Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ τα Εξάρχεια «κέντρο τέχνης και πολιτισμού, μια Μονμάρτρη της πρωτεύουσας». Ή η υπουργός έχει δει την πραγματική Μονμάρτρη μόνο από καρτ ποστάλ ή, ακόμα πιο πιθανό, δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι της στα Εξάρχεια. Τα Εξάρχεια, που όντως είναι μια ιστορική γειτονιά της Αθήνας, έζησαν χρόνια ακμής οπότε και λειτουργούσαν ως κέντρο τέχνης και πολιτισμού, ως χώρος συνάντησης καλλιτεχνών και σκεπτόμενων πολιτών. Αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν.

ΤΗΝ τελευταία εικοσαετία κάθε χρόνο η κατάσταση χειροτερεύει. Στη θέση των καλλιτεχνών υπάρχουν μόνο μπαχαλάκηδες που… ζωγραφίζουν με μολότοφ. Και στη θέση των ιδεολόγων αναρχικών που «ζούσαν» κάποτε σε αυτή τη γειτονιά υπάρχουν κυκλώματα πρεζεμπόρων.

ΤΑ Εξάρχεια πλέον αποτελούν ένα «ανεξάρτητο κρατίδιο» ανομίας. Ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει χωρίς να τηρεί τους κανόνες. Αλλοι πουλάνε όλο το 24ωρο ναρκωτικά. Αλλοι σπάνε και καίνε περιουσίες ανθρώπων που έχουν μοχθήσει μια ζωή για να τις φτιάξουν. Αλλοι μπουκάρουν σε κτίρια και τα καταλαμβάνουν για χρόνια. Και οι κάτοικοι νιώθουν ξένοι. Νιώθουν κυνηγημένοι στον ίδιο τους τον τόπο.

ΟΙ γνωστοί άγνωστοι, οι υποτιθέμενοι αντιεξουσιαστές, τι έχουν κερδίσει στην πραγματικότητα; Το μόνο που έχουν κερδίσει είναι ότι, αντί να διαδίδουν ελεύθερα ιδέες, αφήνουν ελεύθερη τη διακίνηση της πρέζας. Και παράλληλα λειτουργούν ως παρακρατικοί προβοκάτορες με τα συνηθισμένα επεισόδια, που κάποια στιγμή καταντούν «γραφικά».

ΟΛΑ αυτά συμβαίνουν με την ανοχή της Αστυνομίας, που λειτουργεί κατ’ εντολή των κυβερνήσεων. Και αυτό συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια, απλώς επί ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς.

ΚΑΙ είναι κρίμα. Γιατί τα Εξάρχεια μπορούν να γίνουν η «Μονμάρτρη της Αθήνας». Είναι μια πολύ όμορφη γειτονιά, που λόγω της ιστορίας της μπορεί να αποτελέσει κέντρο τέχνης και πολιτισμού. Αλλά ο πολιτισμός δεν έχει σχέση ούτε με τις μολότοφ ούτε με το πρεζεμπόριο.

ΤΑ Εξάρχεια μπορούν να έχουν λαμπρό μέλλον. Απαραίτητη προϋπόθεση, όμως, είναι να μην αποτελούν άβατο ανομίας, χωρίς βέβαια να χρειάζεται να «καταληφθούν» με… στρατιωτικές μεθόδους από την Αστυνομία. Στα Εξάρχεια πρέπει να υπάρξει ελευθερία πραγματική, για να μπορέσουν να επιστρέψουν εκεί οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες που τα εγκατέλειψαν λόγω της «τρομοκρατίας» των μπαχαλάκηδων. Μπορεί, όμως, αυτό να μη γίνει και ποτέ. Για την ώρα, το άβατο ανομίας ζει και βασιλεύει… Και η Παπακώστα συνεχίζει να ζει στον… κόσμο της.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου