Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η απάντηση σε όλα αυτά βρίσκεται στην έννοια της αξιοπιστίας. Ο κ. Μητσοτάκης θεωρείται από τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αποτελεσματικός και ικανός στη δουλειά του γιατί πράττει όσα λέει δημοσίως. Δεν είναι τυχαίο ότι η αποδοχή των κυβερνητικών μέτρων για τον κορονοϊό ξεπερνά το 84% ενώ το 75% δηλώνει ικανοποιημένο από τις αποφάσεις του πρωθυπουργού για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Το αντίστοιχο ποσοστό για τον κ. Τσίπρα πέφτει στο 37%, ποσοστό μικρότερο από το 42% που δηλώνει ότι η στάση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν σύμφωνη με τις απαιτήσεις της εποχής.

Αποτέλεσμα των στοιχείων αυτών είναι η χαώδης διαφορά που καταγράφεται μεταξύ των δύο πολιτικών σε ό,τι αφορά την καταλληλότητα για την πρωθυπουργία. Οι ερωτηθέντες σε ποσοστό 49% εμπιστεύονται τον κ. Μητσοτάκη για να βρίσκεται στο Μαξίμου και μόνο το 20% προτιμά τον κ. Τσίπρα, το ποσοστό του οποίου είναι χαμηλότερο και από τον «κανένα», που λαμβάνει 25%.

Οι 30 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ των δύο πολιτικών αρχηγών, διαφορά μεγαλύτερη από την ψαλίδα των δύο κομμάτων (Νέα Δημοκρατία στο 40% με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 22,6%) αποκαλύπτουν ένα πρόβλημα για την αξιωματική αντιπολίτευση, το οποίο λίγοι μπορούν να διατυπώσουν στα πέριξ της Κουμουνδούρου.

Ο κ. Τσίπρας, που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στην εξουσία, αδυνατεί πλέον να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κοινωνίας αλλά και στο νέο πολιτικό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες με επίκεντρο τον κορονοϊό και το μεταναστευτικό. Δεν μπορεί να εκφράσει τον κεντρώο ψηφοφόρο, δεν μπορεί να πείσει τη μεσαία τάξη που τόσα υπέφερε επί των ημερών του, δεν μπορεί με την τοξικότητα των στελεχών του να προσεγγίσει νέα τμήματα του εκλογικού σώματος.

Ενδεχομένως δεν φταίει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τα ίδια υλικά που χρησιμοποιούσε το 2012 για να κατακτήσει το Μαξίμου λανσάρει και τώρα, μόνο που οι εποχές είναι διαφορετικές και κυρίως οι πολίτες, που έχουν πληρώσει ακριβά τους πολιτικούς του τυχοδιωκτισμούς, δεν συγκινούνται από τις κραυγές και τον καταγγελτικό λόγο για όλους και για όλα.

Στο πρόσωπο του Μητσοτάκη οι ερωτηθέντες βλέπουν μια σιγουριά ότι θα πράξει για το καλύτερο χωρίς παραλογισμούς και ακρότητες, δεν είναι συμπτωματικό ότι αρκετοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ εμπιστεύονται τις αποφάσεις του χωρίς να συμφωνούν ιδεολογικά μαζί του.

Το προβάδισμα της Ν.Δ. μεγαλώνει, αν και οι ανησυχίες των πολιτών για την οικονομία μεγαλώνουν, το 60% θεωρεί ανεπαρκή τα μέτρα για τη στήριξη των εργαζομένων (10 μονάδες υψηλότερα σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση) και το 59% δηλώνει ότι θα έπρεπε να υπάρχουν ισχυρότερες ρυθμίσεις για τις επιχειρήσεις (14 μονάδες υψηλότερα). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν βλέπουν εναλλακτικές λύσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι το κατάλληλο πρόσωπο στην κατάλληλη θέση.

Τα στοιχεία της έρευνας θα έπρεπε να σημάνουν συναγερμό σε όσους πιστεύουν στην «προοδευτική συμμαχία». Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και του Κινήματος Αλλαγής υποχωρούν γιατί ο λαϊκισμός των πρώτων και η αμφιταλάντευση των δεύτερων ωθούν τους ψηφοφόρους στη Νέα Δημοκρατία, στην πράξη η κυβέρνηση εκφράζει τον προοδευτικό χώρο που τολμά τον εκσυγχρονισμό του κράτους, στηρίζει τις θετικές δυνάμεις στην Υγεία και στην Εκπαίδευση, μάχεται για να διασωθούν θέσεις εργασίας και επιχειρήσεις.

Η δημοσκόπηση αποτυπώνει την τρέχουσα συγκυρία, όμως τι άλλο πρέπει να δουν στον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να καταλάβουν ότι εάν δεν αναπτύξουν θέσεις που θα δίνουν απάντηση στις ανάγκες της εποχής, διαρκώς θα περιστρέφονται γύρω από έναν στενό πυρήνα φανατικών οπαδών που δεν έχει την παραμικρή επαφή με τις προτεραιότητες της κοινωνίας.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου 

Από την έντυπη έκδοση