Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Ο Ουγγρικός Οργανισμός Προώθησης Επενδύσεων (HIPA) σε συνδυασμό με μια δημόσια διοίκηση που λειτουργεί αποτελεσματικά και ένα φορολογικό σύστημα που δεν εξαπατά τους πολίτες, έχουν καταφέρει να προσελκύσουν επενδύσεις που σε διαφορετική περίπτωση θα κατευθύνονταν στην ανταγωνιστική Ρουμανία. Πώς;
Δύο ώρες απαιτούνται για έκδοση ΑΦΜ, 4 ημέρες για έναρξη λειτουργίας χωρίς να σηκωθείς από την καρέκλα σου, 6 μήνες για άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας.
Ο,τι έγγραφα απαιτούνται βγαίνουν διαδικτυακά και μεταφρασμένα και όταν μια επένδυση εντάσσεται σε VIP status παίρνουν εντολή οι δημόσιες υπηρεσίες να απαντούν στα αιτήματά της σε συγκεκριμένες προθεσμίες. Επιπλέον, οι ενδοτραπεζικές συναλλαγές, ανάμεσα σε διαφορετικές τράπεζες, γίνονται το ίδιο λεπτό. Οσο για τον αναπτυξιακό νόμο, δεν είναι μόνο στην κατεύθυνση των φοροαπαλλαγών όπως ο ελληνικός, αλλά επιδοτεί έως και το 55% της επένδυσης, ενώ ο συντελεστής εταιρικού φόρου εισοδήματος είναι 9%, ο χαμηλότερος στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Το απίστευτο όμως είναι άλλο: Η επιστροφή ΦΠΑ γίνεται κάθε 5 του μήνα, αυστηρά. Μετά προσγειωνόμαστε Ελλάδα, όπου ο μέσος χρόνος επιστροφής ΦΠΑ είναι ένας χρόνος και τα ληξιπρόθεσμα του Δημοσίου στους ιδιώτες ήταν σχεδόν 1,7 δισ. τον Φεβρουάριο. Φανταστείτε και να μην ήταν προαπαιτούμενο, πού θα είχαν φθάσει.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Στο γραφειοκρατικό κομμάτι, να αναφέρουμε ενδεικτικά πως για να αποκτήσει μια εταιρεία βεβαίωση περί μη πτώχευσης, περί μη εκκαθάρισης, περί μη λύσεως πρέπει να μπλέξει με Πρωτοδικείο. Τα έγγραφα μεταφράζονται με ευθύνη και κόστος του επενδυτή και ακόμα και αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, με τις σοβαρές ομολογουμένως προσπάθειες του Enterprise Greece, είναι σχεδόν βέβαιο πως κάποιος δήμος ή σύλλογος θα κάνει προσφυγή κατά της επένδυσης.
Κάπως έτσι περνάνε τα χρόνια και υπάρχουν περιπτώσεις επενδύσεων που όταν ήρθε η μεγάλη στιγμή δεν είχαν πια τη ρευστότητα ή είχαν αλλάξει επενδυτικά πλάνα… Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 2010 που θεσπίστηκε ο νόμος για τις fast track επενδύσεις, 19 έργα εντάχθηκαν στο καθεστώς, αλλά μόνο δύο έχουν αρχίσει να κατασκευάζουν υποδομές και καμία δεν λειτουργεί ακόμα! Οσο για την επένδυση του Ελληνικού ακόμα περιμένουμε να μπουν οι μπουλντόζες.
Το καλύτερο το κρατήσαμε για το τέλος. Αφού το κράτος αδυνατεί να λειτουργήσει αναπτυξιακά, λειτουργεί εισπρακτικά, καταπατώντας κάθε έννοια ισότιμης μεταχείρισης. Πρόσφατα η κυβέρνηση αποφάσισε με τροπολογία που πέρασε σε άσχετο νομοσχέδιο να μειώσει από 6% σε 3% το επιτόκιο για τα ληξιπρόθεσμα χρέη του Δημοσίου στους ιδιώτες.
Οι ιδιώτες όμως πληρώνουν επιτόκιο υπερημερίας 8,76%! Και επειδή το κράτος είναι πονηρό, αποφάσισε επίσης πως οι τόκοι για τους ιδιώτες τρέχουν από την α’ μέρα καθυστέρησης, ενώ για το Δημόσιο από την επίδοση του δικογράφου. Στην υγειά μας.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου