Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πρωθυπουργός όταν σύστηνε δημοσίως στους ψηφοφόρους του κόμματός του να μη διαβάζουν εφημερίδες, επειδή -όπως υποστήριζε- δεν γράφουν την αλήθεια. Συλλήβδην, χωρίς να κάνει τον παραμικρό διαχωρισμό. Κι ας είχε ο ΣΥΡΙΖΑ μια σειρά μέσων ενημέρωσης.

Δεν πρόκειται φυσικά για μια πατέντα που ανακάλυψε ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι πλέον πολλά τα χρόνια που διάφοροι πολιτικοί χώροι έχουν επιλέξει να επιτίθενται γενικά στα μέσα ενημέρωσης, με στόχο να έλθουν πιο κοντά σε ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας που έχει μια τάση να βλέπει εχθρούς όταν διαβάζει ή ακούει κάτι που δεν θεωρεί απολύτως στα μέτρα του.

Ομως, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε επιστήμη αυτό που οι προηγούμενοι υπηρετούσαν ερασιτεχνικά: Μέρος της εκλογικής επιτυχίας του ήταν και η ισοπέδωση των μέσων, με την έντεχνη εξομοίωση των παρουσιαστών των κεντρικών δελτίων και των εκπαιδευόμενων συντακτών. Ολοι λογίζονταν -και λογίζονται ακόμα, από το κομματικό επιτελείο- ως υπηρέτες των συμφερόντων των επιχειρηματιών που κατέχουν τα μέσα ενημέρωσης. Ολοι λογίζονται ως μισθοδοτούμενοι από τον κρατικό κορβανά. Και όλοι προσφέρονται βορά σε εκείνο το κομμάτι της κοινής γνώμης που θεωρεί ότι όσοι έχουν τη δυνατότητα να απευθύνουν μια ερώτηση σε έναν υπουργό παίρνουν τα ίδια λεφτά με εκείνον…

Αλλά όλα αυτά είναι γνωστά. Και το ερώτημα είναι πώς εκλαμβάνονται από τους δυνητικούς συνομιλητές του Αλέξη Τσίπρα – από τα στελέχη της ευρύτερης Κεντροαριστεράς που επιδιώκουν την έναρξη ενός διαλόγου με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να διαμορφώσουν έναν νέο πόλο εξουσίας. Εχουν αντιληφθεί ότι προορίζονται να συμμετάσχουν σε έναν λαϊκίστικο σχηματισμό που μπροστά του το «αυριανικό» ΠΑΣΟΚ του ’89 θα ωχριά;

Προφανώς το γνωρίζουν – άλλωστε, η Ελλάδα είναι μικρή χώρα και όλοι γνωριζόμαστε. Ομως, επιλέγουν να το αγνοούν – κι ας ξέρουν ότι, όταν χρειαστεί, θα γίνουν και οι ίδιοι θύματα αυτής της πρακτικής. Τουλάχιστον να μη διαμαρτύρονται μετά…

Ο Στέφανος Τζανάκης είναι σύμβουλος έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση