Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Ομως, χθες δεν έγινε μόνον αυτό. Πραγματοποιήθηκε η επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων σε κάποια υπό κατάληψη κτίρια στα Εξάρχεια, στα οποία διέμεναν, κατά κύριο λόγο, μετανάστες. Για κάποιο περίεργο λόγο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλησε στη συγκεκριμένη περίπτωση να διεκδικήσει την «ιδιοκτησία» της σχετικής πρακτικής παρότι επίσης την είχε ακολουθήσει.

Βεβαίως, είναι λογικό η εκάστοτε αντιπολίτευση να θυμάται από την κυβερνητική της θητεία μόνον εκείνα που έχουν μία θετική χροιά. Ωστόσο, το να κλείνουν πολιτικά στελέχη τα μάτια στις δικές τους πρακτικές, τις οποίες ακολουθούσαν πριν από μερικούς μήνες, είναι τουλάχιστον υποκριτικό.

Η διαχείριση του προσφυγικού είναι μία διαχρονική πληγή για την Πολιτεία. Παρά τις μεμονωμένες προσπάθειες, παρά το κύμα αλληλεγγύης από μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, το αποτέλεσμα είναι οικτρό. Κανένα κόμμα εξουσίας δεν μπορεί να διεκδικεί δάφνες για τα πεπραγμένα του – το αντίθετο. Ομως, η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να σβήσει το δικό του παρελθόν για να κατηγορήσει τη σημερινή κυβέρνηση τάχα για πρακτικές Σαλβίνι, παραπάει.

Το αίσχος της Μόριας είναι του Σαλβίνι; – Ιταλού ή Ελληνα, δεν έχει σημασία. Μήπως έχει άλλο ονοματεπώνυμο; Ποιος ο λόγος να γίνεται προσπάθεια αντιπολίτευσης με την επιστράτευση φωτογραφιών που είχαν βγει σε ανάλογες αστυνομικές επεμβάσεις, πριν από μερικούς μήνες;

Και το κυριότερο: οι του ΣΥΡΙΖΑ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την απομάκρυνση των συγκεκριμένων μεταναστών από τα Εξάρχεια, αλλά δεν λένε κουβέντα για το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν αναγκαστικά σε κτίρια υπό κατάληψη, χωρίς στοιχειώδεις υποδομές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είναι εποικοδομητικός σε αυτή τη συγκυρία – και να δείξει ότι πιέζει πραγματικά για την τύχη αυτών των συνανθρώπων μας, που περνούν το δικό τους Γολγοθά. Ομως, θα μπορούσε να το κάνει αυτό μόνον αν προχωρούσε σε στοιχειώδη αυτοκριτική. Προτιμά να ξεχάσει, αλλά οι πολίτες δεν έχουν τόσο κοντή μνήμη…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου