Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Από την περίοδο του 2011 αλλά και αργότερα, όταν οι «Αγανακτισμένοι» από κύμα αυθόρμητης δυσαρέσκειας μετατράπηκε σε τσουνάμι τυφλής οργής, είχε αρχίσει η κατάσταση να βγαίνει εκτός ελέγχου. Θυμάστε τις αφίσες που τοιχοκολλούσαν «θυμωμένοι» πολίτες από τον Εβρο μέχρι τη Μεσσηνία, στοχοποιωντας βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν το Μεσοπρόθεσμο;
Το σύνθημά τους μάλιστα ήταν «Δικαιοσύνη-Ελευθερία-Αμεση Δημοκρατία» και κάποιοι πολιτικοί, που σήμερα βρίσκονται στην κυβέρνηση, έκαναν πως δεν τρέχει τίποτα. Βάφτιζαν τις αντιδράσεις αυτές ως αυθόρμητες κινητοποιήσεις και μιλούσαν για «πολίτες που παλεύουν για το καλό του τόπου τους. Μέχρι και ξυλοδαρμούς βουλευτών είχαμε. Ε, τώρα βρέθηκαν άλλοι «αγανακτισμένοι», που στο όνομα της Μακεδονίας στοχοποιούν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων που θα ψηφίσουν τη συμφωνία.
Οι αφίσες που κυκλοφόρησαν σε δρόμους της Βόρειας Ελλάδας με τις φωτογραφίες βουλευτών και το ερώτημα «εσύ θα προδώσεις τη Μακεδονία μας;» είναι ενδεικτικά μιας νέας πόλωσης, η οποία διαφέρει μόνο ως προς το θέμα, όχι όμως στη μορφή της. Είναι ακραία, επικίνδυνη και θα πρέπει να καταγγελθεί άμεσα, κυρίως από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με προεξάρχουσα τη Νέα Δημοκρατία. Η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να βγει μπροστά και ως γνήσιο δημοκρατικό, φιλελεύθερο κόμμα να αποκηρύξει οποιαδήποτε στοχοποίηση βουλευτών από ακραίους κύκλους.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Παράλληλα, οφείλει το κόμμα να διαχωρίσει την επίσημη θέση του από την πρωτοβουλία στελέχους της να αποστείλει τους τηλεφωνικούς αριθμούς βουλευτών που θα ψηφίσουν τη συμφωνία των Πρεσπών. Αυτό δεν είναι πολιτική. Ανεξαρτήτως των προθέσεων, ο κίνδυνος να πέσουν οι αριθμοί αυτοί στα χέρια ανθρώπων που θα ξεφύγουν από το μέτρο είναι υπαρκτός.
Οι πολιτικές διαφωνίες ανάμεσα στα κόμματα του δημοκρατικού τόξου είναι μεγάλες και αφορούν μείζονα εθνικά ζητήματα. Είναι δεδομένο λοιπόν πως ο δρόμος μέχρι τις εκλογές θα είναι δύσκολος και αρκετά φορτισμένος. Ομως η έκφραση των διαφορετικών απόψεων πρέπει να είναι μόνο πολιτική, με επιχειρήματα και εντός των δημοκρατικών και κοινοβουλευτικών διαδικασιών.
Οσο για τους πολίτες, υπάρχει τρόπος να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια ή την αγανάκτησή τους: Με την ψήφο τους στις εκλογές.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]