Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΑΡΚΕΙ να θυμηθούμε τις προσδοκίες που είχαν όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο του 2015. Τότε που οι «σκληροί» της Κουμουνδούρου είχαν αποχωρήσει και ο Αλέξης Τσίπρας υποσχόταν στροφή στο ρεαλισμό. Δεκατρείς μήνες αργότερα, αποτελεί κοινή διαπίστωση πως παρά τις όποιες εναλλαγές προσώπων και αφηγημάτων το αλλοπρόσαλλο DNA του ΣΥΡΙΖΑ μένει απαράλλαχτο.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι καθαρά γονιδιακό. Γι’ αυτό το λόγο και η κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί να πάει τη χώρα μπροστά, αλλά αντιθέτως κάνει διαρκώς βήματα προς τα πίσω. Ο Θοδωρής Δρίτσας το είπε ξεκάθαρα χθες: «Δεν θα πουλήσουμε την ψυχή μας στον διάβολο για την εξουσία και ένα τέταρτο Μνημόνιο». Τόσο το Μαξίμου όσο και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν κατανοήσει την πραγματικότητα. Την ψυχή τους την… πούλησαν στον διάβολο για την εξουσία και για το τρίτο Μνημόνιο, το περσινό καλοκαίρι. Ηταν τότε που η ψυχή των πολιτών πήγε στην Κούλουρη, αντικρίζοντας τη χρεοκοπία.
Μένει ώσπου να φύγει…
ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ επειδή καθημερινά συνεχίζουν να παίζουν επικοινωνιακά παιχνίδια υποστηρίζοντας πως είναι αριστεροί και αντιμνημονιακοί, έχουν πιστέψει και οι ίδιοι το παραμύθι που πουλάνε στην κοινωνία. Οπως ο Σκουρλέτης, που υπέγραψε και ψήφισε την αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ αλλά τώρα κάνει… αντάρτικο. Οπως ο Κατρούγκαλος, που, αφού μείωσε τις συντάξεις, δηλώνει ότι εφαρμόζει πολιτική με αριστερό πρόσημο και ευαισθησία ενώ υπόσχεται και αυξήσεις. Οπως και ο Πολάκης, που εκτελεί σαν αρνάκι τις εντολές της τρόικας αλλά δηλώνει μάγκας – επαναστάτης γιατί έχει κρεμασμένο πίνακα του Βελουχιώτη στο υπουργικό γραφείο.
ΕΧΟΥΝ ευθύνη οι Δρίτσας, Σκουρλέτης, Κατρούγκαλος, Πολάκης και πολλοί ακόμη σύντροφοι. Κυρίως γιατί προσπαθώντας να αναδείξουν την αριστεροσύνη τους καταλήγουν σε γραφικότητες. Τη βασική ευθύνη, όμως, για ό,τι συμβαίνει έχει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Εκείνος τους έκανε υπουργούς, όπως εκείνος είχε επιλέξει τον Βαρουφάκη, τη Ζωή και τον Λαφαζάνη. Ο Αλέξης Τσίπρας αποφασίζει για τη στρατηγική στις ιδιωτικοποιήσεις, τη φορολογία, τις μεταρρυθμίσεις. Από τη στιγμή που ο ίδιος αμφιταλαντεύεται μεταξύ ιδεοληπτικών αφηγημάτων και μνημονιακής πολιτικής είναι βέβαιο πως δεν πρόκειται ποτέ επί της ουσίας να κυβερνήσει. Απλά κερδίζει χρόνο μέχρι την οριστική κατάρρευση.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου