Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Δεν ήταν ένας μεμονωμένος τίτλος, αλλά το ψυχο-διανοητικό modus operandi της γερμανικής ιθύνουσας τάξης και της πλειονότητας του λαού αυτή την περίοδο, που ο λατινογενής ευρωπαϊκός Νότος σκάβει ομαδικούς τάφους της νέας πανούκλας, ενόσω οι φρόνιμοι Τεύτονες μετρούν ελάχιστα θύματα (δείγμα κι αυτό της υπόρρητης «ανωτερότητάς» τους και της κοινωνικής τους οργάνωσης;).

Ως έγκυρος εκφραστής του συντηρητικού ακροατηρίου και του γερμανικού οικονομικού κατεστημένου, η «Die Welt» περνάει μέσα από τα ρεπορτάζ, τα άρθρα και τις συνεντεύξεις της την εικόνα μιας «φιλάνθρωπης» και «αλληλέγγυας» προς τους χειμαζόμενους Γαλλο-ισπανο-ιταλούς (και τους Ελληνες) Γερμανίας, που όμως εξακολουθεί να κρατάει δικαιωματικά για τον εαυτό της το μαχαίρι και το πεπόνι (εν προκειμένω τα ευρώ, τις κλίνες και τους αναπνευστήρες).

Σε συνέντευξη στην ίδια εφημερίδα, η παρολίγον διάδοχος της Μέρκελ και υπουργός Αμυνας, Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ, δήλωσε ανήσυχη για άνοδο του εθνικισμού στην Ευρώπη λόγω κορονοϊού (σ.σ.: εννοείται των άλλων, όχι της χώρας της) και σχεδόν βούρκωσε για τους δεκάδες Γάλλους και Ιταλούς ασθενείς που δέχονται τα γερμανικά νοσοκομεία.

Για την πλειονότητα του γερμανικού Τύπου η σύγκρουση πάνω στο δίλημμα «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη χρέους μέσω κορονο-ομολόγων» ή «νέα κορονο-μνημόνια μέσω ESM» είναι στην καλύτερη περίπτωση «σύγκρουση ευρωπαϊκών εγωισμών».

Αυτό, όμως, προϋποθέτει ισοδύναμους -ή περίπου- εταίρους, τη στιγμή που η Γερμανία έχει πάψει προ πολλού να είναι ίση και συμπεριφέρεται φόρα παρτίδα σαν μεσαιωνικός ηγεμόνας προς τους βασάλους του. Εύστοχα οι «8» της υπενθύμισαν ότι εκπροσωπούν το 57% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ – είναι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει…

Από την έντυπη έκδοση