Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Η δικογραφία έφτασε στη Βουλή, η Κ.Ο. της Ν.Δ. -όπως κατά πάσα πιθανότητα θα κάνει και το ΚΙΝ.ΑΛ.- αποφάσισε τη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής. Θα υπέθετε κανείς ότι τόσο ο κ. Παπαγγελόπουλος όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας, αφού η επιθυμία τους έγινε πραγματικότητα. Κι όμως, ο μεν Ρασπούτιν σιώπησε, ο δε ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να «πνιγεί» από μια «τρικυμία εν κρανίω», την οποία προκάλεσε μια «τρικυμία εν ποτηρίω», βγάζοντας άναρθρες κραυγές…

ΟΥΔΕΙΣ νοήμων άνθρωπος μπορεί να καταλάβει τι λέει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ, τι θέλει και γιατί ακριβώς κατηγορεί την κυβέρνηση. Την κατηγορεί ότι δεν έβαλε τους… «πάντες όλους» στο κατηγορητήριο; Γιατί δεν το κάνει με δική του πρωτοβουλία, αφού έχει την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία; Γιατί δεν προσχωρεί στην προαναγγελθείσα «γραμμή Παπαγγελόπουλου»; Δηλαδή κατηγορεί τον Κ. Μητσοτάκη γιατί δεν προσχώρησε στο δόγμα «να βάλουμε 5-6 στη φυλακή για να κερδίσουμε τις εκλογές»; Τον χαρακτηρίζει «διπλά δειλό» γιατί δεν παραπέμπει τον Α. Τσίπρα χωρίς στοιχεία -επί του παρόντος-, ενώ ο Α. Τσίπρας, που ενώ μπορεί να προκαλέσει εξεταστική επιτροπή βάζοντας και τον εαυτό του μέσα και δεν κάνει τίποτα, είναι «γενναίος»; Τι θέλει τελικά; Να μην είναι στο αρχικό στάδιο της έρευνας μόνος ο κ. Παπαγγελόπουλος, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να αναγκάζεται να υπερασπίζεται τον επικεφαλής της ΕΥΠ επί «κυβέρνησης της Δεξιάς», τον οποίο αργότερα έκανε «υπουργό ειδικών αποστολών»;

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για πολιτικό τραγέλαφο. Ο ΣΥΡΙΖΑ «τσιρίζει» ασκόπως και νευρικά, δίχως να βγαίνει νόημα. Ωστόσο, πίσω από τις αμήχανες άναρθρες κραυγές φαίνεται καθαρά τι τον ενοχλεί. Τον ενοχλεί που η κυβέρνηση κατέρριψε το μύθο της «ρεβανσιστικής Δεξιάς» που θα ερχόταν «να βάλει φυλακή» τους αντιπάλους της. Τον ενοχλεί γιατί απεδείχθη άκυρο το σχέδιο της «ηρωοποίησης» του «διωκόμενου» Α. Τσίπρα. Κι έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει μετέωρος μέσα στα εσωκομματικά προβλήματά του, δίχως αφήγημα και πολιτική. Τον ενοχλεί που ο Α. Τσίπρας στερήθηκε της ευκαιρίας να προσπαθήσει να μιμηθεί τον Α. Παπανδρέου του 1989.

ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΕΙ, όμως, και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Το οποίο άθελά (;) του ομολόγησε χθες ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης. Ο οποίος κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι κάνει «ένα τρικ» στοχοποιώντας ευθέως -όπως είπε- τον Παπαγγελόπουλο «και εμμέσως τον Τσίπρα»! Προφανώς δεν αναφέρεται στις πολιτικές ευθύνες τις οποίες κατά τον Κ. Μητσοτάκη έχει ο τέως πρωθυπουργός. Πώς προκύπτει, άραγε, αυτή η «έμμεση στοχοποίηση»; Μήπως κρύβει κάποιο φόβο;

ΚΑΙ ΤΑ δύο προκύπτουν μόνο με έναν «κίνδυνο», ο οποίος είναι και υπαρκτός: η έρευνα για τον Δ. Παπαγγελόπουλο να βγάλει στοιχεία για τον Α. Τσίπρα. Αυτό όμως, αν δηλαδή υπάρχουν στοιχεία, το γνωρίζουν -επί του παρόντος- μόνο οι άμεσα εμπλεκόμενοι και οι στενοί συνεργάτες τους, οι οποίοι συμμετείχαν στο «παραδικαστικό». Και δεν είναι λίγοι. Και θεωρείται βέβαιον από τις μαρτυρίες που υπάρχουν ότι θα κληθούν να καταθέσουν. Κάποιοι εξ αυτών όχι μόνο ως απλοί μάρτυρες. Και εκεί θα φανεί αν υπάρχουν ή όχι στοιχεία. Οπως και το ποιοι από αυτούς που συμμετείχαν στην κατασκευή του «πολιτικού σκανδάλου» της Novartis θα αντέξουν χωρίς να έχουν τις πλάτες του «παραδικαστικού» και της κυβέρνησης. Κι αυτό δεν αφορά κυρίως ή μόνο τους «κουκουλοφόρους μάρτυρες». Υπ’ αυτή την έννοια, μάλλον καλώς φοβάται ο Π. Σκουρλέτης, και όχι μόνο.

ΑΙΧΜΗ

ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΣΙΓΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η χθεσινή επίσκεψη του πρωθυπουργού στο υπουργείο Εργασίας ενταφίασε ακόμα ένα μύθο – «αντιπολιτευτικό άσετ» του ΣΥΡΙΖΑ. Η «επταήμερη εργασία» και το «κόψιμο μισθών και επιδομάτων» κατέληξαν άνευ θρήνου στον κάλαθο των αχρήστων. Τόσο ο Κ. Μητσοτάκης όσο και οι Γ. Βρούτσης και Ν. Μηταράκης «τέλειωσαν» το κινδυνολογικό αφήγημα της αντιπολίτευσης, η οποία αναγκαστικά τώρα θα πρέπει να αναζητήσει ένα άλλο παραμύθι, το οποίο να έχει πιο ανθεκτικό «δράκο».

Δεδομένης της προφανούς αδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ να παρακολουθήσει την κυβέρνηση στο γρήγορο και χειροπιαστό έργο της, είναι καταδικασμένος να ψάχνει «δράκους». Βέβαια, κάθε φορά που καίγεται ένα «αριστερό παραμύθι» ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτει την πολιτική ένδειά του. Οσες φορές προσπάθησε να κοντράρει την κυβέρνηση επί της πραγματικότητας και όχι επί της εικονικής πραγματικότητας που συνεχίζει να κατασκευάζεται σε «υπόγεια», βρέθηκε τραγικά εκτεθειμένος.

Το έπαθε με τον ΕΝΦΙΑ, το έπαθε με τα capital controls, το έπαθε με την πρόωρη αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ, το παθαίνει τώρα και με το κοινωνικό μέρισμα και με το «ξεχαρβάλωμα» των εργασιακών σχέσεων. Είναι καταφανέστατο πια ότι η οικονομία δεν είναι το ατού του Α. Τσίπρα, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα. Και πώς να είναι; Πέραν του ότι η οικονομία ήταν η βασικότερη αιτία της βαριάς, τετραπλής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει και η αμείλικτη πραγματικότητα των αριθμών. Χθες το επιτόκιο του δεκαετούς ελληνικού ομολόγου έπεσε στο 1,433%!

Ο ΣΥΡΙΖΑ το παρέδωσε υπερδιπλάσιο, όταν στη μεγαλύτερη διάρκεια της θητείας του κυμαινόταν από 4% έως 4,5%. Σήμερα δηλαδή οι επιχειρήσεις, οι πολίτες και οι τράπεζες μπορούν και δανείζονται με φθηνότερο χρήμα όχι μόνο σε σχέση με την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και προ κρίσης. Το χρέος το 2014 ήταν 317,1 δισ. και το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ το πήγε στα 356,5 δισ. Επομένως, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να αντλεί «επιχειρήματα» από τον «φανταστικό κόσμο του Αλέξη», μάλλον θα συνεχίσει να λειτουργεί ως πολιτικός χορηγός του Κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του. Κρείττον σιγάν.

Παίρνει μπρος η Αναθεώρηση

Η συναινετική παρέμβαση του Προέδρου της Βουλής, Κ. Τασούλα, έσβησε έγκαιρα τη φωτιά που πήγε να ανάψει, πριν καν αρχίσει τις εργασίες της η επιτροπή για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Η αρχική πρόταση της πλειοψηφίας για την ολοκλήρωση των εργασιών της επιτροπής ήταν «στενή» χρονικά, αφού άφηνε ένα μήνα για την ολοκλήρωση των εργασιών της. Και προέβλεπε την 22^α Οκτωβρίου ως ημερομηνία ψήφισης του αναθεωρημένου Συντάγματος. Η αντιπολίτευση ζήτησε περισσότερο χρόνο, με τον ΣΥΡΙΖΑ να το αναγορεύει σε μείζον ζήτημα. Η περαιτέρω εκτράχυνση της κατάστασης αλλά και η υπονόμευση της εξαιρετικά σημαντικής διαδικασίας της αναθεώρησης αποφεύχθηκαν με την παρέμβαση του Κ. Τασούλα, ο οποίος άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο παράτασης. Η ολοκλήρωση της αναθεώρησης έχει πολύ μεγάλη σημασία για την εμπέδωση κλίματος πολιτικής σταθερότητας στη χώρα, καθώς σχετίζεται ουσιωδώς και με την αλλαγή του εκλογικού νόμου και με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας…

ΑΠΟΡΙΕΣ

1. Εμαθε, άραγε, ο κ. Τσίπρας ποιος είναι ο Ρασπούτιν; Γιατί πριν από λίγες μέρες, μιλώντας στο CNN, είχε πει «να ερωτηθεί ο ίδιος ο κ. Παπαγγελόπουλος αν είναι ο Ρασπούτιν»…
2. ΑΡΑΓΕ, ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΕ, ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ «ΤΡΙΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΘΝΑΡΧΩΝ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ Η ΧΩΡΑ», ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΩΝ/ΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου