Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Λες και δεν απολύθηκε κανείς στον ιδιωτικό τομέα, οι 82.000 νέοι άνεργοι τον Οκτώβρη βρήκαν αμέσως δουλειά στις νέες επενδύσεις, που έφεραν «χρήμα ζεστό» στην αγορά και φυσικά νέες επιχειρήσεις. Ονειρο και της χειμερινής νυκτός!

Δεν αντέχω να διαβάσω τι απαιτεί να πληρώσουμε ο Προϋπολογισμός της ακροδεξιοαριστεράς κυβέρνησης των Τσίπρα-Καμμένου. Μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι να θυμάμαι τις «επαναστατικές» καταγγελίες του Α. Τσίπρα εναντίον των φορομπηχτικών προϋπολογισμών των προηγούμενων κυβερνήσεων. «Ερρεε το αίμα των εργαζόμενων» στις δηλώσεις του, γι’ αυτό και υποσχόταν παράδεισο απαλλαγών, εξαφάνιση φόρων, ζωή αριστερή και χαρισάμενη.

Τα νέα μέτρα, τα οποία αποτιμούνται σε 3,3 περισσότερα δισεκατομμύρια από πέρυσι, θα τα ψηφίσουν μόνο οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, τα «παιδιά του λαού», αντάμα με τους βουλευτές ΑΝ.ΕΛ., τα «παιδιά της λαϊκής Δεξιάς». Ο παρά φύσιν συνεταιρισμός της λαϊκής Δεξιάς με την λαϊκιστική Αριστερά στις 10 Δεκέμβρη θα υπερψηφίσει τον Προϋπολογισμό του πλούσιου Τσακαλώτου, ώστε οι πολίτες να περιορίσουν ακόμη περισσότερο το φαγητό που τρώνε, τα αναγκαία των παιδιών τους, το σινεμά της μιας φοράς εξόδου στις 15 μέρες, τα φάρμακα…

Η νέα υπερφορολόγηση απαιτεί ο καφές -της παρηγοριάς- να γίνει ακριβότερος. Η βενζίνη να είναι απαγορευτική, ενώ το πετρέλαιο θέρμανσης δεν είναι και για χόρταση. Εκείνα που ήξεραν επί Σαμαρά να τα ξεχάσουν! Το κινητό τηλέφωνο πρέπει να μένει κλειστό, τέρμα και η συνδρομητική τηλεόραση. Κι όσοι νομίζουν ότι επειδή δούλεψαν σκληρά για να συμπληρώνουν με ένα ενοίκιο τη συνταξή τους, τώρα θα… κατάσχεται σχεδόν ολόκληρο από το ανίκανο κράτος των Τσίπρα-Καμμένου. Φυσικά, η πανταχούσα των τελών κυκλοφορίας θα αναγκάσει χιλιάδες οικογενειάρχες να καταθέσουν πινακίδες.

Και μετά την ονομαστική ψηφοφορία που θα έχει κάνει ακόμη ζοφερότερη τη ζωή των Ελλήνων-υποζυγίων, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα αλληλοσυγχαίρονται ότι κατορθώνουν ακόμη να μένουν στην καρέκλα τους, ενώ έχουν στραγγίξει τη χώρα, έχουν απεμπολήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, έχουν προσυπογράψει τη δυστυχία και των επόμενων γενεών.

ΟΧΙ! Δεν πάει άλλο! Ομως, μήπως ξέρετε, παρακαλώ, πού χάθηκαν εκείνοι οι Αγανακτισμένοι; Να τους βάλουμε ως εκθέματα στο Μουσείο της Ακροπόλεως…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου