Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Αυτή ήταν μια αποστροφή στο λόγο του Τσίπρα που εκφώνησε την Πέμπτη, στο «σιδηρόφρακτο» Βελλίδειο, για να ενισχύσει τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ στις περιφερειακές εκλογές. Από το δρόμο έφταναν στην αίθουσα οι αποδοκιμασίες των Μακεδόνων…

Πόσοι από τους παρόντες συριζοφρουρούς και επιλεγμένους κομματικούς ακροατές του Τσίπρα αναρωτήθηκαν «Μα, τι στο καλό λέει σήμερα ο τιμονιέρης μας; Ποιος είναι ο αδιάφορος για τη Μακεδονία, ποιος έχει περισσότερο στο μυαλό του από αυτόν τη νομή της εξουσίας τα τέσσερα τελευταία μνημονιακά χρόνια; Μήπως δεν είναι αυτός ο Αλέξης Τσίπρας;»…

Δεν ξέρω αν έχει επιστημονικά αποδειχθεί η αμνησία μέσης ηλικίας, αλλά πάντως προς αυτήν διολισθαίνει ο πρωθυπουργός. Ξεχνά συνεχώς ότι η κυβέρνηση της τελευταίας τετραετίας είναι η δική του, σε συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο, που σήμερα στελέχη και υπουργοί οψίμως του καταλογίζουν ανικανότητα στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και ιδεολογία Ακρας Δεξιάς.

Αλλά η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα «όσοι κυβερνούν τα τελευταία εννιά χρόνια δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον για την αξιοποίηση της Μακεδονίας» είναι κολοσσιαίο ψεύδος. Ο ίδιος, προσωπικά, έδειξε το μέγιστο ενδιαφέρον για την «αξιοποίησή» της προς όφελος των πατρώνων του. Την πρόσφερε σε αυτούς που, επί πενήντα έτη, απαιτούσαν από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις να χορηγηθεί το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια, κάτι που σήμαινε και την αναγνώριση της γλώσσας και της εθνότητας.

Ο Τσίπρας από την… ετεροαξιοποίηση της Μακεδονίας είχε προσωπικό όφελος: Κέρδισε ανοχή και χρόνο στη μη εφαρμογή των προαπαιτούμενων από το τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψε και ψήφισε. Κέρδισε τον έπαινο φιλώντας το χέρι και ικανοποιώντας τις απαιτήσεις εκείνων τους οποίους στην αρχή της πρωθυπουργίας του έφτυνε. Οι θεσμοί κάνουν τα στραβά μάτια, ενώ ξετινάζει τα αποθεματικά του φορολογικού αίματος που ρούφηξε από τους μη έχοντες για να μοιράσει λίγα ευρώ της ζητιανιάς. Επιτρέπουν τους κομματικούς διορισμούς «των δικών τους παιδιών που είχαν παππού στο βουνό ή πατέρα σύντροφο». Με μεθόδους σταλινικές προωθεί στην ιεραρχία του κρατικού μηχανισμού εγκάθετους διευθυντές, ναρκοθετώντας την επόμενη διακυβέρνηση.

Ο Τσίπρας νομίζει ότι μπορεί να ξεγλιστρά ανεπαισθήτως από την πόρτα της διακυβέρνησης του Μαξίμου και να χώνεται πότε στην Πειραιώς, πότε στη Χαριλάου Τρικούπη ασκώντας αντιπολίτευση στην… κυβέρνησή του.
Στο ίδιο έργο θεατές; Οχι. Αυτό ήταν… last years. Και μόνο που προφέρει το όνομα «Μακεδονία», εξοργίζει τους Ελληνες, πλην των εναπομεινάντων αδιορίστων συριζαίων…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου