Το ίδιο ρεσιτάλ λαϊκισμού δίνει τώρα ο Νικολά Σαρκοζί, υποσχόμενος κι αυτός να φέρει την καγκελάριο στα νερά του. «Αν βγω πρόεδρος (σ.σ.: του χρόνου τον Απρίλιο), την επόμενη κιόλας μέρα θα πάω στο Βερολίνο για να παρουσιάσω στη Μέρκελ μια νέα ευρωπαϊκή συνθήκη που θα πείσει τους Βρετανούς να μείνουν στην Ε.Ε. Αμέσως μετά θα πάω στο Λονδίνο για να δώσω στη βρετανική κυβέρνηση την ευκαιρία να μην προχωρήσει στο Brexit», δήλωσε ο Σαρκοζί με στόμφο χιλίων Λουδοβίκων.

Τι να κάνει, αυτός είναι ο χαρακτήρας του, έτσι πορεύεται. Δεδομένου όμως ότι δεν πρόκειται για τυχαία προσωπικότητα, αλλά για πρώην πρόεδρο της Γαλλίας και εκ νέου διεκδικητή του χρίσματος της Κεντροδεξιάς (ασχέτως αν τελικά μάλλον θα χάσει από τον νουνεχή και μετρημένο Αλέν Ζιπέ), η γαλλική κυβέρνηση, το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες αναγκάστηκαν να τον βάλουν στη θέση του.

Το μήνυμα από το πρώτο κέντρο ήταν ότι «δεν ανακατευόμαστε στα εσωτερικά ξένης χώρας». Από το δεύτερο ότι «για τη γερμανική κυβέρνηση το Brexit είναι μη αναστρέψιμο». Και από το τρίτο, ότι «Βrexit σημαίνει Βrexit και κανείς δεν περιμένει θαύματα». Οι Βρετανοί τον αγνόησαν επιδεικτικά.

Ο «θαυματοποιός» Σαρκοζί τάζει κι άλλα μαγικά για επιστρέψει στην προεδρία. Θα διακόψει, λέει, κάθε ενταξιακή συνομιλία με τους Τούρκους. Θα επαναπατρίσει στη Γαλλία αρμοδιότητες της Κομισιόν, θα επαναφέρει συνοριακούς ελέγχους στη Σένγκεν και θα επιταχύνει την ευρωπαϊκή ενοποίηση.

Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι Χριστιανοδημοκράτες βουλευτές τσίμπησαν, ειδικά στο σκέλος του Brexit και της Τουρκίας. Αυτοί όμως δεν ψηφίζουν στις γαλλικές εκλογές.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου