Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Ο Πάνος Καμμένος τάσσεται εναντίον των βουλευτών του που δίνουν τη στήριξή τους στην κυβέρνηση και συγχρόνως καταγγέλλει «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα» για το ζήτημα που έχει ανακύψει γύρω από το αν θα μπορέσει να γλιτώσει και την επίσημη διάλυση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας. Ο Σταύρος Θεοδωράκης κατηγορεί τους βουλευτές που ανεξαρτητοποιήθηκαν ή διεγράφησαν ότι διέλυσαν το Ποτάμι. Ο Βασίλης Λεβέντης καταγγέλλει… γενικά ότι τον υπονομεύουν όλα τα κόμματα.

Ο Πάνος Καμμένος ξεκίνησε με το εντυπωσιακό 10,62% και 671.324 ψήφους τον Μάιο του 2012, έπεσε στο 3,69% και στις 200.532 ψήφους τον Σεπτέμβριο του 2015 και δημοσκοπικά εμφανίζεται πλέον έως μη… ανιχνεύσιμος. Φταίνε οι βουλευτές που έφυγαν; ¨Η ο ίδιος ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., ο οποίος κάνει διαρκώς τα αντίθετα από ό,τι υπόσχεται; Δεσμευόταν για σκίσιμο Μνημονίων ή αποχώρηση από την πολιτική, αλλά τελικά ψήφισε «ναι, σε όλα» και κάθισε τέσσερα χρόνια στην καρέκλα του συγκυβερνήτη και υπουργού. Απειλούσε πως θα ρίξει την κυβέρνηση για το Σκοπιανό και τελικά με τη στάση του πέρσι τον Ιούνιο «έδωσε» το στυλό στον Νίκο Κοτζιά για να υπογράψει τη συμφωνία των Πρεσπών. Με τις συνεχείς κωλοτούμπες οι ΑΝ.ΕΛ. βρέθηκαν σε βέρτιγκο και όπως ήταν αναμενόμενο οδηγούνται εκτός Βουλής στις επόμενες κάλπες.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεκίνησε με 6,61% και 377.662 ψήφους στις ευρωεκλογές του 2014, έπεσε στο 4,09% και στις 222.349 ψήφους τον Σεπτέμβριο του 2015 και δημοσκοπικά κινείται πλέον κάτω από το 1%. Μέσα στην τετραετία έφυγαν από το Ποτάμι 8 από τους 11 εκλεγέντες βουλευτές. Εκείνοι το διέλυσαν; Ή ο ίδιος ο επικεφαλής του Ποταμιού που πότε περίμενε τον Τσίπρα να διώξει τον Καμμένο για να μπει στην κυβέρνηση, πότε βάδιζε πλάι πλάι με τη Ν.Δ. και κάποια στιγμή προσχώρησε στο ΚΙΝ.ΑΛ. για να αποχωρήσει ύστερα από λίγους μόνο μήνες; Η ρότα χάθηκε και μαζί το υποτιθέμενο φρέσκο μεταρρυθμιστικό προφίλ του Ποταμιού, που σιγά σιγά μεταμορφώθηκε σε ένα γερασμένο κόμμα, αν και μόλις έκλεισε πέντε χρόνια ζωής.

Η πορεία της Ενωσης Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη ήταν απολύτως προβλέψιμη. Υστερα από 30 χρόνια μεταπήδησε από την trash στην κεντρική πολιτική σκηνή λόγω απογοήτευσης των ψηφοφόρων, ίσως και λόγω χαβαλέ. Και από το 0,28% και τις 17.145 ψήφους τον Ιούνιο του 2012, εκτινάχθηκε στο 3,44% και στις 186.644 ψήφους τον Σεπτέμβριο του 2015. Τώρα, όλα δείχνουν πως σιγά σιγά θα επιστρέψει στα ποσοστά που συνήθως κυμαίνονταν οι Κεντρώοι. Ο Βασίλης Λεβέντης μπορεί να μην έκανε τα λάθη των υπολοίπων αρχηγών των μικρών κομμάτων, αλλά δεν έκανε και κάτι για να αποδείξει πως είχε νόημα η ψήφος εκείνων που τον εμπιστεύθηκαν.

ΟΙ τρεις πολιτικοί αρχηγοί, λοιπόν, θα ήταν προτιμότερο να κάνουν την αυτοκριτική τους για όσα έπραξαν την τελευταία τετραετία. Εκείνοι ήταν που πρώτοι τα υπονόμευσαν με τη στρατηγική που ακολούθησαν και τις αποφάσεις που έλαβαν. Τώρα είναι αργά. Είναι ήδη προδιαγεγραμμένη η πορεία εξαΰλωσης των κομμάτων τους. Και αν ακόμα δεν έχουν κατανοήσει τις αστοχίες τους, τουλάχιστον ας μην γίνονται… γραφικοί καταγγέλλοντας «ψεκασμένα» συνωμοσιολογικά σενάρια.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]