Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Τουλάχιστον δέκα δημοφιλή προϊόντα που χρησιμοποιούν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο μπαίνουν στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε μια προσπάθεια να μειωθεί ο τεράστιος όγκος των πλαστικών απορριμμάτων που καταλήγουν στο περιβάλλον. «Είναι ανάγκη;», θα αναρωτηθούν πολλοί ηλικιωμένοι Ευρωπαίοι πολίτες σε κάποιο απομακρυσμένο ψαροχώρι της Γαλλίας ή σε ορεινό χωριό της Ελλάδας, που μεγάλωσαν θεωρώντας την εφεύρεση του πλαστικού ως μια από τις μεγαλύτερες τεχνολογικές ανακαλύψεις. Και μέχρι ενός σημείου όντως ήταν. Διότι, πριν όλες αυτές οι τεράστιες, ανεξέλεγκτες πλέον ποσότητες πολυμερών πλημμυρίσουν τις ζωές μας, τα πλαστικά ήταν μια πραγματική υγειονομική και όχι μόνο επανάσταση.

Ο Μαλτέζος επίτροπος Περιβάλλοντος Καρμένου Βέλα δίνει μια απλή και διόλου τεχνοκρατική απάντηση: Οταν θα φέρουμε στο σπίτι μας ένα ψάρι σε πλαστική σακούλα, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι το επόμενο έτος να βρούμε την ίδια σακούλα μέσα σε ένα ψάρι. Ολα αυτά είναι γνωστά βέβαια εδώ και χρόνια, να όμως που φθάσαμε στο σημείο να αποτελούν πλέον επίσημη πολιτική των κρατών. Ασφαλώς και δεν θα είναι μια εύκολη, ούτε απλή μετάβαση, αφού προϋποθέτει εναλλακτικές προτάσεις προϊόντων, εξίσου εύχρηστων και ανθεκτικών, χωρίς να είναι το ίδιο επιζήμια. Χρειάζεται επίσης συνεργασία με την ευρωπαϊκή βιομηχανία πλαστικών η οποία εξακολουθεί να είναι απαραίτητη, αφού οι ολοκληρωτικές απαγορεύσεις είναι ανεφάρμοστες, εν πολλοίς και αχρείαστες, αν τα κράτη κατάφερναν να πείσουν τους πολίτες τους να ανακυκλώνουν. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό, πλην όμως προϋποθέτει αλλαγή μαζικής κουλτούρας.

Το παράδειγμα της πλαστικής σακούλας δείχνει πως δεν είναι αδύνατη αυτή η αλλαγή. Η χρήση της μειώθηκε δραστικά, σύμφωνα με τις μετρήσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος και θα μειωθεί και άλλο από το νέο έτος, αφού το κόστος αγοράς της αυξάνεται. Το καλό νέο είναι ότι οι Ελληνες δείχνουν να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα. Το κακό είναι ότι πρέπει να ζοριστούν για να υπακούσουν, αφού, κακά τα ψέματα, αν δεν έμπαινε το οικονομικό τέλος των 0,4 λεπτών (και σε λίγες μέρες 0,9 λ.), τέλος δεν θα έμπαινε.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]