Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Πολύ ωραία, μόνον που τώρα η Βουλή ψήφισε – και τα πάντα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Με την έναρξη της πανεπιστημιακής χρονιάς και την επιστροφή των φοιτητών στα ιδρύματα, τα πάντα θα αποκαλυφθούν.

Μπορεί, για παράδειγμα, οι ομάδες που δρούσαν στα πανεπιστήμια όλα τα χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση να προσπαθήσουν να καταργήσουν το νόμο στην πράξη. Από την αντίδραση της Πολιτείας θα κριθεί η αποτελεσματικότητα της ρύθμισης.
Αυτό είναι το κλειδί – η αποτελεσματικότητα. Μπορεί ο κ. Γαβρόγλου να καλούσε το «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» να πάρει το νόμο στα χέρια του και να αποκλείσει από τα αμφιθέατρα τις ομάδες των ταραξιών, αλλά οι πάντες -όπως και ο ίδιος- γνώριζε ότι δεν δουλεύουν έτσι τα πράγματα στην πραγματική ζωή. Αλλωστε, αν υπήρχε αυτό το «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» δεν θα υπήρχε λόγος να επαναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ τον θεσμό του ασύλου, αφού όλα θα τα ρύθμιζαν οι φοιτητικές συνελεύσεις.

Το ερώτημα που κυριαρχεί τώρα είναι αν η νέα νομοθεσία πάει τα πράγματα στο άλλο άκρο – αν δηλαδή περνάμε από την απόλυτη ασυδοσία στην απόλυτη καταστολή. Επομένως, το πράγμα θα κριθεί από την ίδια τη ζωή. Αν η Αστυνομία φτάσει να ανεβεί στις πανεπιστημιακές έδρες, ή αν θα περιοριστεί στα καθήκοντά της, διασφαλίζοντας την ακαδημαϊκή ελευθερία για όλους.

Ενα είναι σίγουρο: Οτι η κατάσταση είχε φτάσει στο μη περαιτέρω. Οτι κάτι έπρεπε να γίνει προκειμένου να πάψουν τα πανεπιστήμια να είναι εστίες ανομίας, με εργαστήρια κατασκευής μολότοφ και αίθουσες φύλαξης ναρκωτικών ή προϊόντων-μαϊμού.

Το κατά πόσον η ρύθμιση που ψήφισε η Βουλή θα τελειώσει όλα αυτά τα φαινόμενα, θα το ξέρουμε ως το τέλος της χρονιάς. Και τότε οι πάντες θα πρέπει να προσαρμόσουν την ιδεολογική τους άποψη – ως γνωστόν, ο καθένας έχει από μία, αλλά στο τέλος νικά η πραγματικότητα.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου