Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Αυτό το φαινομενικά αταίριαστο mix & match του glamping είναι ένα μόνο από τα παράδοξα που θα ζήσουμε φέτος το καλοκαίρι εγχώριοι και αλλοδαποί τουρίστες. Οι άνδρες του Χαρδαλιά στην αίθουσα αφίξεων, αντισηπτικά αντί για σοκολατάκια υποδοχής, service εξ αποστάσεως, θερμομέτρηση με το check in, χάρτες με τα μουσεία και τους πλησιέστερους γιατρούς για COVID-19 στη ρεσεψιόν. Οπως και αν προσπαθήσεις να το δεις όλο αυτό, σίγουρα δεν είναι αυτό που περίμενε ο Χάρης Θεοχάρης όταν πριν από μερικούς μήνες αναλάμβανε ένα από τα πιο αξιοζήλευτα χαρτοφυλάκια.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι το υπουργείο Τουρισμού δεν χρειαζόταν και πολλά για να απογειωθεί. Ετρεχε μόνο του στον αυτόματο πιλότο. Σκεφτείτε δηλαδή ότι από την καρέκλα της Λεωφόρου Αμαλίας πέρασαν η Ελενα Κουντουρά και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος και πάλι πήγαινε καλά. Κάθε καλοκαίρι ένα νέο ρεκόρ εκατομμυρίων αφίξεων έσπαγε το προηγούμενο, ανεβάζοντας τον πήχη όλο και ψηλότερα, όλο και μακρύτερα, όλο και ταχύτερα. Μέχρι που η πανδημία του κορονοϊού έσκασε με δύναμη στα εμβρόντητα πρόσωπα του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. «Θυμάμαι μία σύσκεψη στις 7 Μαρτίου, μία μεγάλη σύσκεψη, που στην ουσία είχαμε όλο το Υπουργικό Συμβούλιο, στην οποία η αντίδραση του οικονομικού επιτελείου ήταν: “Παναγία μου! Αν κλείσουμε, θα καταστραφούμε, μην το κάνεις!”», αποκάλυπτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» λίγο από το δραματικό παρασκήνιο των πρώτων ημερών. «Και δύο μέρες μετά, πήρα την απόφαση να κλείσω τα σχολεία. Και μετά, να κλείσουμε και τα καταστήματα». Και τα ξενοδοχεία, φυσικά. Ας δούμε όμως τι σημαίνει αυτό.

Η ΕΛΛΑΔΑ έχασε την εποχή των Μνημονίων το 25% του ΑΕΠ, το μεγαλύτερο που χάνεται εν καιρώ ειρήνης. Ο τουρισμός δημιουργεί ετησίως το 25% του ΑΕΠ της χώρας, το μεγαλύτερο που κερδίζεται εν καιρώ ειρήνης. Αρα, η απενεργοποίηση ενός τέτοιου πυραύλου την ώρα ακριβώς που η οικονομία έπαιρνε τα πάνω της, έκανε το «Houston we have a problem» να μοιάζει με υπόθεση νηπιαγωγείου. Αλλά, αφού ήμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση, άλλη επιλογή δεν υπήρχε. Και τώρα που ο εχθρός δείχνει να υπαναχωρεί (ή να ανασυντάσσεται;), η τουρμπίνα μπαίνει και πάλι μπροστά.

Ο Χ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ σίγουρα δεν μπορεί αυτήν τη στιγμή να μετρήσει αν είναι τυχερός ή άτυχος που από το Imperial College και τις επιχειρήσεις έγινε γενικός γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων, μετά γενικός γραμματέας Εσόδων στην κυβέρνηση Σαμαρά, μετά βουλευτής με το Ποτάμι, μετά ίδρυσε κόμμα από το οποίο διεγράφη, μετά έγινε βουλευτής με τη Ν.Δ. και τώρα υπουργός. Η τύχη, άλλωστε, στην εποχή του COVID-19 είναι σχετική έννοια. Ομως, αυτό που δεν είναι καθόλου σχετικό, αλλά αντιθέτως απόλυτο, είναι πως τουρισμός χωρίς τουρίστες, ξενοδοχεία, αεροπλάνα, κρουαζιερόπλοια, πισίνες και rooms by the beach δεν υπάρχει. Αργά, σταδιακά, γεωγραφικά στοχευμένα και γεμάτος υγειονομικά πρωτόκολλα, έστω και έτσι ο τουρισμός πρέπει να πάρει μπροστά. Η εποχή του «στάσου, μύγδαλα» και «ζήσε τον μύθο σου στην Ελλάδα» έχει περάσει ανεπιστρεπτί και τώρα είμαστε στο «Restart Tourism». Και, αν μη τι άλλο, τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα. Να είχαμε, για παράδειγμα, πανδημία με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο που θα επανεκκινούσε θα ήταν τα κάμπινγκ χωρίς το glam.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση