Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΑΝΤΙ να κατανοήσουν πως δεν «πουλάει» το θέαμα που προσφέρουν, συνεχίζουν να σφάζονται ο ένας με τον άλλον. Απλά τώρα αντί να καθυβρίζονται για τους διαιτητές και τους επόπτες πλακώνονται για το VAR. Ανακοινώσεις από τη μια πλευρά και εξυπνακίστικες απαντήσεις από την άλλη.

ΠΟΥ θα πάει. Σε λίγο θα μπουκάρουν και οι γνωστοί άγνωστοι χούλιγκαν σε κάποιο γήπεδο. Θα τα σπάσουν, θα τα κάψουν. Μπορεί να πέσει και καμιά μαχαιριά. Και όλοι… σοκαρισμένοι για πολλοστή φορά θα αναλύουμε το φαινόμενο της βίας.

ΤΙΣ τελευταίες εβδομάδες το τεράστιο «πρόβλημα» ήταν η ΕΡΤ. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να χρηματοδοτήσει με περίπου 60 εκατομμύρια ευρώ ένα θέαμα που δεν αξίζει μία. Στην ουσία επρόκειτο για έμμεση κρατικοποίηση του ποδοσφαίρου. Ετσι κι αλλιώς η πλειονότητα των ομάδων έχει ελάχιστα έσοδα από χορηγούς, ενώ τα περισσότερα γήπεδα είναι συνήθως μισοάδεια.

ΕΝΤΑΞΕΙ δεν μπορεί το ελληνικό πρωτάθλημα να γίνει Πρέμιερ Λιγκ ούτε Λα Λίγκα. Δεν θα έρθει εδώ να παίξει όχι μόνο ο Μέσι αλλά ούτε κάποιος σωσίας του. Αλλά πρέπει να υπάρχει και ένα νόημα σε όλο αυτό το πανηγύρι, για να αξίζει κανείς να πάει στο γήπεδο να πληρώσει για να το δει από κοντά.

ΚΑΘΕ χρόνο γίνεται χαμός για το ποιες θα είναι οι πέντε ομάδες που θα βγουν στην Ευρώπη. Και με το ζόρι μία ή δύο από αυτές μπαίνουν σε ομίλους του Champions League ή του Europa. Aς μην ξεχνάμε ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται κάτω από την Κύπρο στη βαθμολογία της UEFA.

Ο πολίτης θέλει να πάει να δει ωραία μπάλα. Σε ωραία γήπεδα. Βλέπει κανείς ακόμα και άγνωστες ομάδες σε μικρές χώρες της Ευρώπης να διαθέτουν γήπεδα – παλάτια. Εδώ γίνονται σχέδια επί σχεδίων και πολυετείς συζητήσεις για να χτίσει μια ομάδα ένα γήπεδο. Και ο κόσμος που πάει να δει ένα ματς έχει πάντοτε την αγωνία μήπως του έρθει καμιά σπασμένη καρέκλα στο κεφάλι ή μήπως πέσουν δακρυγόνα λόγω επεισοδίων.

ΚΑΙ οι μεγαλοπαράγοντες συνεχίζουν έναν αέναο πόλεμο χωρίς ουσία. Από την άλλη, δεν ανοίγει μύτη ούτε πλακώνονται οι διοικήσεις ομάδων με δεκαπλάσιους προϋπολογισμούς σε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

ΑΥΤΗ είναι και η μεγάλη αντίθεση. Που γίνεται ακόμη μεγαλύτερη καθώς πλέον τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα έρχονται με ευκολία στη μικρή οθόνη και διαπιστώνει κανείς την τεράστια διαφορά σε επίπεδο ποδοσφαίρου αλλά και συμπεριφοράς.

ΑΝ οι ομάδες δεν προσπαθήσουν να αλλάξουν την κατάσταση, ούτε η ΕΡΤ θα τις σώσει ούτε κάποιο άλλο «θαύμα». Κάθε χρόνος που θα περνάει τα πράγματα θα γίνονται και χειρότερα. Ασχετα ποιος παίρνει το πρωτάθλημα και ποιος υποβιβάζεται, πρέπει να το αντιμετωπίσουν συνολικά ως προϊόν. Τότε και ο κόσμος θα επιστρέψει στα γήπεδα και χορηγίες θα βρουν και τα τηλεοπτικά δικαιώματα θα αποτελούν ένα εξαιρετικά σημαντικό έσοδο. Μέχρι τότε θα τσακώνεται όλη η Ελλάδα για το οφσάιντ και το πέναλτι της Κυριακής, χωρίς να κατανοεί πως το ματς είναι χαμένο για όλους.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου