχή της πανδημίας ο ένας έλεγε στον κόσμο να πίνει… απορρυπαντικά και ο άλλος… κολόνια για να σκοτώσουν τον Covid-19. Τυχαίο; Κι από κοντά ο τρίτος της παρέας, ο Μπ. Τζόνσον. Και οι τρεις τους προξένησαν τεράστια ζημιά στις χώρες τους κι ευθύνονται για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ του κάθε «ηγέτη» ποτέ δεν είναι αποκομμένη από το είναι του και την προσωπικότητά του. Πόσω μάλλον όταν υπάρχει διπολισμός. Οπως τώρα με τη διαμαρτυρία του Ερντογάν στην Αυστρία, για το ίδιο ακριβώς που έκανε αυτός στον Χριστιανισμό, στην Ελλάδα και στη διεθνή νομιμότητα. Προφανώς η πολιτική του Κουρτς φλερτάρει με την Ακροδεξιά και τον ρατσιστικό εθνικισμό. Αλλά και η πολιτική του Ερντογάν σε τι διαφέρει; Εχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Με τη διαφορά ότι ο «Σουλτάνος» το πάει κι ένα βήμα παρακάτω, θέλει -πατώντας πάνω στο «πολιτικό Ισλάμ»- να γίνει «Αυτοκράτορας» μιας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

ΟΙ ΗΔΗ υπάρχουσες αντιδράσεις για την Αγία Σοφία δείχνουν ότι ο Τ. Ερντογάν έκανε ίσως το μοιραίο λάθος. Στην προσπάθειά του να κάνει έναν αντιπερισπασμό στο οικονομικό και επιδημιολογικό δράμα που ζει η χώρα του, έκανε το λάθος που τον οδήγησε σε διεθνή απομόνωση. Και μάλιστα σε μια συγκυρία που για να υλοποιήσει τα μεγαλόπνοα σχέδιά του (Συρία, ψευδομνημόνιο με Λιβύη, «αρπαχτή» στην Ανατολική Μεσόγειο και τα κοιτάσματα του Αιγαίου), έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ τη διεθνή νομιμοποίηση και τον διπλωματικό συσχετισμό των δυνάμεων.

ΚΙ ΑΥΤΗ είναι μια τεράστια ευκαιρία για τη χώρα μας, η οποία ευτυχώς έχει την κατάλληλη ηγεσία. Ωστε να ενισχύσει τις συμμαχίες της, να αποφύγει τα συμψηφιστικά λάθη που ευνοούν τον εκτεθειμένο Ερντογάν και να προωθήσει αποφασιστικά τα εθνικά συμφέροντά της. Υπάρχει όμως και μια άλλη προϋπόθεση: Να υπάρξει αρραγές εθνικό μέτωπο και ομόθυμη στήριξη της εθνικής προσπάθειας, η οποία δεν είναι εύκολη. Αλλά γίνεται αυτό, όταν τη στιγμή που όλοι οι ξένοι ηγέτες και οι διεθνείς οργανισμοί καταδικάζουν τον Ερντογάν ως υπεύθυνο και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μόνος υποδεικνύει ως…ψυπεύθυνο την… αδράνεια του Κ. Μητσοτάκη;

Η ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ (;) στήριξη που βρίσκει ο Τ. Ερντογάν από τους εγχώριους δικαιωματιστές μπορεί να έχει πολιτική αξία για τον ίδιο, αλλά σε ό,τι αφορά το εσωτερικό της χώρας, ευτυχώς αποτελεί μια θλιβερή μειοψηφία. Οσο κι αν ο Α. Τσίπρας προσπαθεί να «αθωώσει» τον «Σουλτάνο» για να κάνει μικροπολιτική αντιπολίτευση και αντιπερισπασμό για τον ορυμαγδό των αποκαλύψεων για το «αριστερό παρακράτος»-«μαγαζί», η μεγάλη πλειοψηφία αρκεί για να στηρίξει την εθνική προσπάθεια.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου