Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ για τον «Μεγάλο Περίπατο της Αθήνας», που είναι ένα από μεγάλα έργα με τα οποία ο Κ. Μπακογιάννης θέλει να σφραγίσει τη θητεία του στον Δήμο Αθηναίων, την έχει κάνει το ΕΜΠ, κάτι που αποτελεί μια εγγύηση. Ωστόσο, αρκετά απ’ αυτά που συμβαίνουν και θα συμβούν -όταν π.χ. οι εργασίες πάνε στην πλατεία Συντάγματος- κοντράρουν με τη λογική. Αντέχει μια πρωτεύουσα που δεν έχει το καλύτερο και επαρκέστερο οδικό δίκτυο να στερείται π.χ. λωρίδες κυκλοφορίας από τον άξονα της Πανεπιστημίου; Είναι η κατάλληλη περίοδος, η περίοδος μετάβασης από την καραντίνα στην κανονικότητα, όταν και τα ΜΜΜ δεν σηκώνουν μεγάλο φορτίο επιβατών, να ξεκινήσει αυτή η προσπάθεια;
ΕΙΝΑΙ τα ΜΜΜ σε τέτοια κατάσταση, ώστε να μπορούν να εξυπηρετήσουν όσους δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα αυτοκίνητά τους; Ή μήπως μπαίνει το κάρο μπροστά από το άλογο; Πρώτα εξασφαλίζεις την επαρκή λειτουργία των ΜΜΜ, αριθμός λεωφορείων, πυκνά και σταθερά δρομολόγια, και μετά «απαγορεύεις» την κυκλοφορία των Ι.Χ. Ακούω συγκοινωνιολόγους να εκφράζουν αμφιβολίες «αν βγαίνει ένα τέτοιο έργο σε μια πόλη, όπως η Αθήνα». Εμπιστεύομαι τη μελέτη του ΕΜΠ. Ωστόσο, τα ερωτήματα παραμένουν, με βασικότερο αν η ταλαιπωρία θα είναι πρόσκαιρη -όσο διαρκούν τα έργα- ή αν θα είναι μια μόνιμη κληρονομιά στην πόλη.
ΕΙΝΑΙ φανερό ότι πίσω απ’ αυτό το φιλόδοξο σχέδιο κρύβονται μεγάλοι στόχοι. Οι οποίοι, σαν μεγάλοι που είναι, είναι και δύσκολοι. Υπάρχει ο στόχος του περιορισμού του αριθμού των αυτοκινήτων που θα κυκλοφορούν στο κέντρο. Αν δεν μειωθεί δραστικά ο αριθμός των Ι.Χ., είναι αντικειμενικά ανυπέρβλητο να μπορέσουν να ανταποκριθούν οι ήδη ανεπαρκείς οδικοί άξονες, που θα «στενέψουν» κι άλλο. Υπάρχει ο στόχος να μπει στην καθημερινότητα των Αθηναίων το ποδήλατο ή τα ηλεκτρονικά πατίνια. Υπάρχει ο στόχος η Αθήνα να γίνει ακόμα πιο δελεαστικός και φιλικός τουριστικός προορισμός. Εντέλει υπάρχει ο στόχος της αλλαγής του τρόπου ζωής, όχι μόνο των κατοίκων του κέντρου, αλλά και των εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων της Αττικής που πρέπει να μετακινούνται καθημερινά ή τακτικά στο κέντρο της Αθήνας.
ΕΙΝΑΙ επαρκείς η προετοιμασία και η ενημέρωση για μια τόσο μεγάλη αλλαγή; Γιατί δεν δόθηκε μια επαρκής μεταβατική περίοδος, ώστε να καταλάβουν και να πεισθούν όλοι ότι αυτό το φιλόδοξο σχέδιο και υλοποιείται και δημιουργεί κάτι καλύτερο απ’ αυτό που υπάρχει σήμερα; Γιατί μια τέτοια αλλαγή δεν γίνεται με τον πολίτη «απέναντι». Εχει σαν προϋπόθεση της επιτυχίας της την ενεργή συμμαχία του πολίτη. Και στο κάτω-κάτω, είναι μια αλλαγή που οι αποφάσεις παίρνονται με ευρεία συναίνεση. Δεν είναι από τις αποφάσεις που τις παίρνει κάποιος και ζητάει απ’ όλους τους άλλους να ακολουθήσουν.
ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ της προχειρότητας και της βιασύνης είναι ήδη ορατά. Ο κ. Μπακογιάννης ας κάνει έγκαιρα ό,τι δεν φαίνεται να έχει γίνει ως τώρα, ώστε να υποστηρίξει το σχέδιό του και να μην αναγκαστεί σε μερικές μέρες ή εβδομάδες να το πάρει πίσω.
«ΚΑΜΕΝΟ ΧΑΡΤΙ» ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ Ο Δ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ
Ο ελιγμός του Δ. Παπαδημούλη, ο οποίος έχει αποδειχθεί ο «μετρ του real estate», ακυρώθηκε εν τη γενέσει του. Η «δωρεά» του επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε αργά και αναγκαστικά. Ηρθε αφότου μετά το εντυπωσιακό «πόθεν έσχες» του αποκαλύφθηκε και ότι το 2019 αγόρασε κι άλλα 6 ακίνητα, των οποίων τη μίσθωση την είχε εξασφαλίσει μέσω ΜΚΟ.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Αποκομίζοντας άλλες περίπου 6.000 ευρώ μηνιαίως, συμμετέχοντας στην εμπορική εκμετάλλευση προσφύγων και μεταναστών. Πλήρως εκτεθειμένος και ηθικά και πολιτικά, προχώρησε στο απονενοημένο.
Ανακοίνωσε, πιστεύοντας ότι κάποιος θα το «χάψει», ότι από εδώ και πέρα «θα» δίνει τα «καθαρά» κέρδη από τα ενοίκια σε «κοινωνικές δράσεις», σε «φτωχούς Ελληνες» και «μετανάστες»… Αν το είχε κάνει ΠΡΙΝ υπάρξουν και οι νέες αποκαλύψεις, θα είχε κάποιο νόημα.
Τώρα που το κάνει συναισθανόμενος τη δημόσια κατακραυγή, αλλά και την αποστροφή ακόμα και των συντρόφων του στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι «δώρον άδωρον». Είναι μια κίνηση η οποία, εκτός των άλλων, χωρίς να αίρει τις αρνητικές εντυπώσεις που έχουν ήδη εμπεδωθεί, τις ενισχύει ακόμα περισσότερο με την ενοχικότητα που προδίδει η συμπεριφορά του κ. Παπαδημούλη. Ισως δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα στον ΣΥΡΙΖΑ ο Δ. Παπαδημούλης θεωρείται ήδη «καμένο χαρτί».
Περί ανασχηματισμού…
Η είδηση που έδωσε χθες ο Γ. Γεραπετρίτης για τον ανασχηματισμό δεν βρίσκεται στην ασαφή ημερομηνία που έδωσε («μετά την 1η Ιουλίου»), αλλά στο χαρακτήρα που έχει, όταν γίνει. Ο υπουργός Επικρατείας και στενός συνεργάτης του Κ. Μητσοτάκη Γ. Γεραπετρίτης έκανε λόγο για έναν «διορθωτικό» και όχι «ριζικό» ανασχηματισμό.
Ουσιαστικά ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού έστειλε ένα διπλό μήνυμα: Καθησύχασε τους περισσότερους από τους αγωνιούντες υπουργούς, λέγοντάς τους εμμέσως αλλά σαφώς να συνεχίσουν τη δουλειά τους κι έκοψε την όρεξη στους ουκ ολίγους φιλοδοξούντες να μπουν στην κυβέρνηση. Η εκτίμηση που υπάρχει στο Μ. Μαξίμου είναι ότι η κυβέρνηση -με λίγες εξαιρέσεις- τα έχει πάει καλά.
Δυσαρέσκεια υπάρχει για 2-3 υπουργούς και μερικούς υφυπουργούς. Οσο για το χρόνο που θα γίνει ο ανασχηματισμός, θα τον αποφασίσει ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης. Αλλά, όπως έλεγε χαρακτηριστικά στενός συνεργάτης του, «και το τέλος Ιουλίου και το τέλος Αυγούστου είναι μετά την 1η Ιουλίου»…
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου