Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Προφανώς αντιλαμβάνονται ότι η ανάπτυξη θα επιταχυνθεί αλλά τη συνδέουν με «αντεργατικά μέτρα» και χαριστικές ρυθμίσεις στο μεγάλο κεφάλαιο. Αλλωστε επί ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα. Ο Τσίπρας μιλούσε διαρκώς για «δίκαιη ανάπτυξη» αλλά επί των ημερών του είχαμε μόνο άδικη ύφεση. Παρέλαβε την οικονομία με ανάπτυξη 0,8%. Η Ελλάδα είχε τον υψηλότερο ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης στο τελευταίο τρίμηνο του 2014 και όλοι οι διεθνείς οργανισμοί προέβλεπαν εκρηκτικούς αναπτυξιακούς ρυθμούς τη διετία 2015-2016 χωρίς όμως να συνυπολογίζουν τη λαίλαπα του περήφανης διαπραγμάτευσης.

Ο Τσίπρας κατάφερε να οδηγήσει την Ελλάδα στα βράχια της ύφεσης για δύο χρόνια όταν η υπόλοιπη ευρωζώνη κάλπαζε αξιοποιώντας την ευνοϊκή διεθνή συγκυρία και τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου με αποτέλεσμα να διευρυνθεί η εισοδηματική απόκλιση. Η ανάπτυξη στην περίοδο 2017-2018 ήταν ρηχή ενώ ακόμη και στο πρώτο εξάμηνο του 2019 η αύξηση του ΑΕΠ δεν ξεπέρασε το 1,5% παρά το ντοπάρισμα της οικονομίας από τις προεκλογικές παροχές του απεγνωσμένου Τσίπρα.

Οσο δε για τα εργασιακά συμφέροντα, και σε αυτόν τον τομέα η κυβέρνηση της Αριστεράς θριάμβευσε καθιερώνοντας τους μισθούς των 350 ευρώ και τη μερική απασχόληση ως κυρίαρχη στην αγορά εργασίας. Η ανεργία μειώθηκε αλλά χωρίς να αυξηθεί η οικονομία, για αυτό τον λόγο οι μισθοί συμπιέσθηκαν προς τα κάτω και τα εργασιακά δικαιώματα υποχώρησαν.

Η νέα κυβέρνηση επιχειρεί την ανασυγκρότηση της οικονομίας με βασικό στόχο να πετύχει αύξηση του ΑΕΠ, υπερδιπλάσια από αυτήν που παρέλαβε από τον Τσίπρα. Η ανάπτυξη δεν θα προέλθει από τον κρατισμό αλλά από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Ποιοτικές θέσεις εργασίας δεν θα δημιουργηθούν από τα κομματικά ρουσφέτια αλλά με επενδύσεις σε τομείς υψηλής εξειδίκευσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ που με την υπερφορολόγηση και τις παρενέργειες του αχρείαστου τρίτου μνημονίου ισοπέδωσε τη μεσαία τάξη και έκανε τους φτωχούς φτωχότερους και περισσότερους ξέρει από οδοστρωτήρες. Τη νέα κυβέρνηση θα την κρίνουμε από το αποτέλεσμα, πάντως με βάση την κοινή λογική οι έννοιες ανάπτυξη και ισοπέδωση δεν είναι συμβατές, όπως διαρρέουν από την Κουμουνδούρου…

Έφυγε ένας πραγματικά Eλεύθερος Tύπος

Ο Δημήτρης Ρίζος, που έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών, έγραψε το δικό του μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού Τύπου. Με την πένα του εκπροσωπούσε επί δεκαετίες τη μαχητική γραφή της παράταξης ενώ με τα παραπολιτικά του σχόλια έδωσε τον δικό του προσωπικό τόνο στις εφημερίδες, αρχικά με το «Κεντρί» στη Βραδυνή και στα μέσα της δεκαετίας του ’80 με τον «Ανάδελφο Τύπο», εδώ στον «Ελεύθερο Τύπο» όπου μετά τον θάνατο του αείμνηστου Αρη Βουδούρη διετέλεσε εκδότης-διευθυντής, μέχρι να εκδώσει το 1994 τη δική του εφημερίδα, τον «Αδέσμευτο Τύπο». Δεν θα ήταν υπερβολή εάν λέγαμε ότι ο Δημήτρης Ρίζος δημιούργησε τη δική του σχολή δημοσιογραφίας με κύρια χαρακτηριστικά την αγωνιστικότητα που έφτανε στα όρια της σκληρής αντιπαράθεσης με την κεντρική εξουσία.

Στις δημοσιογραφικές του μάχες δεν δείλιασε ποτέ, με υπερηφάνεια, αλλά και με πίκρα ορισμένες φορές, έλεγε ότι για την παράταξη είχε καθίσει πολλές φορές στο σκαμνί των δικαστηρίων. Ήταν η εποχή των μεγάλων συγκρούσεων μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, ο Ελεύθερος Τύπος δεν έλειπε από κανένα γαλάζιο καφενείο, η στήλη του Ρίζου διαβαζόταν απνευστί. Αυτοδημιούργητος και δαιμόνιος, βρισκόταν πάντα κοντά στην εξουσία χωρίς όμως ποτέ να καεί από τα φτερά της, καθώς ήξερε να κρατά τις δημοσιογραφικές του αποστάσεις. Το 1994 δημιούργησε τον Αδέσμευτο Τύπο, που όμως στα χρόνια της κρίσης δεν κατάφερε να επιβιώσει.

Αλλωστε η σχέση του με την οικονομική διαχείριση δεν ήταν αντίστοιχη των δημοσιογραφικών του ικανοτήτων, ο Ρίζος ήταν γεννημένος ρεπόρτερ και όχι μάνατζερ. Το 2013 ο Ελεύθερος Τύπος είχε τη χαρά να υποδεχθεί τα άρθρα του, μία συνεργασία που διήρκεσε πάνω από ένα έτος. Τα τελευταία χρόνια ο Δημήτρης Ρίζος αντιμετώπιζε με στωικότητα τα σοβαρά προβλήματα υγείας. Στη ζωή του ήταν πραγματικά ένας Ελεύθερος Τύπος και έτσι θα τον θυμούνται όλοι. Τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Από την έντυπη έκδοση

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου