Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Κάθε λεπτό που περνάει ένας υπουργός, πρωθυπουργός, πρόεδρος ή πλανητάρχης λαμβάνει μια απόφαση που ανατρέπει το ρου των γεγονότων και τους παγκόσμιους συσχετισμούς. Οι επιπτώσεις των αποφάσεων αυτών κάποιες φορές γίνονται αμέσως αντιληπτές και άλλοτε συνεχίζουν να παράγουν αποτελέσματα ακόμα και μετά από δεκαετίες, ίσως και περισσότερο. Οι δεύτερες είναι οι πιο σημαντικές.

Πρόσφατα, σε μια σύναξη δημοσιογράφων και αναλυτών, όταν η κουβέντα για το Μακεδονικό είχε ανάψει για τα καλά, ένας εκ των παρισταμένων έφερε το παράδειγμα της κρίσης του Σουέζ. Ηταν 1956 όταν ο Βρετανός πρωθυπουργός Αντονι Ιντεν αποφασίζει να εισβάλει στρατιωτικά στην Αίγυπτο, αφού είχε συνεννοηθεί εν κρυπτώ με τη Γαλλία και το Ισραήλ, για να ανατρέψει το νέο τότε πρόεδρο της χώρας, εθνικιστή Νάσερ. Η κρίση που δημιουργήθηκε ήταν τόσο σοβαρή που απειλήθηκε η παγκόσμια ειρήνη και υπό την πίεση του ΟΗΕ, των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ενωσης οι βρετανικές και γαλλικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν, καταγράφοντας μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές και διπλωματικές ήττες στην ιστορία τους.

Η απόφαση Ιντεν αποδείχθηκε μοιραία τόσο για εκείνον όσο και για την παγκόσμια Ιστορία. Ο Ιντεν παραιτήθηκε υπό την πίεση του Κοινοβουλίου, αποσύρθηκε για πάντα από την πολιτική και πολλές δεκαετίες αργότερα, το 2004, ψηφίστηκε από 139 ακαδημαϊκούς ως ο χειρότερος πρωθυπουργός του 20ού αιώνα. Ταυτόχρονα, ενισχύθηκε ο αραβικός εθνικισμός και άρχισε η μεγάλη αμφισβήτηση και αντίδραση έναντι των Ευρωπαίων. Το ενδιαφέρον είναι ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε από έναν πολιτικό που είχε διατελέσει τρεις δεκαετίες υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας και θεωρείτο έμπειρος και κυρίως διορατικός. Ο Ιντεν ήταν από τους πρώτους που είχαν αντιληφθεί το τέρας του φασισμού στα πρόσωπα του Χίτλερ και του Μουσολίνι και ίσως αυτό να τροφοδότησε την πολιτική αλαζονεία που θόλωσε την κρίση του.

Στην πρόσφατη Ιστορία ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Πώς ακριβώς άραγε αποτιμώνται σήμερα η σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν και η αμερικανική στο Ιράκ; Πώς ακριβώς τράφηκε και θέριεψε το ισλαμικό κράτος; Οποιαδήποτε απλή απάντηση θα είναι λανθασμένη. Διαφορετικά ερωτήματα, αλλά το ίδιο κρίσιμα, προκύπτουν σήμερα από τις δραματικές εξελίξεις στη Βενεζουέλα, διαφορετικής φύσεως ερωτήματα προκύπτουν για τη συμφωνία των Πρεσπών. Και στις δύο περιπτώσεις οι επιπτώσεις θα αργήσουν να έρθουν. Αλλά θα έρθουν.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]