Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Η Φώφη είναι έξαλλη με τον Θεοχαρόπουλο και τη ΔΗΜ.ΑΡ. Είναι δυνατόν να είναι έξαλλη με μια συνιστώσα του ΚΙΝ.ΑΛ., η οποία δεν υφίσταται ως κόμμα στην πραγματικότητα; Και από την άλλη είναι δυνατόν η ΔΗΜ.ΑΡ. να επιχειρεί να δείξει ότι παίζει ρόλο στο πολιτικό σκηνικό όταν την τελευταία φορά που κατέβηκε στις εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 έλαβε μόνο το 0,48% και 29.820 ψήφους; Κάποιοι κάνουν πλάκα.
ΤΟ πρόβλημα του ΚΙΝ.ΑΛ. είναι πολύ πιο βαθύ. Και πιθανότατα δεν είναι αντιμετωπίσιμο. Γι’ αυτό και η Φώφη ασχολείται τόσο πολύ με τη… μηδενική ΔΗΜ.ΑΡ. ή ακόμα και με τον ΓΑΠ, ο οποίος βρίσκεται σε περίοδο πολιτικού φλερτ με τον Αλέξη Τσίπρα.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ μετονομάστηκε σε Ελιά στις 8 Μαρτίου 2014. Στις 30 Αυγούστου 2015 βαφτίστηκε Δημοκρατική Συμπαράταξη. Πέρσι, τον Μάρτιο του 2018, άλλαξε ξανά ονομασία και έγινε Κίνημα Αλλαγής. Τώρα, όπως όλα δείχνουν, πολλά κορυφαία στελέχη επιθυμούν η παράταξη να κατέλθει στις εκλογές με την παραδοσιακή… φορεσιά του ΠΑΣΟΚ.
ΟΣΑ ονόματα κι αν αλλάξουν, όσα συνέδρια και αν κάνουν το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως «δεν αρέσουν πια», όπως είχε πει κάποτε η Μελίνα στον Ανδρέα. Το ΠΑΣΟΚ από το 44% του ΓΑΠ το 2009 έπεσε στο 4,68% τον Ιανουάριο του 2015 και κάπως αναθάρρησε πιάνοντας 6,29% τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ, το οποίο βρισκόταν στην κυβέρνηση για 24 χρόνια σε μια περίοδο 33 ετών, από το 1981 έως το 2014, κατάφερε μια τεράστια «καταστροφική» επιτυχία και χρεώθηκε μια τεράστια αποτυχία.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Η αποτυχία είναι γνωστή. Η τραγική πολιτική διαχείριση της ήδη χρεοκοπημένης χώρας οδήγησε στην τυπική χρεοκοπία και στην είσοδο στα Μνημόνια, τον Μάιο του 2010. Τότε, μέσα σε έξι μήνες, το παραμύθι του «λεφτά υπάρχουν» έγινε «δεν υπάρχει σάλιο». Το μνημονιακό σοκ και δέος που βίωσαν οι πολίτες οδήγησε στην εκλογική κατάρρευση του Κινήματος.
ΤΟ οξύμωρο είναι πως το ΠΑΣΟΚ είχε καταφέρει συγχρόνως κάτι ανεπανάληπτο. Η φιλοσοφία του πασοκισμού είχε διαπεράσει οριζόντια όλα τα κόμματα από την Αριστερά έως τη Δεξιά και είχε ριζώσει βαθιά στο DNA της κοινωνίας. Η καταστροφική λογική του «θα τη βρούμε την άκρη» σε όλα τα επίπεδα -από τις ελίτ έως τις πιο ευάλωτες οικονομικά κοινωνικές ομάδες- ήταν -και δυστυχώς παραμένει- ισχυρή. Μόνο στο προοίμιο του… Συντάγματος δεν έχει γραφεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να οικειοποιηθεί τον πασοκισμό και να προσελκύσει τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του Κινήματος. Ουσιαστικά «έκλεψε» την ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ.
ΤΟ νέο δίπολο Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ πιέζει ασφυκτικά ό,τι έχει απομείνει από το παπανδρεϊκό κόμμα. Το ΠΑΣΟΚ πλέον δεν μπορεί να αρθρώσει ξεχωριστή πολιτική πρόταση. Θα συμπέσει είτε με τη Ν.Δ. είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ανάλογα το ζήτημα που μπαίνει κάθε φορά στο τραπέζι. Με οποιαδήποτε ονομασία κι αν «κυκλοφορεί» είναι πια καταδικασμένο σε μια φθίνουσα πορεία, που κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να το οδηγήσει ακόμα και στην πολιτική εξαΰλωση. Τα λάθη που έκανε στο παρελθόν είναι τόσο βαριά, ώστε να θεωρούνται από τους πολίτες μη αναστρέψιμα.
ΤΟ σοκαριστικό, βέβαια, είναι πως ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει τα λάθη του ΠΑΣΟΚ, οι τωρινοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που στήριζαν παλαιότερα το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλουν το Κίνημα και δεν θέλουν να παραδεχθούν τις αστοχίες του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτός είναι ο… πασοκισμός!
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]