Παράλληλα, όμως, η εξέλιξη αυτή αναδεικνύει τα αδύνατα σημεία της περιβόητης συμφωνίας των Πρεσπών και τους κινδύνους που κρύβει για τα εθνικά μας συμφέροντα. Και αυτό γιατί φαίνεται πως επιβεβαιώνονται οι φόβοι ότι έχουμε παγιδευτεί σε μια κατάσταση που δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη και ότι αυτά που υπέγραψαν οι κ.κ. Τσίπρας – Κοτζιάς δεν είχαν τις απαραίτητες δικλίδες ασφαλείας.

Με απλά λόγια, εφόσον, όπως φαίνεται, δεν προχωρήσουν τελικά οι διαπραγματεύσεις των Σκοπίων με την Ε.Ε. ούτε μετά την άνοιξη, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος οι γείτονες να εκμεταλλευτούν τα «ψιλά» γράμματα των όρων της συμφωνίας και να πάψουν να χρησιμοποιούν το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» και να αποκαλούνται ξανά σκέτο «Μακεδονία».

Οι κίνδυνοι είναι ακόμα πιο άμεσοι στην περίπτωση των εμπορικών σημάτων, καθώς ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πρόβλημα στις εξαγωγές τα ελληνικά προϊόντα με μακεδονική ονομασία προέλευσης και να χαρακτηρίζονται ως «μακεδονικά» τα σκοπιανά. Ολα αυτά δεν είχαν προβλεφθεί ή είχαν υπολογιστεί με λάθος τρόπο.
Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ε. Βενιζέλου σχετικά με το πώς με την εξέλιξη αυτή επηρεάζεται αρνητικά για την Ελλάδα η ισορροπία της Συνθήκης των Πρεσπών: «Στο άρθρο 1 παρ. 10 της Συνθήκης προβλέπεται ότι η “πολιτική” μεταβατική περίοδος για τη χρήση της σύνθετης ονομασίας στα έγγραφα που εκδίδει στο εσωτερικό του το αντισυμβαλλόμενο μέρος εξαρτάται από το άνοιγμα των κεφαλαίων των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Συνεπώς, η μη έναρξη συνεπάγεται καθυστέρηση ως προς την πραγματική εσωτερική χρήση του σύνθετου ονόματος. Δηλαδή, καθυστέρηση ως προς την erga omnes χρήση του ονόματος».

Η Ελλάδα αποτελεί τον βασικό πυλώνα σταθερότητας στα Βαλκάνια, αλλά το γεγονός είναι ότι ο Αλ. Τσίπρας παρέδωσε όνομα και ταυτότητα στους Σκοπιανούς χωρίς να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες εγγυήσεις που θα λειτουργούσαν προς όφελος των εθνικών μας συμφερόντων.

Από την έντυπη έκδοση