Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ποιος; Ο ΣΥΡΙΖΑ, που ως κυβέρνηση δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ επί 4,5 χρόνια για την επιστροφή των Μαρμάρων. Ή μάλλον «κάτι» είχε κάνει: Διέκοψε την προπληρωμένη συνεργασία με το γραφείο της Αμάλ Αλαμουντίν, που είχε υπογράψει η κυβέρνηση του Α. Σαμαρά. Και πέταξε στα σκουπίδια μια γνωμάτευση 150 σελίδων για τη δικαστική διεκδίκηση της επιστροφής των Μαρμάρων. Το τότε κυβερνών κόμμα, όμως, στις 13 Μαΐου 2015, διά του τότε υπουργού Πολιτισμού Ν. Ξυδάκη, είχε δηλώσει ότι δεν θα διεκδικήσουμε δικαστικά τα Γλυπτά του Παρθενώνα προκρίνοντας τη διπλωματική και πολιτική οδό. Μια δήλωση που πρακτικά δεν σήμαινε απολύτως τίποτα. Και η οποία, όμως, είχε επιτρέψει στην «Daily Telegraph» να γράψει τότε πως «η ελληνική κυβέρνηση τελικά αναγνώρισε ότι το Βρετανικό Μουσείο είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης των Ελγίνειων Μαρμάρων». Με καθυστέρηση τεσσάρων χρόνων ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε ότι ο ευφυής ελιγμός του Κ. Μητσοτάκη να ζητήσει το δανεισμό των Γλυπτών εν όψει των εορτών για τα 200 χρόνια της απελευθέρωσης της Ελλάδας συνιστά… ομολογία πως τα Γλυπτά ανήκουν στη Βρετανία.

ΤΙ ΝΑ πρωτοθαυμάσει κανείς; Την πολιτική οξυδέρκεια του Α. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, που με τη στάση τους «έκαψαν» το ελπιδοφόρο ενδεχόμενο της παρουσίας των Μαρμάρων στην Ελλάδα, σπάζοντας την έως τώρα σκληρή και άτεγκτη στάση του Βρετανικού Μουσείου; Ή μήπως το όψιμο ενδιαφέρον για την «πολιτιστική κληρονομιά» εκείνων που με χαρά παραχώρησαν αρχαιολογικούς χώρους στο Υπερταμείο; Ή μήπως το αιφνίδιο πατριωτικό σκίρτημα εκείνων που σταμάτησαν βίαια και προκλητικά τις ανασκαφές στην Αμφίπολη για να διευκολυνθεί ο Ζ. Ζάεφ και να τους επιτρέψει, αργότερα, να του δανείσουν/χαρίσουν το όνομα-ιστορία της Μακεδονίας; Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι!

ΤΟ ΟΤΙ ο ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησε στην πράξη ως υπερασπιστής των απόψεων του Βρετανικού Μουσείου αποδεικνύεται από τα γεγονότα. Μόνο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ερμήνευσε το αίτημα του δανεισμού ως «ομολογία ιδιοκτησίας» τέθηκε τέτοιο ζήτημα. Μέχρι τότε ουδείς είχε πει τίποτα και ήταν εμφανής η αμηχανία της Βρετανίας να απορρίψει το ελληνικό αίτημα. Οταν όμως η… πανέξυπνη Κουμουνδούρου ήγειρε θέμα, αναγκάστηκε η Λ. Μενδώνη να δώσει «περιττές εξηγήσεις» για να απαντήσει στην προπαγάνδα τής ξαφνικά εθνικά αγωνιούσας Αριστεράς. Κι από κει ΑΚΡΙΒΩΣ «πιάστηκε» το Βρετανικό Μουσείο για να πει, μέσω της διευθύντριάς του, πως ο δανεισμός προϋποθέτει την αναγνώριση εκ μέρους της Ελλάδας ότι τα γλυπτά είναι βρετανικής ιδιοκτησίας! Κάτι που ήταν αδιανόητο να γίνει και δεν έγινε. Αντιθέτως, η υπουργός Πολιτισμού ξέκοψε το θέμα, λέγοντας ορθά-κοφτά ότι δεν μπορεί ποτέ να αναγνωριστεί μια «κλοπή».

ΚΑΠΩΣ έτσι ο συνδυασμός πολιτικής ανοησίας, υποκρισίας και αντιπολιτευτικού μένους «έκαψε» πρόωρα μια ιδέα, η οποία μετά την υλοποίησή της θα μπορούσε να γεννήσει νέες ιδέες και νέα δεδομένα. Ενώ ο… παγκοσμίου εμβέλειας ηγέτης δήλωσε χθες «καλώ την κυβέρνηση αντί επιστολών δανεισμού να ζητήσει την οριστική επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα»! Αφού είναι τόσο απλό, γιατί δεν τη ζήτησε ο ίδιος, να καρπωθεί ακόμα μία «ιστορική επιτυχία» μαζί με τις άλλες που είχε; Είχε στη διάθεσή του 4,5 χρόνια να το κάνει. Γιατί δεν το έκανε; Η πολιτική ρηχότητα του Α. Τσίπρα είναι πασιφανής πλέον. Αυτό που φωτίζεται ακόμα περισσότερο με αυτή την εξέλιξη είναι ο ρόλος που παίζει ακούσια ή εκούσια ο τέως πρωθυπουργός. Στη χθεσινή δήλωσή του ο Α. Τσίπρας καταλογίζει στον Κ. Μητσοτάκη αυτό που… έκανε ο ίδιος: «Επιτρέπει στο Βρετανικό Μουσείο να εμφανίζεται σήμερα ως νόμιμος ιδιοκτήτης» των Μαρμάρων.

Συνεχίζουν να εκτίθενται ΣΥΡΙΖΑ-Θάνου

Ηρθε και η δεύτερη ήττα του διδύμου ΣΥΡΙΖΑ – Β. Θάνου από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Χθες η Ολομέλεια του ΣτΕ απέρριψε ομόφωνα (5-0) την αίτηση αναστολής της απόφασης για την αποπομπή της κ. Θάνου κι άλλων τριών μελών από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Κι όμως, την ίδια μέρα -χθες δηλαδή- που αποφάσισε η Ολομέλεια του ΣτΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να επικαλεστεί μια… γνωμοδότηση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Ο σεβασμός στη Δικαιοσύνη είναι απολύτως σαφής. Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε φροντίσει να τον αποδείξει και με πολύ χειρότερους τρόπους ενόσω ήταν στην κυβέρνηση. Αυτό όμως που δεν αντιλαμβάνονται ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η κ. Θάνου είναι ότι εκτίθενται ανεπανόρθωτα και δικαιώνουν απολύτως την κυβέρνηση, η οποία επέλεξε να απομακρύνει τη Β. Θάνου από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, ακριβώς λόγω των στενών σχέσεων που είχε με το πρώην κυβερνών κόμμα. Η εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ με την κ. Θάνου και η εμμονή της κ. Θάνου με τον ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν πλήρως ότι η τέως επικεφαλής της Επιτροπής Ανταγωνισμού δεν θα μπορούσε να λειτουργεί ως ανεξάρτητη, αλλά μόνο ως «κομματικό εξάρτημα» του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά και τη χθεσινή απόφαση του ΣτΕ, η ενδεχόμενη εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ θα δείχνει μόνο πόσο πολύ είχε «επενδύσει» στην κ. Θάνου και πόσο είχε προσπαθήσει να εργαλειοποιήσει τη Δικαιοσύνη. Ενώ η ενδεχόμενη εμμονή της κ. Θάνου -να προσφύγει «έξω», π.χ. στο Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έχοντας εξαντλήσει τα εθνικά δικαστήρια- θα αποκαλύπτει απλώς πτυχές μιας προσωπικότητας.

Επαθε… Πολάκη και ο Ν. Παππάς

Ακόμα ένας «αγωνιστής της δημοκρατίας και της ισονομίας» και… πολέμιος του «κατάπτυστου» άρθρου 86 τρέχει να κρυφτεί πίσω από το νόμο περί ευθύνης υπουργών. Μετά τον Π. Πολάκη, ο οποίος όμως ατύχησε αφού ήρθη η ασυλία του παρά τη φιλότιμη προσπάθεια που έκανε, ακόμα ένας πρώην πρωτοκλασάτος υπουργός ζητάει να μην αρθεί η ασυλία του.

Ο λόγος για τον Ν. Παππά, τον οποίο έχουν μηνύσει οι δημοσιογράφοι Θ. Δημάδης και Γ. Σουλτογιάννης για την περίφημη υπόθεση «περούκα gate» στη Ν. Υόρκη. Η υπόθεση «έμπαζε» από τότε τόσο για τον ίδιο τον τέως υπουργό όσο και για τον τότε ειδικό σύμβουλο του Γ. Χριστοφορίδη (τέως εκδότη της εφημερίδας «Το Χωνί»), αφού είχαν εμπλέξει στην υπόθεση μέχρι και το ΑΠΕ. Η ιστορία, μετά και τον αποχαρακτηρισμό εγγράφων από τις αμερικανικές αρχές, παρουσιάζει πλήθος σκοτεινών σημείων, τα οποία, αν μη τι άλλο, χρήζουν δικαστικής διερεύνησης. Ωστόσο, ο Ν. Παππάς έπαθε… Πολάκη και ζητάει να μην αρθεί η ασυλία του. Η συνέχεια στη Βουλή.

«Πάρτι γενεθλίων» με γκρίνια

Τα 45α γενέθλιά του είχε χθες το ΚΙΝ.ΑΛ. -πρώην ΠΑΣΟΚ- και το κλίμα δεν ήταν καθόλου γιορτινό. Από τη μία ο Ν. Παπανδρέου και ο Π. Γερουλάνος, που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο έθεσαν θέμα επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ, άρα και ηγεσίας, και από την άλλη οι πληροφορίες που θέλουν τον Γ. Παπανδρέου να καλοβλέπει την επιστροφή του στην ηγεσία του κόμματος, άρκεσαν ώστε το κλίμα να είναι βαρύ. Με τους συνεργάτες της Φ. Γεννηματά να μην κρύβουν τη δυσαρέσκειά τους, αλλά και να «σηκώνουν το γάντι» που έριξε το περιβάλλον του Γ. Παπανδρέου…

Απορίες

1. Στην ταινία του Γαβρά που βασίζεται στο βιβλίο του Βαρουφάκη «Adults In The Room» ο συμπρωταγωνιστής βγάζει ή δεν βγάζει έρπη;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου