Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Τα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας αυξήθηκαν στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ ενώ δεν υπήρξε η παραμικρή αλλαγή στο καθεστώς προμηθειών από νοσοκομεία και άλλους φορείς της υγείας. Το αμερικανικό δημόσιο εισέπραξε αποζημιώσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων από τη Novartis χρησιμοποιώντας τις καταγγελίες για διαφθορά γιατρών στη χώρα μας αλλά το Ελληνικό Δημόσιο δεν έχει προχωρήσει σε καμία απολύτως ενέργεια προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντά του και κυρίως να αποζημιωθεί για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών».
Σε ό,τι αφορά τη δικαστική έρευνα, οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί από τον συμπολιτευόμενο Τύπο ξεφούσκωσαν απότομα. Σύμφωνα με τις εισαγγελικές πηγές, η υπόθεση αρχειοθετείται για τους Ευάγγελο Βενιζέλο, Γιώργο Κουτρουμάνο, Ανδρέα Λυκουρέντζο και Παναγιώτη Πικραμμένο ενώ ζητείται η περαιτέρω διερεύνηση μόνο για τον Ανδρέα Λοβέρδο, με στοιχεία που εκ πρώτης ανάγνωσης μοιάζουν πολύ αδύναμα.
Το βασικότερο στοιχείο που προκύπτει από τις τελευταίες δικαστικές εξελίξεις είναι ότι οι ανακριτικές αρχές έκριναν ατεκμηρίωτες τις καταγγελίες των «προστατευόμενων μαρτύρων», που αποτέλεσαν και την αιχμή του δόρατος για τη δίωξη 10 πολιτικών. Και από τη στιγμή που οι προστατευόμενοι μάρτυρες δεν έπεισαν την Εισαγγελία για τους τέσσερις πολιτικούς, οι φάκελοι των οποίων αρχειοθετούνται, είναι δικονομικώς ανορθόδοξο να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι καταγγελίες τους για τους υπόλοιπους πέντε.
Για παράδειγμα η δίωξη κατά του πρώην υπουργού Α. Λυκουρέντζου βασίσθηκε σε μία αναφορά της «Αικατερίνης Καλέση» η οποία στην κατάθεσή της ανέφερε ότι «ο κ. Λυκουρέντζος χρηματίστηκε κατ’ επανάληψη και ότι στο σύνολο έχει λάβει τουλάχιστον 200.000€ προωθώντας τα συμφέροντα της Novartis». Ο ισχυρισμός αυτός αποδείχθηκε απολύτως ψευδής και ο φάκελος αρχειοθετήθηκε για τον κ. Λυκουρέντζο που συκοφαντήθηκε με τον χειρότερο τρόπο από την κυβέρνηση. Η «Καλέση» είχε καταγγείλει ότι και ο Παναγιώτης Πικραμμένος ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός ήταν ένα πρόσωπο που κατά τον Φρουζή «προωθούσε από τη θέση του την ταχύτερη καταβολή των χρεών προς τη Novartis λαμβάνοντας πάντα χρηματικά ανταλλάγματα ύψους περίπου 100.000 €». Και αυτός ο ισχυρισμός κατέπεσε, η «Καλέση» είπε ψέματα. Η ίδια στην κατάθεσή της είχε υποστηρίξει ότι «στα μέσα του 2013 ο Φρουζής συναντήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Harvard project με τον πρωθυπουργό της χώρας Αντώνη Σαμαρά στο Μέγαρο Μαξίμου και του έδωσε μια μαύρη βαλίτσα σαμσονάιντ τύπου τρόλεϊ με χρήματα».
Η «Καλέση», σύμφωνα με τη δικαστική έρευνα, είπε ψέματα για Λυκουρέντζο και Πικραμμένο, δεν έχει καμία αξιοπιστία η κατάθεσή της κατά του Σαμαρά.
Το ίδιο ισχύει για τον Αδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος κατονομάσθηκε από τον προστατευόμενο μάρτυρα «Μάξιμο Σαράφη» ότι μέσω της γραμματέως του είχε επαφές με τον Φρουζή της Novartis. «Πιθανολογώ», είχε πει ο «Μάξιμος», ότι αντικείμενο των συζητήσεων «ήταν το κλείσιμο συμφωνιών μεταξύ της εταιρείας και του υπουργού προκειμένου ο τελευταίος να λαμβάνει ευνοϊκές για την εταιρεία πολιτικές αποφάσεις».
Ο «Μάξιμος Σαράφης» όμως ήταν ο μάρτυρας που ενέπλεξε τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Γιώργο Κουτρουμάνη δηλώνοντας ότι «τον Μάρτιο του 2012 ζητήθηκε από την ανώτατη διοίκηση της Novartis ποσό 500.000 € για ειδικές δραστηριότητες του τμήματος πρόσβασης και επηρεασμό κρατικών αξιωματούχων μεταξύ των οποίων αναφέρονται και τα ονόματα των κ.κ. Βενιζέλου και Κουτρουμάνη».
Ο ισχυρισμός αυτός αποδείχθηκε παντελώς ψευδής και η έρευνα τέθηκε στο αρχείο για Βενιζέλο και Κουτρουμάνη. Ο «Μάξιμος» δεν μπορεί να είναι αναξιόπιστος για τον Βενιζέλο και να θεωρείται αξιόπιστος για τον Γεωργιάδη.
Ολα αυτά δείχνουν ότι η πολιτική κατασκευή του σκανδάλου ήταν αυτή που ενδιέφερε το Μαξίμου και όχι η διασφάλιση του δημόσιου χρήματος, όταν η πολυεθνική δεν έχει ενοχληθεί στο παραμικρό. Μόνο που οι προστατευόμενοι μάρτυρες αποδείχθηκαν αναξιόπιστοι και η κατασκευή καταρρέει με πάταγο…
Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου