Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Είναι και αυτό μία «πρόοδος», πριν από λίγα χρόνια συζητούσαμε για τους εμπρησμούς των κινηματογράφων της Σταδίου με μολότοφ από τους γνωστούς αγνώστους ενώ οι πολίτες δεν ήξεραν εάν η επομένη θα ξημέρωνε με ευρώ ή δραχμές. Το θέμα με τον Joker θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι είναι ένα δείγμα επιστροφής προς την «κανονικότητα», η κοινή γνώμη ασχολείται με το ποιος έδωσε την εντολή στους αστυνομικούς να μπουν στις αίθουσες και όχι με θέματα «βαριάς πολιτικής».

Ωστόσο το περιστατικό δίνει την ευκαιρία να ασχοληθούμε με τους κανόνες αλλά και με την ουσία. Και αυτό δεν είναι αστείο ζήτημα, ούτε προσφέρεται για εύκολη αντιπολίτευση, όπως έσπευσε να κάνει ο κ. Τσίπρας. Εάν ο έλεγχος των αστυνομικών έγινε με νόμο του 1937 υπάρχει πρόβλημα, δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς ότι ένα κείμενο που ψηφίσθηκε πριν από 80 χρόνια για τα δημόσια θεάματα μπορεί να ανταποκρίνεται στη σύγχρονη εποχή. Επομένως κανόνες που δεν ανταποκρίνονται με την πραγματικότητα πρέπει να αλλάζουν. Επιπλέον, σύμφωνα με τον νόμο 3905 του 2010, «απαγορεύεται η παρακολούθηση ακατάλληλων ταινιών σε ανηλίκους που δεν έχουν συμπληρώσει την απαιτούμενη από την κατάταξη της ταινίας ηλικία. Όποιος επιτρέπει σε ανηλίκους να εισέλθουν σε αίθουσα ή υπαίθριο χώρο στους οποίους προβάλλεται ταινία ακατάλληλη για την ηλικία τους τιμωρείται με χρηματική ποινή από 1.000 έως 10.000 ευρώ. Η τέλεση από αμέλεια της πράξης αυτής τιμωρείται με χρηματική ποινή από 500 έως 5.000 ευρώ». Αυτός ο νόμος ισχύει από το 2010 και καμία κυβέρνηση από τότε δεν τον άλλαξε, ούτε αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Το ωραίο είναι ότι στον συγκεκριμένο νόμο δεσπόζει φαρδιά πλατιά η υπογραφή του τότε υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση, ο οποίος κατήγγειλε χθες το «κράτος της Δεξιάς».

Άρα προκύπτει και ένα άλλο θέμα, που σχετίζεται με την τήρηση των κανόνων. Εάν η επιτροπή του υπουργείου Πολιτισμού έκρινε ότι η συγκεκριμένη ταινία είναι κατάλληλη μόνο για ενηλίκους, τότε αυτό πρέπει να τηρείται από όλους. Από τους αιθουσάρχες και τις ταμίες των σινεμά μέχρι τους υπουργούς. Εάν πάλι η σήμανση καταλληλότητας ταινιών πρέπει να έχει μόνο συμβουλευτικό χαρακτήρα, αυτό πρέπει να νομοθετηθεί και αυτό μάλλον είναι το πιο ουσιαστικό, όταν μάλιστα το διαδίκτυο είναι «ανοικτό» στους νέους.

Το περιστατικό με τον «Joker» είναι μία ευκαιρία για σκέψη και κυρίως για δράση. Κανονικότητα χωρίς κανόνες δεν υπάρχει. Και εάν η συζήτηση για το αν οι δεκαπεντάχρονοι μπορούν να παρακολουθήσουν το ρεσιτάλ του ηθοποιού Χοακίν Φίνιξ είναι ένα θέμα αντιμετωπίσιμο, αλήθεια η πολιτεία τι πρέπει να κάνει για άλλα σοβαρότερα προβλήματα όπως είναι η πώληση αλκοόλ ή τσιγάρων σε ανηλίκους και άλλων παρανομιών σε βάρος των παιδιών;

Οι 5 «επιτυχίες» του ΣΥΡΙΖΑ

Σύμφωνα με τη συνέντευξη που έδωσε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στο Εθνος της Κυριακής, η Αριστερά το 2015 ανέλαβε την κυβέρνηση όχι γιατί κατείχε την απόλυτη αλήθεια, αλλά γιατί ήταν ιστορικά αναγκαίο: 1) να αναχαιτιστεί η ανθρωπιστική κρίση, 2) να βγούμε από τα μνημόνια, 3) να βρεθεί λύση για το χρέος, 4) να γίνουν δημοκρατικές τομές, 5) να αλλάξει πορεία η χώρα. Και, όπως συμπέρανε ο κ. Τσακαλώτος, «η Αριστερά τα κατάφερε». Ας δούμε λοιπόν τι κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ: Αναχαίτισε την ανθρωπιστική κρίση αυξάνοντας τον ΦΠΑ στα τρόφιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης. Εβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια αφού πρώτα υπέγραψε το αχρείαστο τρίτο μνημόνιο. Βρήκε λύση για το δημόσιο χρέος αυξάνοντάς το κατά δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ και αφού πρώτα το κατέστησε μη βιώσιμο.
Προχώρησε τις δημοκρατικές τομές συγκυβερνώντας με τους ΑΝΕΛ και άλλαξε πορεία στη χώρα, προφανώς όταν από αντιμνημονιακό κόμμα γύρισε σε μνημονιακό.

Από την έντυπη έκδοση

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου