Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Ολη η στρατηγική και η ρητορική του κυβερνώντος κόμματος, ελλείψει εναλλακτικής -καθώς τα ψεύδη δεν βρίσκουν πλέον πελατεία και οι υποσχέσεις έχουν χάσει τη λάμψη τους-, εξαντλείται στην απλοϊκή προσπάθεια να εξομοιωθούν η Ν.Δ. και ο Κ. Μητσοτάκης (αλλά κι εν μέρει το ΚΙΝ.ΑΛ.) με την «Ακροδεξιά». Ετσι το βράδυ των εκλογών ή των ευρωεκλογών εφόσον προηγηθούν, το Μ. Μαξίμου κινδυνεύει να βρεθεί προ του εξής δραματικού αλλά και τραγελαφικού φαινομένου: Να έχει… νικήσει τις…δ ημοσκοπήσεις (αν η διαφορά δεν είναι… 15%), να έχει «συντρίψει» την «Ακροδεξιά» στην Ελλάδα (έστω κι αν η Χ.Α. έχει ενδεχομένως ανεβάσει κατά τι το ποσοστό της), αλλά να έχει συντριβεί στις κάλπες. Γι’ αυτό και ως αποτέλεσμα της έκδηλης αμηχανίας της κυβέρνησης, «φύονται» και νέα εκλογικά σενάρια. Τελευταία εκδοχή που διακινείται τα τελευταία 24ωρα είναι οι εκλογές τον Ιούνιο, αμέσως μετά τις ευρωεκλογές.

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ του «αριστερού Αρλεκιν» ή άλλως των fake news και της εικονικής πραγματικότητας που δημιουργείται με τη βοήθεια των δορυφόρων του κ. Παππά και της «δημιουργικής ασάφειας» των εμβριθών μελετητών του Σ. Λατούς, ο εκλογικός σχεδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να βρίσκεται «αλλού». Γεγονός που εξηγεί και την αμφιθυμία του Α. Τσίπρα να αποφασίσει οριστικά πότε θα στήσει τις κάλπες. Οι πληροφορίες επιμένουν ότι ο πρωθυπουργός συνεχίζει να έχει ευμετάβλητη άποψη για το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών και ότι δεν έχει αποφασίσει ακόμα οριστικά. Η εμφανής προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος εκλογών τον Οκτώβριο εξυπηρετεί κυρίως την «ησυχία» του Μ. Μαξίμου, παρά απηχεί τις οριστικές προθέσεις του.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ της κυβερνητικής αμηχανίας, αλλά και της ένδειας πολιτικού αφηγήματος, είναι το σκεπτικό του σεναρίου «εκλογές τον Ιούνιο», το οποίο στηρίζεται σε μια αυθαίρετη παραδοχή: Οτι η Ν.Δ. δεν θα κερδίσει τις ευρωεκλογές με διαφορά μεγαλύτερη του 5%. Οσοι έχουν προσχωρήσει στους «οπαδούς του Μαΐου», υποστηρίζουν ότι αν όντως η διαφορά Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ είναι έως 5% σημαίνει ότι «η κατάσταση είναι αναστρέψιμη». Ιδιαίτερα αν συνοδευτεί από κάποιες διώξεις πολιτικών προσώπων, νέες παροχές και κλίμα σύγκρουσης με τους δανειστές, προκειμένου να μην υπάρξει «παλινόρθωση της Δεξιάς» και μάλιστα στην «ακροδεξιά» εκδοχή της. Αν πάλι -λένε οι υποστηρικτές του Ιουνίου- η διαφορά στις ευρωεκλογές είναι μεγάλη, τότε οι γρήγορες εκλογές του Ιουνίου «δεν θα αφήσουν να ξεχειλώσει πολύ η διαφορά», ώστε να παραμείνει διαχειρίσιμη η ήττα. Ολα αυτά είναι προφανές ότι αποτελούν ασκήσεις επί χάρτου, δεδομένου ότι το Μ. Μαξίμου και ο πρωθυπουργός παραμένουν αμήχανοι και αμφίθυμοι. Γεγονός που αποδεικνύει ότι ούτε οι ίδιοι πιστεύουν ουσιαστικά σε ένα θετικό σενάριο. Αλλά αντιθέτως ψάχνουν εναγωνίως το λιγότερο κακό. Αλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οποιοδήποτε σενάριο εκλογών πριν από τον Οκτώβριο έχει σαν ένα από τα βασικά ατού του ότι οι εκλογές ΠΡΙΝ το καλοκαίρι εξαλείφουν τον κίνδυνο να ζήσει η κυβέρνηση έναν νέο εφιάλτη, όπως η τραγωδία στο Μάτι.

Δύο γεγονότα, μία νοοτροπία που σκοτώνει…

Γεγονός πρώτο. Συνεδριάζει ο Τομέας Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ παρουσία των Α. Ξανθού και Π. Πολάκη. Το κομματικό στέλεχος-εισηγητής κατακεραυνώνει τους διορισμένους από την κυβέρνηση διοικητές των νοσοκομείων με το εξής απίθανο σκεπτικό: «Στέκονται απαξιωτικά έως και εχθρικά στις παρατάξεις μας, φορώντας το μανδύα του ακομμάτιστου και του με αξιοκρατία τοποθετημένου διοικητή»! Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Την ομολογία ότι στόχος ήταν και είναι το κομματικό κράτος; Την άποψη ότι η αξιοκρατία και το ακομμάτιστο δεν μπορεί παρά να είναι μανδύας ή την κυνική παραδοχή ότι οι διοικητές των νοσοκομείων δεν διορίστηκαν με αξιοκρατικά κριτήρια; Γεγονός δεύτερον. Η πρώην μαϊμού καθαρίστρια, μετά υπουργός και τώρα υποψήφια δήμαρχος Θεσσαλονίκης και πάντα από τα «πουλέν» του αξιακού συστήματος της διακυβέρνησης Τσίπρα, μιλώντας για την υποψηφιότητα, δήλωσε: «Χρειάζεται βούληση, όχι να είσαι Αϊνστάιν»! Αλαλα τα χείλη των ασεβών. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς κι εδώ; Την αυτογνωσία της κ. Νοτοπούλου ότι η ευφυΐα και η γνώση δεν είναι το ατού της; Ή την αφέλεια ότι αν κάποιος έχει «βούληση» μπορεί να κάνει οτιδήποτε, ακόμα κι αν απαιτείται εξειδικευμένη γνώση και ειδικές ικανότητες; Λες και μπορεί κάποιος ή κάποια να κάνει π.χ. μελέτη για τις αναπτυξιακές ανάγκες της επόμενης πενταετίας, χωρίς να έχει ιδέα από οικονομικά. Αρκεί η «βούληση». Δύο γεγονότα, μία νοοτροπία. Η νοοτροπία του ημιμαθούς ή αγράμματου κομματικά φανατικού, που θέλει -και νομίζει ότι μπορεί- να διοικεί νοσοκομεία, μεγάλους δήμους και το ίδιο το κράτος, επειδή έτσι θέλει. Τρομάρα και για τα νοσοκομεία και για τους δήμους και για το κράτος…

Μια ηλιόλουστη μέρα στο Σούνιο

Ο καιρός θαυμάσιος, το μέρος μαγικό και ο εορτάζων Α. Τσίπρας κεφάτος και χαρούμενος. Φέτος η ονομαστική γιορτή του Α. Τσίπρα έγινε δίπλα στη θάλασσα στο εξοχικό που νοικιάζει ο πρωθυπουργός στο Σούνιο. Οπως πληροφορείται η στήλη, φέτος η γιορτή ήταν πιο ανοιχτή από άλλες χρονιές. Εκτός από την ευρύτερη οικογένεια του πρωθυπουργού, παρόντες ήταν, εκτός του «παππού» Α. Φλαμπουράρη, οι «υπουργοί της γενιάς» του, δηλαδή τα νεότερα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά και αρκετοί φίλοι του πρωθυπουργικού ζεύγους. Το μενού πλούσιο, το μπάρμπεκιου σε διαρκή λειτουργία και η διάθεση στα ύψη, με τη βοήθεια του θαυμάσιου καιρού και του πλούσιου μπαρ. Στα πηγαδάκια κυριαρχούσαν οι συζητήσεις για το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών πριν χαλαρώσει τελείως το κλίμα. Ολοι έκαναν τις εκτιμήσεις τους, εκτός από τον εορτάζοντα. Ακουγε μόνο, χωρίς να μιλάει. Λέγεται ότι αντέδρασε μόνο στο άκουσμα του σεναρίου για εκλογές ούτε τον Μάιο ούτε τον Οκτώβριο, αλλά τον Ιούνιο. Και, όπως λέγεται, η αντίδραση δεν ήταν αρνητική. Μάλλον ενδιαφέρον πρόδιδε.

Νόμπελ δικαιωματικά

Ακόμα και η Ρωσία, που είχε κατηγορηθεί σχεδόν ανοιχτά ως «υπονομευτής» της συμφωνίας των Πρεσπών, αναγνώρισε χθες την ΠΓΔΜ ως «Βόρεια Μακεδονία». Το «Ουράνιο Τόξο», αλλά κι άλλες δυνάμεις από το εξωτερικό σιγοντάρουν ήδη την έγερση ζητήματος «μακεδονικής μειονότητας». Ενώ πριν καν στεγνώσει το μελάνι της συμφωνίας ξεκίνησε ανοιχτά ένας από τους πιο επικίνδυνους «πολέμους», που πηγάζουν από τις Πρέσπες: Ο πόλεμος των εμπορικών σημάτων. Η πρώτη σύγκρουση γίνεται στον «πόλεμο του οίνου», καθώς τα Σκόπια προβάλλουν επιθετικά το «μακεδονικό κρασί» τους. Ενώ υπήρξε το πρώτο σοβαρό κρούσμα με ελληνική εταιρία, η οποία «έπεσε» πάνω στην άρνηση της Κίνας να αναγνωρίσει το προϊόν της ως μακεδονικό. Ολα αυτά -και όχι μόνο- επιβεβαιώνουν τους κινδύνους από το δυϊσμό που περιέχει η συμφωνία των Πρεσπών: Αναγνώρισε την ΠΓΔΜ ως «Βόρεια Μακεδονία», αποδεχόμενη τη χρήση του όρου «μακεδονικός». Είναι Νόμπελ.

Απορίες

1. Καλά, πώς άντεξε ο Π. Καμμένος 4 χρόνια με τον «προδότη» και «Πήλιο Γούση» Ν. Κοτζιά και δεν τον «οδήγησε σε δεσμά», όπως απειλεί τώρα;

2. Ακούγεται κι εδώ κοντά κανένα «Αλλάχου Άκμπαρ»;

3. Κατάλαβα καλά ότι ο Κοντονής είπε ψεύτη τον Καλογήρου για τον νέο Ποινικό Κώδικα; Τι άλλο σημαίνει ότι ο Υπουργός «δεν παρεμβαίνει», εκ του Συντάγματος, στο πόρισμα της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου