Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΚΑΙ στα χρόνια του Ερντογάν ο στόχος παραμένει ο ίδιος. Μόνο που έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στην τακτική της Τουρκίας. Και όχι μόνο σε σχέση με την Ελλάδα. Είναι πλέον μια περιφερειακή δύναμη που αναπτύσσει δραστηριότητα στη Λιβύη, σε αφρικανικές χώρες, στη Συρία. Βέβαια, τα γεγονότα αποδεικνύουν πως κάθε άλλο παρά στρατιωτικές επιτυχίες έχει ο Ερντογάν.
ΟΙ προκλήσεις απέναντι στη χώρα μας πια δεν είναι μόνο λεκτικές ούτε αφορούν μόνο στις «παραδοσιακές» παραβιάσεις του εναέριου χώρου.
ΟΣΑ συνέβησαν στις αρχές Μαρτίου στον Εβρο ήταν πρωτόγνωρα. Ο Ερντογάν επιχείρησε να χρησιμοποιήσει ως «σφαίρες» χιλιάδες μετανάστες οι οποίοι θα εισέβαλαν σε Ελλάδα και Ευρώπη. Αν περνούσαν οι πρώτοι τα σύνορα ύστερα θα ακολουθούσαν δεκάδες χιλιάδες. Η αναταραχή στη χώρα μας θα ήταν πρωτοφανής.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε χωρίς καμία χρονοτριβή τη σωστή απόφαση. Σφράγισε τα σύνορα. Ο Ερντογάν ηττήθηκε. Οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να μαζέψουν τους μετανάστες από τον Εβρο.
ΓΙΑ την ώρα έχουν αναγκαστεί να κλείσουν εντελώς και τη στρόφιγγα των μεταναστευτικών ροών προς τα νησιά του Αιγαίου.
Μένει ώσπου να φύγει…
ΤΩΡΑ, όμως, η προσοχή όλων στρέφεται στην περιοχή μεταξύ Καστελλόριζου, Ρόδου, Καρπάθου και Κρήτης. Ο Ερντογάν επιμένει να απειλεί πως θα πραγματοποιήσει έρευνες και γεωτρήσεις με βάση τους χάρτες του ψευδομνημονίου με τη Λιβύη.
ΤΟ ερώτημα πλανάται πάνω από το Αιγαίο. Απασχολεί την κυβέρνηση. Απασχολεί όλους τους πολίτες. Αυτό είναι το ζόρικο ερώτημα: θα κάνει ο Ερντογάν γεώτρηση εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας και σε αποστάσεις μόλις έξι ναυτικών μιλίων από τα νησιά μας;
ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα συμβεί. Αυτό το ερώτημα, αν και απευθύνεται προς την Τουρκία, έχει ήδη απαντηθεί από τη χώρα μας! Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να δεχθεί αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Αν ο Ερντογάν στείλει γεωτρύπανο συνοδεία πολεμικών σκαφών σε περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, τότε θα υπάρξει ελληνικό τελεσίγραφο. Και αν δεν αποσυρθούν, τότε οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις θα κληθούν να υπερασπιστούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
ΜΕΧΡΙ πριν από λίγα χρόνια μπορεί να φάνταζε αδιανόητη μια τέτοια προοπτική. Η κατάσταση, όμως, τείνει να φτάσει στο απροχώρητο με αποκλειστική ευθύνη της Τουρκίας. Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα. Αυτό που απαιτεί είναι η τήρηση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση