Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο κ. Τσίπρας έχει πάρει ειδίκευση στις αποτυχημένες εκτιμήσεις. Η ανάπτυξη της οικονομίας που θα γινόταν πράξη από το δεύτερο εξάμηνο μεταφέρεται πλέον για το τέλος του έτους ενώ για το 2015 «που δεν πάθαμε και τίποτε από το δημοψήφισμα» η ύφεση τελικώς έφτασε στο 1,3% και ενώ οι εκτιμήσεις όλων των οργανισμών, προ των εκλογών του Ιανουαρίου, μιλούσαν για χρονιά με θετικό πρόσημο άνω του 2,5% του ΑΕΠ.

Αντίστοιχη επιτυχία είχαν και οι προβλέψεις του πρωθυπουργού για την κατάργηση των κεφαλαιακών περιορισμών στις τραπεζικές συναλλαγές. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο τα capital controls έχουν «φύγει» τρεις τέσσερις φορές αλλά μόνο στη φαντασία των στελεχών του Μαξίμου, που πλέον δεν παίρνουν κανένα ρίσκο για νέες προβλέψεις.

«Η οικονομία δεν μπορεί να πάει χειρότερα, η θεωρία του ελατηρίου θα ενεργοποιηθεί και θα έχουμε ανάπτυξη» έλεγε τον Μάιο ο κ. Τσίπρας πιστεύοντας ότι οι επενδύσεις είναι θέμα χρόνου και η ύφεση θα εξουδετερωθεί μέσω μιας διαδικασίας, που δεν υπακούει σε συγκεκριμένες πολιτικές αλλά σε μία ανώτερη αρχή που θα κινητοποιήσει κεφάλαια.
Δυστυχώς το «ελατήριο» δεν φαίνεται να λειτουργεί, ενώ τα άσχημα μηνύματα για πτώση των τουριστικών εσόδων κατά 9,2% τον Αύγουστο δυσκολεύουν την επίτευξη θετικού ρυθμού ανάπτυξης στο τρίτο τρίμηνο του έτους. Αντιθέτως, η πτώση στην ιδιωτική κατανάλωση και η αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας προσθέτουν νέα βάρη στο ξεχαρβαλωμένο ελατήριο της οικονομίας.

Τώρα, ως ύστατη ελπίδα ανάκαμψης προβάλλεται από το Μαξίμου η επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα σε Αθήνα και Βερολίνο, για να λειτουργήσει ως από μηχανής θεός και να ρυθμίσει το ελληνικό χρέος. Δεν είναι εύκολο να συμβεί, όχι μόνο γιατί ο Ομπάμα στις αρχές του έτους θα παραδώσει την προεδρία των ΗΠΑ αλλά κυρίως γιατί η ρύθμιση του χρέους είναι κατά βάση ευρωπαϊκή υπόθεση.

Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει υπογράψει από τον περασμένο Μάιο τη συμφωνία που προβλέπει ότι οι τελικές διευθετήσεις του χρέους θα γίνουν μετά το 2018.
Ο ίδιος ελπίζει στον Ομπάμα, όπως ήλπιζε πέρυσι στη γρήγορη άρση των capital controls ή αισθανόταν σίγουρος ότι η ανάσταση της οικονομίας είχε ξεκινήσει.
Μόνο που περιμένοντας ο πρωθυπουργός πλέον δεν κερδίζει χρόνο, αλλά χάνει…

ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΤΩΝ 360 ΕΥΡΩ

Ο ΣΥΡΙΖΑ που δεσμευόταν για την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ έχει δημιουργήσει μία οικονομική πραγματικότητα η οποία δημιουργεί θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης με αμοιβές από 100 έως 400 ευρώ. Μέσα σε δύο χρόνια και λόγω της αναζωπύρωσης της ύφεσης το σκηνικό στην αγορά εργασίας έχει αλλάξει δραματικά. Η αύξηση φόρων και εισφορών «πριμοδότησε» τη μαύρη εργασία ή μετέτρεψε θέσεις πλήρους απασχόλησης σε μερικής. Υπό το πρίσμα αυτό δεν αποτελεί έκπληξη ότι μπαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την τρόικα και η μείωση του αφορολογήτου στα 5.000 ευρώ. Οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ και οι εργαζόμενοι των 360 ευρώ μοιάζουν πλέον υψηλόμισθοι.

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Ο οικονομικός εκτροχιασμός των συγκοινωνιακών φορέων δημιουργεί νέες μαύρες τρύπες στον προϋπολογισμό, τις οποίες θα κληθούν να πληρώσουν οι ασθενέστεροι. Παρά το γεγονός ότι η τιμή του εισιτηρίου έχει αυξηθεί στο 1,4 από 1,2 ευρώ, τα ελλείμματα αυξάνονται με ρυθμό 100%. Το 2015 το οικονομικό άνοιγμα της ΣΤΑΣΥ (μετρό, τρόλεϊ, τραμ) εκτινάχθηκε στα 78 εκατομμύρια από 36 εκατομμύρια του 2014 ενώ η εισιτηροδιαφυγή οργιάζει. Οι λειτουργικές ζημιές, χωρίς την πληρωμή τόκων, ξεπέρασαν τα 36 εκατομμύρια από 2,5 εκατ. του 2014. Οι έλεγχοι για λαθρεπιβάτες ατόνησαν καθώς η κυβέρνηση είχε δώσει νεύμα στήριξης στο κίνημα «δεν πληρώνω». Μόνο που τα ελλείμματα από την κατάρρευση των συγκοινωνιακών φορέων θα τα πληρώσουν οι φορολογούμενοι.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου