Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ στους Δελφούς, μιλώντας σε πρώτο πρόσωπο, αποφάνθηκε με περισσή αυταρέσκεια: «νίκησα τον εθνικισμό»! Και εξίσου… σεμνά χαρακτήρισε τη συμφωνία των Πρεσπών ως «αριστούργημα»! Το σύνδρομο του Λουδοβίκου του ΙΔ’, ο οποίος είχε πει το περίφημο «το κράτος είμαι εγώ» ή του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ανιχνεύεται στη συμπεριφορά και του Ν. Αναστόπουλου και του Α. Τσίπρα. Η διαφορά τους όμως είναι ότι ο Ν. Αναστόπουλος ήταν πράγματι καλός ποδοσφαιριστής κι ένας από τους μεγαλύτερους σκόρερ που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα…
ΚΡΙΣΗ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ συνήθως παθαίνουν συνήθως άνθρωποι οι οποίοι διαδραμάτισαν σημαντικούς ρόλους στη ζωή τους, αλλά πλησιάζοντας προς το τέλος της καριέρας τους συνειδητοποιούν ένα «κενό». Κενό ικανοποίησης για το αν έκαναν όσα θα μπορούσαν ή θα έπρεπε, κενό στην επαφή τους με το λαό, που τους αποθέωσε και τους εξύψωσε και κυρίως ένα κενό αναγνώρισης. Και σπεύδουν να το καλύψουν μόνοι τους, «αφού δεν τα λένε οι «άλλοι». Σ’ αυτό το σημείο φαίνεται ότι βρίσκεται και ο πρωθυπουργός. Αφού δεν τα λένε οι άλλοι, τα λέει μόνος του για τον εαυτό του…
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ με τις κρίσεις μεγαλείου είναι ότι μεγαλώνουν την απόσταση από την πραγματικότητα και την κοινωνία. Και θολώνουν την εικόνα. Κανονικά. Οχι όπως «θόλωσαν την εικόνα» της κυβέρνησης οι 100 νεκροί στο Μάτι κατά τον Π. Πολάκη. Γι’ αυτό και ο Α. Τσίπρας -αν δεν ακολουθεί το δόγμα Γκέμπελς «πες, πες, πες, κάτι θα μείνει»- χαρακτηρίζει «αριστούργημα» τη συμφωνία, η οποία όπως δείχνουν ΟΛΕΣ οι δημοσκοπήσεις απειλεί κυριολεκτικά να τον «καταπιεί» πολιτικά και εκλογικά. Γι’ αυτό και μπόρεσε να αυτο-αποθεωθεί, λέγοντας «νίκησα τον εθνικισμό». Κάτι σαν το… πολάκειο «όλοι σας και μόνος μου, σας έχω». Μόνο που ο Π. Πολάκης «είχε» τους δημοσιογράφους… Μικρό το κακό. Ο πρωθυπουργός «έχει» την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Την οποία με μεγάλη ευκολία χαρακτηρίζει «εθνικιστές», «ακροδεξιούς» και «μη σκεπτόμενους». Εδώ το πρόβλημα είναι πολύ πιο μεγάλο και σημαντικό. Αφού οδηγεί, από άλλο δρόμο, στον ίδιο επικίνδυνο προορισμό: «Το κράτος είμαι εγώ». Μια αντίληψη -ούτως ή άλλως επικίνδυνη και αντιδημοκρατική- που γίνεται απόλυτα απειλητική όταν βρισκόμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο. Οπου επιβάλλονται η ηρεμία, η σύνεση και η ομαλότητα.
ΜΙΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ που νομοτελειακά οδηγεί στην καταστροφή αυτούς που εκδηλώνουν το σύνδρομο του βοναπαρτισμού. Γιατί, όπως διδάσκει και η Ιστορία ο βοναπαρτισμός καταλήγει και ολοκληρώνεται με κάποιο Βατερλώ.
Ποιος είναι πραγματικά κατά του Ορμπάν;
Ο Κ. Μητσοτάκης από τους Δελφούς προανήγγειλε ότι θα ζητήσει με επίσημη επιστολή του την απομάκρυνση του Ορμπαν από το ΕΛΚ. Απλά, ξεκάθαρα και με πρακτικό αποτέλεσμα. Δεν αρκέστηκε σε άσφαιρα λεκτικά πυρά κατά της ακροδεξιάς πολιτικής που εκπροσωπεί ο Ούγγρος πρωθυπουργός.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
Ο Α. Τσίπρας κατακεραυνώνει φραστικά τον Ορμπαν, αλλά, ω του θαύματος, κάνει ό,τι κάνει και ο πιο εθνικιστής πρωθυπουργός της Ε.Ε: Παρεμβαίνει ωμά στη Δικαιοσύνη και την εργαλειοποιεί – προσπαθεί απροκάλυπτα να ελέγξει τον Τύπο, ταυτίζει το κόμμα του με το κράτος και τούμπαλιν. Τη στιγμή μάλιστα που είναι δυσδιάκριτο ποιος από τους δυο είναι πιο λαϊκιστής από τον άλλον. Καθώς ο αριστερός λαϊκισμός του Α. Τσίπρα μοιάζει πολύ με τον ακροδεξιό εθνικιστικό λαϊκισμό του Ορμπαν. Είναι περίπου όπως με το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα». Πολύ μπλα μπλα περί ηθικής και καθημερινές συνεχείς πολιτικές ανηθικότητες. «Από λάδι πολύ κι από τηγανίτα τίποτα». Ισως γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ «ξορκίζει» 10 φορές την ημέρα την «Ακροδεξιά». Από ενοχικότητα, ξέροντας ότι στα λόγια κάνει μέτωπο με την Ακροδεξιά, αλλά στην πράξη κάνει «συμμαχία» και ταυτίζεται με τις πρακτικές ολοκληρωτικών καθεστώτων. Κι αυτό, όπως και να το δει κανείς, δείχνει ξεκάθαρα ποιος είναι πραγματικά υπέρ και ποιος κατά του Ορμπαν και του ορμπανισμού.
Ο γολγοθάς των Δελφών -1
Οδυνηρή εμπειρία για τα κυβερνητικά στελέχη, αποδείχθηκε το φετινό Φόρουμ των Δελφών. Στο απαιτητικό ακροατήριο του Φόρουμ αποδείχθηκε ότι δεν έχουν καμία πέραση οι φτηνοί λαϊκισμοί, η ανέξοδη συνθηματολογία, η καταφανής άγνοια και η πολιτική προχειρότητα. Ετσι, δεν ήταν λίγοι οι υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ένιωσαν την «αποδοκιμαστική παγωμάρα» του ακροατηρίου. Γ. Κατρούγκαλος, Ν. Κοτζιάς, Ε. Αχτσιόγλου, Κ. Δουζίνας, Π. Πολάκης (μέσω της παρέμβασης του Γ. Στουρνάρα) ήταν αυτοί που την αισθάνθηκαν περισσότερο…
Ο γολγοθάς των Δελφών -2
…Δεν ήταν όμως μόνο η έμμεση, αλλά σαφής αποδοκιμασία των προχειρολόγων υπουργών. Ηταν και η άμεση – ευθεία επιδοκιμασία των παρεμβάσεων του Κ. Μητσοτάκη, του Β. Βενιζέλου, του Γ. Στουρνάρα και άλλων στελεχών της Ν.Δ. Ηταν και κάποιες παρεμβάσεις ξένων προσωπικοτήτων που ήταν σκέτο «φαρμάκι». Προκάλεσε π.χ. μεγάλη αίσθηση στο ακροατήριο και τεράστια δυσαρέσκεια στην κυβέρνηση η παρέμβαση του Μ. Μπαρόζο. Ο οποίος είπε αυτό που λένε ήδη όλοι οι σοβαροί παράγοντες των αγορών: Οτι οι αγορές έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη στην Ελλάδα γιατί προεξοφλούν τη νίκη της Ν.Δ…
Επαιρόμενος Ρουβίκωνας!
Την ώρα που οι πληροφορίες λένε ότι η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. έχει δώσει την εντολή «βαράτε» σε όσους διαμαρτύρονται για τη συμφωνία των Πρεσπών, ο Ρουβίκωνας φαίνεται ότι κάνει πάρτι. Ηγετικό του στέλεχος με ανάρτηση στο Διαδίκτυο επαίρεται για τις «7 δράσεις -παρεμβάσεις σε 10 μέρες»! Κι όπως τονίζει αυτάρεσκα και άνετα «οι 5 απ’ αυτές σε ένα πενθήμερο»…
Προφανώς… ενθουσιασμένος από την… αποτελεσματικότητα και την ελεύθερη δράση του Ρουβίκωνα, αφού εξηγεί τους λόγους της «επιτυχίας» της οργάνωσης -«και αυτό γιατί η συλλογικότητα έχει ενισχυθεί σημαντικά σε αριθμό συμμετεχόντων»-καταλήγει με το δημόσιο κάλεσμα «ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ». Κι όλα αυτά στο φως και όχι «κάτω από τη μύτη» του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της κυβέρνησης…
Απορίες
1. «Διχαστικός», κατά την ΕΡΤ, ο σταυρός που ξαναστήθηκε στην Απελή της Λέσβου. Προσήχθησαν 33 άτομα. Υπάρχει τελικά ανεξιθρησκεία στη χώρα για όλες τις θρησκείες;
2. Έπιπλα ο ένας (Τόλκας), ομπρέλες οι κυρίες του ΥΠΠΟ, κινητά η άλλη (Κουντουρά). Κυβέρνηση είναι αυτή ή «ομάδα κρούσης» για shopping therapy;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου