Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΤΟ ΜΟΝΟ βέβαιο είναι ότι ο πρωθυπουργός επιθυμεί να παραμείνει… πρωθυπουργός έως τον Σεπτέμβριο του 2019. Η επιθυμία του είναι απόλυτα λογική, καθώς είναι απίθανο στο μέλλον να ξαναβρεθεί στην ίδια θέση. Το ζήτημα, όμως, πέρα από το τι επιθυμεί, είναι το αν αντέχει. Μέχρι στιγμής έχει θυσιάσει τα πάντα για να παραμείνει στο Μαξίμου. Δεν είναι μόνο ότι εκλέχθηκε υποσχόμενος να σκίσει τα δύο προηγούμενα Μνημόνια και υπέγραψε το τρίτο. Αυτό είναι το λιγότερο. Το πιο εντυπωσιακό είναι πως έχει φτάσει στο σημείο να δεσμεύεται ότι θα βγάλει τη χώρα από την κρίση, ασκώντας 100% μνημονιακή πολιτική.

ΚΑΙ ΕΧΕΙ να αντιμετωπίσει τρία τεράστια προβλήματα. Πρώτον, ότι η πραγματική οικονομία δεν δείχνει να αναθερμαίνεται, αντιθέτως, συνεχίζει να βουλιάζει στην ανυπαρξία ρευστότητας. Δεύτερον, ότι θα υποχρεωθεί να μειώσει τις κύριες συντάξεις έως το 2019 με ή χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Τρίτον, ότι πλέον αντιμετωπίζει τη χλεύη αντί την οργή των πολιτών. Δεν υπάρχει χειρότερο για οποιονδήποτε πολιτικό από το να τρολάρει ο λαός τα «κατορθώματά» του.

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ έχει επιλέξει συγκεκριμένη στρατηγική με την οποία θεωρεί ότι μπορεί να φρενάρει τη δημοσκοπική κατάρρευση της κυβέρνησής του. Προσπαθεί να φτιάξει ένα προφίλ στη λογική «είμαι σύμμαχος, αλλά και εν δυνάμει εχθρός με όλους». Η Μέρκελ, ο Ντράγκι, ο Ντάισελμπλουμ, το ΔΝΤ, οι ΗΠΑ, ο Ρέντσι, ο Ολάντ αλλάζουν διαρκώς ρόλο στο θεατρικό σκηνικό που έχει στήσει. Το θετικό ή αρνητικό πρόσημο εναλλάσσεται ανάλογα το timing. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός επιχειρεί να αλλάζει προσωπεία ακόμα και μέσα σε λίγες ώρες: γιατί δεν μπορεί κάποιος να εξυμνεί συγχρόνως Ομπάμα και Κάστρο, σοσιαλισμό και μνημονιακούς στόχους.

ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας έως τον Σεπτέμβριο του 2019 ή θα προσφύγει σε κάλπες; Δεν μπορεί να το γνωρίζουν οι πολίτες, καθώς δεν το γνωρίζει ούτε ο ίδιος. Μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα αλλάζουν δραματικά τα δεδομένα. Ο πρωθυπουργός προσπαθεί να κερδίσει χρόνο παίζοντας καθυστερήσεις. Ξεχνάει, όμως, το σημαντικότερο. Οσο οι πολίτες χάνουν και άλλα χρήματα τόσο αδειάζει η κλεψύδρα της κυβέρνησης. Το πρόβλημα, Αλέξη, δεν είναι ο εκλογικός ορίζοντας, αλλά το ότι η κοινωνία βλέπει μαυρίλα στον ορίζοντα…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου