Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Για να είμαστε δίκαιοι, ο πρωθυπουργός δικαιούται πρώτα να πάρει το Νόμπελ Οικονομίας, όταν κατάφερε στη διετία 2015-2016 να ρίξει τη χώρα στην ύφεση ενώ ο υπόλοιπος κόσμος αναπτυσσόταν, και μετά να διεκδικήσει το βραβείο για την Ειρήνη.
Δεν αποκλείουμε μάλιστα να προταθεί από τους Σουηδούς και μετά τον Λάνθιμο να έχουμε και άλλες «επιτυχίες». Διεθνώς έχουν στηθεί πανηγύρια μετά την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών. ΝΑΤΟ, Βρυξέλλες, ΗΠΑ, Βρετανία και λοιποί παράγοντες δεν έχουν σταματήσει να δίνουν συγχαρητήρια για τις υπογραφές, καθώς εξυπηρετούνται απόλυτα οι σχεδιασμοί τους στην περιοχή των Βαλκανίων. Ανάλογο είναι το κλίμα και στα Σκόπια, άλλωστε ο κ. Ζάεφ μίλησε για το τέλος των «μακεδονικών» και ελληνικών διαφορών, ενώ ξέχασε να προσθέσει το «Βόρεια» όταν μιλούσε για τη χώρα του, τη «Μακεδονία». Η νίκη έχει πολλούς «πατέρες», μόνο η ήττα είναι «ορφανή» και ο πόνος βαρύς, όπως αυτός που αισθάνεται η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ για την υποψηφιότητα του πρωθυπουργού για το Νόμπελ Ειρήνης, με τη συμφωνία των Πρεσπών λύθηκε μία διαφορά που θα μπορούσε να δημιουργήσει πολεμικό κλίμα μεταξύ των δύο χωρών. Η αλήθεια είναι ότι η διαμάχη για το όνομα της γειτονικής χώρας δεν είχε προκαλέσει ποτέ σοβαρή ένταση, αντιθέτως φαινόταν ότι και οι δύο πλευρές είχαν αποδεχθεί τη μονιμότητα ενός προβλήματος.
Με τις Πρέσπες παραβιάσαμε όλες τις εθνικές γραμμές, οι Σκοπιανοί από το 2006 ήθελαν ταυτότητα και γλώσσα, τώρα πήραν τα πάντα χωρίς από την πλευρά τους να κάνουν την παραμικρή υποχώρηση. Το Βόρεια Μακεδονία θα μένει για τις ταμπέλες των επίσημων δείπνων, ο Ζάεφ έχει ήδη παραβιάσει διατάξεις της συμφωνίας αναφέροντας τη χώρα του σκέτο «Μακεδονία», οι γείτονες μιλούν υποτίθεται τη «μακεδονική γλώσσα» και νοούνται ως «Μακεδόνες», είναι ζήτημα χρόνου να απαγορεύσουν τη χρήση του όρου για τους Ελληνες.
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Η χώρα μας δεν κέρδισε απολύτως τίποτα από τη διαπραγμάτευση και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά όταν την ευθύνη των χειρισμών είχε ο πολιτικός που το 2016 είχε ανακηρυχθεί ως ο χειρότερος διαπραγματευτής παγκοσμίως.
Τα Σκόπια αναβαθμίσθηκαν διεθνώς αποκτώντας διαβατήριο σε ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ενωση με ελληνική σφραγίδα, ενώ η χώρα μας έμεινε με τα «χειροκροτήματα» των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και των 8 «πρόθυμων» που ψήφισαν, πάντα με κριτήριο το «εθνικό συμφέρον», τη συμφωνία χωρίς να αποκομίσουμε το παραμικρό όφελος.
Το Νόμπελ μπορεί να το πάρει ο Τσίπρας γιατί εξυπηρέτησε πλήρως τους σχεδιασμούς των άλλων αδιαφορώντας για τη βούληση των πολιτών και τις εθνικές τους ευαισθησίες.
Παράδειγμα προς αποφυγήν
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνέντευξη στο ΑΠΕ του ομότιμου καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου και αρθρογράφου του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής Χριστόδουλου Γιαλλουρίδη για τη συμφωνία των Πρεσπών, καθώς αμφισβητεί πλήρως τη δυνητικά θετική επίδρασή της στα Βαλκάνια.
«Δεν υπάρχουν προβλήματα στην περιοχή μας, τα οποία να επιλύσει ή να διορθώσει το ΝΑΤΟ. Τα Σκόπια δεν είχαν δημιουργήσει ποτέ προβλήματα με την Ελλάδα, ούτε και υπήρχε περίπτωση στο μέλλον. Τα προβλήματα με την Αλβανία δεν είναι αυτής της φύσης που να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ. Η Σερβία είναι φιλική χώρα προς την Ελλάδα. Εμείς, αντίθετα, διασαλεύουμε τις σχέσεις μας με τη Ρωσία -δεν είναι εχθρικές-, αλλά δεν είναι αυτές που θα μπορούσε να είναι. Οι σχέσεις μας με τη Ρωσία ήταν διαχρονικά καλές».
Σε ερώτηση εάν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η συμφωνία ως πρότυπο επίλυσης διαφορών μεταξύ άλλων χωρών, ο κ. Γιαλλουρίδης απαντά αρνητικά. «Τα κράτη, όταν διαπραγματεύονται, διαπραγματεύονται για αμοιβαίο όφελος. Δεν διαπραγματεύονται για να δώσει το ένα στο άλλο, χωρίς να πάρει τίποτε. Διότι αμοιβαίο όφελος σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει. Υπάρχει όφελος των Σκοπίων, υπάρχει όφελος των Δυτικών, υπάρχει όφελος του ΝΑΤΟ, δεν υπάρχει όφελος της Ελλάδας. Είναι παράδειγμα προς αποφυγήν».
Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]