Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Κάποιος έξυπνος θα του είπε ότι η Θάτσερ κέρδισε τις εκλογές στα νησιά Φόκλαντ. Αλλά ο Τσίπρας δεν είναι Θάτσερ και τα Φόκλαντ είναι στον Ατλαντικό.

Σκέφτηκε απλά: «Οι Ελληνες είναι ευαίσθητοι στα εθνικά θέματα. Τα Ελληνοτουρκικά τους κρατούν πάντα σε εγρήγορση». Βλέπετε, πλήρωσε τόσο ακριβά την υπογραφή του στις Πρέσπες, ώστε τη Δευτέρα – του Αγίου Πνεύματος- όχι μόνον δεν έσβησε το πρώτο κεράκι στα «γενέθλια» -αγκαλιά με τον αδελφό Ζάεφ- αλλά εξαφανίστηκε και το σύστημα Μαξίμου. Πρέσπες; Ποιες Πρέσπες…

Αλλά ο πειρασμός ήταν μεγάλος. Ετσι διέκοψε την περιοδεία του και γύρισε εσπευσμένα στην Αθήνα, ζητώντας την άμεση σύγκληση του ΚΥΣΕΑ. «Θα σοβάρεψαν τα πράγματα», είπαμε κι εμείς. Χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου; Ο πρωθυπουργός καλεί το ΚΥΣΕΑ για πλάκα; Αν καλούσε τον Πολάκη θα διασκεδάζαμε…

Και τι δήλωσε ο αθεόφοβος όταν τελείωσε το ΚΥΣΕΑ; «Για κινδυνολογία πρόκειται»! Αφού ήταν κινδυνολογία προς τι η διακοπή της πρωθυπουργικής περιοδείας, προς τι η σύγκληση του ΚΥΣΕΑ, με πλάκα τα γαλόνια; Και κάτι επιπλέον: Αφού επρόκειτο για κινδυνολογία και όχι για κίνδυνο, προς τι η ανακοίνωση ότι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολἀκης, λόγω της κατάστασης, δεν θα πολιτευθεί; Εφόσον είμαστε σε κίνδυνο και ο υπουργός πρέπει να είναι πάνω από τα κανόνια, καταλαβαίνω να μην πολιτευθεί. Αμα όμως βρισκόμαστε απέναντι στο φαινόμενο της κινδυνολογίας, τι εμπόδισε τον κ. Τσίπρα να δώσει στο ναύαρχο μία θέση στο Επικρατείας ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε προαναγγελθεί;

Τέλος πάντων, ο κ. Τσίπρας είδε ότι δεν του βγαίνει η πολεμική ατμόσφαιρα και τα μάζεψε σε… κινδυνολογία. Λες και δεν υπάκουσαν τα ροζ ΜΜΕ στη διαρροή του Μαξίμου ότι «τα πράγματα γίνονται σοβαρά στο Αιγαίο». Λες και δεν βγήκαν τα εντεταλμένα τρολ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να ζητούν απεγνωσμένα να αναβληθούν οι εκλογές…

Ποιος συμβούλεψε τον κ. Τσίπρα ότι τα εθνικά θέματα μπορεί να γίνονται φέιγ βολάν προς άγρα ψηφοφόρων; Ποιος του είπε ότι ενδείκνυται, εξαιτίας των λεονταρισμών της Τουρκίας, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να θορυβείται; Εν τοιαύτη περιπτώσει, τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι πολίτες; Να ζωστούμε τα άρματα και να πιάσουμε τις ραχούλες ή να επανδρώσουμε το κότερο της κ. Κατερίνας και να πλεύσομεν προς Δαρδανέλια;

Τέλος πάντων, ο κ. Τσίπρας, στις 18 μέρες που θα πηγαίνει ακόμη στο Μαξίμου, ας σοβαρευτεί. Η Ελλάδα έχει συμμαχίες ισχυρές που δεν αποκτήθηκαν επί των άθλιων ημερών του. Το ζήτημα των ενεργειακών πόρων είναι καίρια ευρωπαϊκό.

Να ΜΗΝ ανακατευθεί καθόλου! Γιατί εκεί που μας χρωστούν, μπορεί να μας πάρουν και το βόδι…. εξαιτίας του. Φτάνουν οι Πρέσπες…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής