Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο κ. ΤΣΙΠΡΑΣ προσπάθησε να «λειάνει» το μέτωπο που έχει ανοίξει με την Εκκλησία απομακρύνοντας τον κ. Νίκο Φίλη από το υπουργείο Παιδείας αλλά ταυτόχρονα δημιούργησε σοβαρό ρήγμα με την αριστερή πτέρυγα που ανέδειξε στις πρώτες θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος το βουλευτή και παλαιότερο διευθυντή της «Αυγής».

ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ σκεπτικό ο πρωθυπουργός μετέθεσε τον κ. Σκουρλέτη από το υπουργείο Ενέργειας στο Εσωτερικών, αναθέτοντας την πώληση της ΔΕΗ στον Γιώργο Σταθάκη. Ωστόσο, η μετακίνηση αυτή δεν του λύνει το πρόβλημα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης από τους «53» στους οποίους έχει προσχωρήσει ο κ. Σκουρλέτης.
Με άλλα λόγια, ο κ. Τσίπρας παίζει τα «ρέστα του» αναθέτοντας ρόλους εφαρμογής του Μνημονίου σε πολιτικούς που βρίσκονται πιο κοντά στη λογική του προγράμματος αλλά δεν λύνει το βασικό του πρόβλημα, που είναι η επιδείνωση της οικονομικής και της κοινωνικής πραγματικότητας για τη μέση οικογένεια.

ΜΠΟΡΕΙ στο Μαξίμου να έχουν στραμμένο το ενδιαφέρον τους στη νομή της εξουσίας και στις ενδοκυβερνητικές ισορροπίες που θα τους κρατήσουν στην εξουσία, όμως το παιχνίδι δεν παίζεται στα νέα πρόσωπα των υπουργών αλλά στο εάν μπορούν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ανάκαμψης.

Ο κ. ΤΣΙΠΡΑΣ έχασε πολύτιμο χρόνο, όχι μόνο στην πρώτη περίοδο Βαρουφάκη αλλά και μετά τη νίκη του Σεπτεμβρίου, αφήνοντας τα δύσκολα μέτρα για το 2017. Από την 1η Ιανουαρίου θα αυξηθούν οι φόροι στα καύσιμα πυροδοτώντας νέο γύρο ακρίβειας στην αγορά, ενώ η δεύτερη αξιολόγηση για να κλείσει απαιτεί παρεμβάσεις στο Δημόσιο, στις εργασιακές σχέσεις και στο συνδικαλιστικό, ενώ οι δανειστές ζητούν περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου ορίου για το 2017, αλλά και νέες ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό.

ΜΙΑ «ΦΡΕΣΚΙΑ» κυβέρνηση με νωπή τη λαϊκή εντολή και την αντιπολίτευση στο καναβάτσο θα μπορούσε να περάσει τα δύσκολα μέτρα και ταυτόχρονα να ελπίζει ότι το πολιτικό κόστος θα το απορροφούσε στη διάρκεια της θητείας της. Η σημερινή κυβέρνηση καλείται να λάβει αποφάσεις που έχουν μεγάλο πολιτικό κόστος από θέση πλήρους πολιτικής αδυναμίας. Με το κυβερνών κόμμα να βρίσκεται πίσω από τη Ν.Δ. με διψήφια διαφορά και τον κ. Τσίπρα να έχει χάσει την περσινή δημοφιλία του. Υπό αυτές τις πολιτικές συνθήκες, είναι σχεδόν αδύνατο για οποιαδήποτε κυβέρνηση να αντέξει τους κραδασμούς των νέων μέτρων, καθώς η ανάκαμψη μετατίθεται για τα μέσα του 2017 και εφόσον κλείσει εγκαίρως η δεύτερη αξιολόγηση.

ΕΤΣΙ, ΥΠΑΡΧΕΙ το ενδεχόμενο ο κ. Τσίπρας και η νέα του κυβέρνηση να λάβουν όλα τα μνημονιακά μέτρα προκειμένου να διατηρηθούν στις καρέκλες τους, χωρίς όμως να φανούν θετικά αποτελέσματα στην οικονομία, καθώς απαιτείται χρόνος για την «ωρίμανση» μεταρρυθμίσεων. Γι’ αυτό μπορεί, τελικώς, η θητεία του νέου κυβερνητικού σχήματος να είναι ολίγων μηνών…

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής