Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ο Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ έκανε τη «διπλή κρίση» ευκαιρία και πέτυχε το rebranding της χώρας σε χρόνο ρεκόρ. Η «προστιθέμενη αξία» αυτής της μεταμόρφωσης είναι απροσδιόριστη. Αλλά είναι κάτι από παραπάνω από βέβαιο ότι σε εύθετο χρόνο θα μεταφραστεί σε προσέλκυση επενδύσεων, σε ενίσχυση του τουρισμού, σε αναβάθμιση του γεωστρατηγικού ρόλου της και σίγουρα σε ισότιμη και με σεβασμό αντιμετώπιση από την Ε.Ε., τις ΗΠΑ και τους υπόλοιπους ισχυρούς διεθνείς παίχτες, όπως η Κίνα και η Ρωσία.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί από τώρα το μέγεθος αυτής της «κεφαλαιοποίησης». Αλλωστε αυτό εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό και από τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης. Οταν με το καλό η χωρά θα έχει βγει για τα καλά στο ξέφωτο από την υγειονομική κρίση και αποτιμηθεί επ’ ακριβώς το μέγεθος της οικονομικής ζημίας. Αλλά το «κεφάλαιο» που ο Κ. Μητσοτάκης εξασφάλισε για τη χώρα υπάρχει. Είναι στην «τράπεζα» και «τοκίζεται».

ΚΙ ΕΝΩ συμβαίνουν αυτά υπάρχει στη χώρα μια πολιτικά θλιβερή αξιωματική αντιπολίτευση. Η οποία όχι μόνο αδυνατεί να συμμετάσχει εποικοδομητικά στην αξιοποίηση των νέων ευκαιριών. Αλλά και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να επιβάλει τη μιζέρια και την τοξικότητά της ως στοιχεία του δημόσιου βίου. Το έκανε ως κυβέρνηση διχάζοντας και καταλύοντας την έννομη θεσμική τάξη. Το κάνει και τώρα ως αντιπολίτευση, σκανδαλολογώντας ασύστολα, με στόχο να προκαλέσει μια νέα θολούρα, που τους κάνει όλους να φαίνονται ίδιοι. Ανερυθρίαστα και με εντυπωσιακή άνεση εγκατέλειψε το ναυαγισμένο σκάφος του «ηθικού πλεονεκτήματος» και σάλταρε στο πειρατικό τού «όλοι ίδιοι είμαστε».

ΑΠΕΛΠΙΣ η προσπάθεια. Το 2020 δεν είναι ούτε 2014, ούτε 2015, ούτε 2018. Οι πολλοί, οι πάρα πολλοί έχουν καταλάβει. Και το δείχνουν. Απλώς η Κουμουνδούρου δεν έχει καταλάβει ότι οι σταγόνες δεν είναι από βροχή. Οπως δεν έχει καταλάβει ότι η συγκυρία που το 2015 έκανε κυβέρνηση ένα «πολιτικό καφενείο» είναι ανεπανάληπτη. Και βέβαια της είναι αδύνατον να καταλάβει ότι η μιζέρια, τα προσωπικά απωθημένα και οι ανεπιβεβαίωτες ζωές δεν μπορούν επ’ ουδενί να αποτελούν κίνητρο για τη μεγάλη πλειοψηφία μιας κοινωνίας που διψά για ένα καλύτερο αύριο. Της είναι αδύνατον να αυτοκαταργηθεί. Αλλά η μιζέρια είναι καταδικασμένη να μείνει πίσω και στο περιθώριο.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ

Η συζήτηση που θα γίνει την ερχόμενη εβδομάδα στη Βουλή θα είναι μια πολύ δύσκολη συζήτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος, αμετροεπώς φερόμενος, θυμίζει τον τύπο που «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος». Οι πληροφορίες λένε ότι ο «αγριεμένος» -όπως περιγράφεται- Α. Τσίπρας αναμένεται να βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Αφού έπαιξε «εν ου παικτοίς».

Οχι μόνο γιατί η ακύρωση της λάθος πολιτικής των voucher από τον Κ. Μητσοτάκη ήταν μια γενναία κίνηση που είναι σαν να του «πήρε την μπουκιά μέσα από το στόμα». Οχι, δεν είναι αυτό το σημαντικότερο. Το σημαντικότερο είναι ότι προσπάθησε να σκάψει ένα λάκκο για τον Κ. Μητσοτάκη κι έπεσε -πάλι- μέσα ο ίδιος. Τράβηξε απερίσκεπτα την κουρτίνα που έκρυβε τον «θαυμαστό κόσμο των ΚΕΚ».

Ετσι ακριβώς όπως τον δημιούργησε ο βουλιμικός ΣΥΡΙΖΑ, εφορμώντας στο κράτος. Ηδη έχουν δει το φως της δημοσιότητας μερικές από τις πομπές του καθεστώτος με τα ΚΕΚ: Πάνω από 250.000.000 έχουν «μοιραστεί» επί ΣΥΡΙΖΑ από τις ίδιες πλατφόρμες, σχεδόν στα ίδια ΚΕΚ και με τις ίδιες διαδικασίες. Λίγα παραδείγματα: 10/6/2019 πρόγραμμα τηλεκατάρτισης ανέργων μέσω ΚΕΚ 48 εκατ. – 20/11/2018 κατάρτιση ανέργων 23 εκατ. – 19/9/2018 κατάρτιση ανέργων μέσω ΚΕΚ 89 εκατ. – 11/11/2018 τηλεκατάρτιση μέσω ΚΕΚ 49 εκατ. -15/11/2018 κατάρτιση 17,5 εκατ.

Εκτός από το πρώτο παράδειγμα δεν συμπεριλαμβάνονται τα δεκάδες εκατομμύρια που μοιράστηκαν με υπογραφή της κ. Αχτσιόγλου μόλις… 3 μήνες πριν από τις εκλογές της 7^ης/7^ου/2019. Μαθαίνω ότι υπάρχουν κι άλλα. Πολλά. Τόσα ώστε να ταιριάζει γάντι η κλισέ φράση του Λένιν, που χρησιμοποιούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, «δεν μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου».

Σε λίγες μέρες θα φανεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με τα voucher μάλλον πέτυχε το δεύτερο πιο μεγάλο αυτογκόλ, μετά τη Novartis. Υπάρχει όμως και κάτι που υπό μια έννοια είναι ακόμα χειρότερο: Να «εγκαλούν» τον ΣΥΡΙΖΑ έντυπα σαν το «Ντοκουμέντο» αν «θα έχει το θάρρος, αντί να κουνάει τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις ως επιτυχία αντιπολίτευσης, να κάνει και αυτό που πρέπει σε νομικό επίπεδο»… Κατάντια.

Χτίζονται τα θεμέλια για μια άλλη Ε.Ε.

Ουδείς περίμενε από τη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής χειροπιαστές και ριζικές λύσεις. Και δεν υπήρξαν. Ωστόσο το κλίμα και το πνεύμα που επικράτησαν στην τηλεδιάσκεψη των Ευρωπαίων ηγετών δημιουργούν συγκρατημένη αισιοδοξία ότι η Ε.Ε. θα αντιδράσει. Και έτσι θα μπορέσει να αντιμετωπίσει και τη σκληρή κριτική της επικεφαλής της ΕΚΤ Κρ. Λαγκάρντ, η οποία είπε στους Ευρωπαίους ηγέτες «έχετε κάνει πολύ λίγα, πολύ αργά».

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Κ. Μητσοτάκης στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής στήριξε την ανάγκη της επείγουσας συγκρότησης του Ταμείου Ανάκαμψης μαζί με τη λειτουργία του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου με «πολύ μεγάλη» χρηματοδότηση. Ο συνδυασμός των δύο μηχανισμών μπορεί να θεωρηθεί ως ένα επαρκές υποκατάστατο του ευρωομολόγου.

Αλλωστε ο πρωθυπουργός φέρεται να είπε ευθέως ότι το Ταμείο όχι μόνο πρέπει να λειτουργήσει εμπροσθοβαρώς και άμεσα, αλλά και να επιχορηγεί και όχι να δανείζει τα κράτη. «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε περαιτέρω αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ», είπε χαρακτηριστικά. Οι επόμενες εβδομάδες που θα είναι εβδομάδες έντονων παρασκηνιακών διαβουλεύσεων είναι και κρίσιμες. Με τα πρώτα σημάδια αισιοδοξίας να κάνουν την εμφάνισή τους στον σκοτεινιασμένο ευρωπαϊκό ουρανό…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου