Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης
Ο Γεράσιμος Αρσένης ήταν -μαζί με τον Παπανδρέου- ο πατέρας της οικονομικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ για την πρώτη κυβερνητική τετραετία: κρατικοποιήσεις και μεγάλες αυξήσεις μισθών ήταν τα κυρίαρχα στοιχεία της – σύμφωνα με τη σοσιαλδημοκρατική ορθοδοξία της εποχής. Μία πολιτική που θα μπορούσε να πετύχει στη Γερμανία, μια χώρα με στιβαρή παραγωγική βάση, δεν είχε ελπίδες στην Ελλάδα : κάθε δραχμή παραπάνω στους μισθούς αύξανε το εμπορικό έλλειμμα και μείωνε την αξία του νομίσματος…
Το αποτέλεσμα ήταν πολιτικά αποθεωτικό για το ΠΑΣΟΚ – και οικονομικά καταστροφικό: η Ελλάδα είχε φτάσει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας στα μέσα εκείνης της χρονιάς – απλώς τότε υπήρχε η δυνατότητα υποτίμησης του νομίσματος, η οποία και χρησιμοποιήθηκε, μαζί με ένα πρόγραμμα «σταθεροποίησης» της οικονομίας, το οποίο ( βεβαίως) δεν είχε την παραμικρή σχέση με τα Μνημόνια που ζήσαμε την τελευταία δεκαετία.
Η τοποθέτηση του Κώστα Σημίτη στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας σηματοδότησε μία -απολύτως αναγκαία, εκείνη την εποχή- δημοσιονομική στροφή, παρά το γεγονός ότι έμεινε μισή, αφού δεν συνοδεύτηκε από την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Hταν όμως μία μεγάλη αλλαγή…
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Οι υπόλοιποι ανασχηματισμοί του Παπανδρέου -όπως και των διαδόχων του στην πρωθυπουργία- δεν είχαν ανάλογο αντίκτυπο. Συζητιούνται μία ή δύο ημέρες και μετά η ζωή συνεχίζεται ησύχως…
Για τους νεότερους, οι αλλαγές στην κυβέρνηση -ειδικά όταν είναι μεγάλες- έχουν γίνει συνώνυμες της αποτυχίας. Βεβαίως, κάποιες φορές οι αλλαγές είναι επιβεβλημένες από τα πράγματα – αλλά τότε δεν μιλάμε για ανασχηματισμό, αλλά για αποπομπές υπουργών που πρέπει να αντικατασταθούν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ηγεμονεύει αυτή την περίοδο στην πολιτική σκηνή: προφανώς θα ισχύσει και για την κυβέρνησή του ο νόμος της φθοράς, αλλά πρέπει να βλέπει κάποιος πολύ μακριά για να δει τη σκουριά – η οποία, όπως λέει και το τραγούδι, δεν κοιμάται ποτέ. Πώς θα διευρύνει την ηγεμονία του με έναν ευρύ ανασχηματισμό; Υπάρχει δυνατότητα μεγάλων αλλαγών πολιτικής; Και -το κυριότερο- υπάρχει άραγε η ανάγκη να αλλάξουν πολιτικές; Διότι αν υπάρχει τέτοια ανάγκη, τότε προφανώς δεν έφεραν οι πολιτικές την ηγεμονία…
Ο Στέφανος Τζανάκης είναι σύμβουλος έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση