Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Ενα κόμμα που εμφανιζόταν με πολύ χαμηλή συσπείρωση -κάτι μάλλον λογικό όταν κυβερνάς επί τέσσερα συναπτά μνημονιακά χρόνια- θεωρούσε πολύ λογικό να εμφανίζει πολύ χαμηλή τη διαφορά, ενώ είναι προφανές ότι θα έπρεπε να κάνει το αντίθετο: αντί να πληρώνει τις «δικές του» εταιρίες για να την ψαλιδίζουν, θα έπρεπε να τις ενθαρρύνει να τη μεγαλώνουν!

Γιατί; Διότι μόνον έτσι θα είχε μια ελπίδα ότι κάποιοι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι του θα μπορούσαν στο τέλος να επιστρέψουν – για να μη νικήσει με μεγάλη διαφορά η Ν.Δ.
Αλλά επειδή, ως γνωστόν, «μωραίνει Κύριος…», οι του ΣΥΡΙΖΑ έβλεπαν τη διαφορά να συρρικνώνεται, ώσπου άνοιξαν οι κάλπες.

Δύο εβδομάδες μετά τη βαριά ήττα των 9,35 μονάδων, θα περίμενε κανείς ότι το πάθημα θα είχε γίνει μάθημα στον ΣΥΡΙΖΑ. Οτι θα είχαν βρει κάτι να λένε για τη φθορά της διακυβέρνησης, για το φορολογικό ξεζούμισμα της μεσαίας τάξης, για τη συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Ελληνες – κάτι, τέλος πάντων, που θα έδειχνε ότι έλαβαν κάποιο μήνυμα από την ευρωκάλπη. Κάτι, τέλος πάντων, που θα έκανε τους ψηφοφόρους να τους δουν λίγο πιο συμπαθητικά.

Ε, λοιπόν, όχι: Απαντες έμειναν στην περίφημη ρήση του Γιάννη Ζουγανέλη «και όμως γυρίζει» και κατά τα άλλα έριξαν την ευθύνη για την ήττα τους στην αποχή. Δηλαδή στους ψηφοφόρους.

Και τώρα έρχεται το τελειωτικό χτύπημα: Μετά την εβδομάδα των μετατάξεων -που συνεχίζεται χωρίς φρένο- άρχισε η κυκλοφορία πληροφοριών σχετικά με την… έκρηξη συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Εν ολίγοις, οι ψηφοφόροι που δεν συσπειρώθηκαν με τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι οι ευρωεκλογές θα ήταν ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, συσπειρώθηκαν αστραπιαία μόλις κατάλαβαν πως η αντιπρόεδρος της Βουλής είχε χρησιμοποιήσει τις διασυνδέσεις της προκειμένου να μεταταχθεί η κόρη της στις Υπηρεσίες του Κοινοβουλίου!

Προφανώς, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον η 8η Ιουλίου. Αν μη τι άλλο, οι πάντες θα αναρωτιούνται πώς θα έχει εκτοξευθεί η συσπείρωση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ μετά τη δεύτερη ήττα…

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου