Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΓΙ’ ΑΥΤΟ και είναι άκρως χρήσιμα τα συμπεράσματα που αφήνει πίσω της η «ιστορία» των 16 στρεμμάτων. Υπήρξαν ατυχείς δηλώσεις από το ΥΠΕΞ και ως προς το timing και ως προς την καλλιέργεια σύγχυσης μεταξύ των πραγματικών γεγονότων και της εικόνας που ήθελε να δημιουργήσει η πρόδηλη προπαγάνδα της Αγκυρας. Υπήρξαν -για μια ακόμα φορά- μειωμένα αντανακλαστικά στο πανίσχυρο και πανάκριβο προπαγανδιστικό λόμπι που έχει χτίσει ο Ερντογάν. Είναι τουλάχιστον η τρίτη φορά που η Ελλάδα «τρέχει» λαχανιασμένη να διορθώσει με καθυστέρηση «τετελεσμένα» που δημιούργησε ο Τ. Ερντογάν (το ψευδομνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης, το προκλητικά στημένο ρεπορτάζ των «NYT» με το… μυστικό Γκουαντανάμο για μετανάστες, το οποίο αναγκάστηκαν να αποσύρουν μετά από 10 μέρες, και η προχθεσινή «ιστορία» της «Sun»). Υπήρξαν, βέβαια, και οι «νεκροί» μετανάστες στα σύνορα και χτυπημένες μωρομάνες κ.λπ., τα οποία αντιμετωπίστηκαν πιο έγκαιρα και αποτελεσματικά. Οπως έγκαιρο και αποτελεσματικό ήταν και το βίντεο το οποίο έπεισε όλη την Ευρώπη τι ακριβώς έγινε πριν από λίγους μήνες στον Εβρο, με τον Ερντογάν να καταλύει κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνούς δικαίου. Ετσι οδηγήθηκε σε μια από τις πιο ταπεινωτικές ήττες που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια. Και επειδή είναι φανερό ότι δεν την έχει καταπιεί ακόμα, θα επανέλθει αναζητώντας ρεβάνς. Αλλωστε, αυτή τη φορά έχει ακόμα περισσότερους λόγους να «νικήσει», αφού η πανδημία έδειξε πόσο ανίσχυρος είναι και ο ίδιος και το κράτος του και η μεγάλη οικονομική κρίση που τον έχει στείλει στην εξώπορτα του ΔΝΤ, δείχνει πως είναι ένας «γίγαντας με πήλινα πόδια».

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ και κυρίως το ΥΠΕΞ μαζί με το ΥΕΘΑ οφείλουν να είναι ακόμα πιο προετοιμασμένοι αυτή τη φορά. Οχι μόνο επιχειρησιακά (οι πληροφορίες λένε ότι ήδη υπάρχει πολυεπίπεδη ενίσχυση του Εβρου, αλλά και του ελέγχου του Αιγαίου). Οφείλουν να είναι πιο ετοιμοπόλεμοι και στη μάχη της επικοινωνίας, η οποία στις μέρες μας -μέσω των fake news και όχι μόνο- διαμορφώνει γεγονότα, εντυπώσεις και εν τέλει μπορεί να επηρεάσει ακόμα και τους συσχετισμούς.

ΟΙ ΕΓΧΩΡΙΟΙ «εθελοντές» που υπηρέτησαν με αυταπάρνηση την τουρκική προπαγάνδα και έφτασαν στο σημείο -αυτοί οι αντιρρησίες συνείδησης, οι αρνητές στράτευσης και οι εκ πεποιθήσεως open borders που διαδηλώνουν κατά της χώρας τους- να πλειοδοτούν σε πατριδοκαπηλία είναι γνωστοί. Και επαρκώς εκτεθειμένοι. Απλώς κάθε νέο επεισόδιο στην υπηρεσία του Ταγίπ τούς καθιστά περισσότερο γελοίους και λιγότερο επικίνδυνους. Το «χουντογλέντι» στον Εβρο, οι «παλάσκες» που ζώθηκαν οι «Καρανίκες» και ο «όψιμος πατριωτισμός» των «Εξαρχείων», στη γελοιότητα προσέθεσαν και φαιδρότητα.

ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΖΟΥΡΑ…

Αυτή τη φορά, και με αφορμή τον Εβρο, η «συνεργασία» της Ακροδεξιάς και της «Αριστεράς» ξεπέρασε κάθε όριο. Οτι νόμισαν ότι κρύφτηκε στην «πλατεία», ότι νόμισαν ότι ξεχάστηκε με τις κοινές βόλτες στο Καστελλόριζο και την εκλογή της Β. Θάνου, ότι πίστεψαν ότι «έσβησε» για την κοινή προσπάθεια πτώσης της κυβέρνησης Σαμαρά κι ότι νόμισαν πως θάφτηκε από τη λήθη για τη Marfin, σχηματοποιήθηκαν και γιγαντώθηκαν ξαφνικά με την κοινή «πατριωτική» στράτευση στην προπαγάνδα του Ερντογάν. Στο Διαδίκτυο -και όχι μόνο- ήταν δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς αν ο γράφων/ουσα είναι ακροδεξιός ή «αριστερός».

Οι ανακοινώσεις του Βελόπουλου ή της Χ.Α. έμοιαζαν με τις ανακοινώσεις-ερωτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Πλειοδοσία όψιμου «πατριωτισμού» και περίπου έγκληση της κυβέρνησης για ενδοτισμό απέναντι στην Τουρκία. Θαύμα! Θαύμα! Αλλά αυτός ο άρρωστος συγχρωτισμός δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Μόλις πριν από λίγες μέρες, μέσω ΜΜΕ που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, εξαγγέλθηκε η ίδρυση όχι ενός αλλά… δύο κομμάτων στα δεξιά της Ν.Δ. Ενώ ο Κ. Βαξεβάνης δεν δίστασε να αβαντάρει το νέο «κόμμα Κασιδιάρη», που προκύπτει από την «τελειωμένη» Χ.Α., αναγορεύοντάς τον σε πολιτικό συνομιλητή, σε αντίθεση π.χ. με τον βουλευτή της Ν.Δ. Κ. Μπογδάνο.

Το σχέδιο παιδαριώδες αλλά σαφές και δραματικό στην έμμεση ομολογία που εμπεριέχει: Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να φθείρει την κυβέρνηση, θα επιχειρηθεί η φθορά της Ν.Δ. από τα δεξιά της. Με Κασιδιάρηδες, Βελόπουλους, Αντώναρους, Παπακώστες και Μίχαλους. Και το κοινό έδαφος, ό,τι αναιρεί τον ΣΥΡΙΖΑ: Ο εθνικισμός και η Τουρκία, το μεταναστευτικό και τα κλειστά σύνορα. Κατάντημα.

Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συρρικνώνεται αριθμητικά το δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Ομως, το μεγαλύτερο πρόβλημά του δεν είναι η αριθμητική συρρίκνωση, που προσπαθεί να «αντιμετωπίσει» με τέτοιες αστείες κινήσεις. Το μεγάλο πρόβλημά του, που είναι και βόμβα στα θεμέλιά του, είναι ότι εξασθενεί εντυπωσιακά η φωνή του. Σβήνει το ενδιαφέρον της μεγάλης πλειονότητας της κοινωνίας να ακούσει καν τι λέει. Οι πολίτες έχουν καταλάβει. Και έτσι, οι «μεγαλοφυείς» συλλήψεις προσφέρονται μόνο πολιτική καζούρα.

Θα «μείνει όρθιος»;

Το απόγευμα στο Ζάππειο ο Α. Τσίπρας θα παρουσιάσει το επικαιροποιημένο «Μένουμε όρθιοι» ή άλλως το «Μένουμε όρθιοι-2». Μετά από αλλεπάλληλες αναβολές ο ΣΥΡΙΖΑ εδέησε να παρουσιάσει νέο «πρόγραμμα», καθώς το πρώτο που παρουσίασε πήγε άπατο. Και γιατί δεν είχε καμία συνοχή, και γιατί παρέλειπε βασικά μεγέθη της οικονομίας, και γιατί όλο ήταν η λέξη «εμπροσθοβαρώς», αλλά γιατί ήταν κακή απομίμηση του μη «Προγράμματος της Θεσσαλονίκης». Ως γνήσιος καρπός των ξεραμένων λεφτόδεντρων. Οι πληροφορίες προϊδεάζουν ότι η πλειοδοσία θα είναι το κυρίαρχο στοιχείο στο νέο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ιδωμεν. Ωστόσο, η τελευταία φορά που πήγε στο Ζάππειο ο Α. Τσίπρας -και φόρεσε τη γραβάτα- σήμανε την αρχή του τέλους του. Ακολούθησαν τέσσερις μεγάλες ήττες…

Ο Σόιμπλε βάζει πλάτη…

Μεγάλη σημασία αποδίδουν παράγοντες της αγοράς, αλλά και πολιτικοί κύκλοι, στην παρέμβαση του Β. Σόιμπλε υπέρ της συμφωνίας Μακρόν – Μέρκελ για τη συγκρότηση του Ταμείου Ανασυγκρότησης. Ως πρόεδρος της Μπούντεσταγκ, ο Β. Σόιμπλε ενίσχυσε τη συμφωνία που επετεύχθη στον γαλλογερμανικό άξονα, διευκρινίζοντας ότι «δεν συνιστά αμοιβαιοποίηση ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ χρεών», αλλά και ότι «η Κομισιόν θα δώσει ώθηση στην οικονομική ανοικοδόμηση στην Ευρώπη». Δεν είναι τυχαίο πως ο «σκληρός της Ευρώπης» δεν παρέλειψε να ασκήσει σκληρή κριτική στον Αυστριακό καγκελάριο κ. Σολτς, όπως και στον υπουργό Οικονομικών του κ. Αλτμάιερ, οι οποίοι παραμένουν οι πιο σκληροί επικριτές της συμφωνίας. «Οταν η παγκόσμια οικονομία συρρικνώνεται κατά 10%, τότε είναι εξεζητημένο να λες ότι όλα θα συνεχίσουν χαρωπά, όπως μέχρι τώρα», είπε. Και ο νοών νοείτω…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου