Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*

Η κυβέρνηση Τσίπρα ελπίζει ότι με το λεγόμενο κοινωνικό μέρισμα, το οποίο είναι ένα μέρος του πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος που έχει επιτευχθεί με την αύξηση της φορολογίας και τη μείωση των κοινωνικών και επενδυτικών δαπανών του Δημοσίου, θα ανακάμψει δημοσκοπικά.

Το πιθανότερο είναι ότι ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του θα χάσουν το πολιτικό στοίχημα, γιατί το λεγόμενο κοινωνικό μέρισμα έχει δύο όψεις. Από τη μία, δείχνει την προσπάθεια της κυβέρνησης να βελτιώσει την πολιτική της εικόνα στην τελική ευθεία προς τις βουλευτικές εκλογές. Από την άλλη, αναδεικνύει την παραπέρα φτωχοποίηση του ελληνικού λαού που επέφερε η τετραετία Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ.

Η βασική αιτία

Η βασική αιτία της φτωχοποίησης του ελληνικού λαού την περίοδο 2015-2018 είναι η παράταση των μνημονιακών μέτρων με ευθύνη του κ. Τσίπρα.

Θα μπορούσαμε να είχαμε βγει από το Μνημόνιο με μικρότερες θυσίες και καλύτερη προοπτική το 2015. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις μετέτρεψαν το τριετές πρόγραμμα-Μνημόνιο σε πενταετές. Ο Τσίπρας, που θα καταργούσε λιτότητα και Μνημόνιο τον Ιανουάριο του 2015, μετέτρεψε τη μνημονιακή πενταετία σε οκταετία και πρόσθεσε δύο άτυπα μνημονιακά χρόνια.

Η μετατροπή μιας θεραπείας-σοκ τριετούς διάρκειας σε δεκαετή μνημονιακό μαραθώνιο συμπιέζει τα εισοδήματα και εξαφανίζει τα περιουσιακά στοιχεία.
Ο χρόνος έχει και στη συγκεκριμένη περίπτωση τεράστια σημασία.

Εισοδηματική ισοπέδωση

Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα έχει χαρακτηριστικά εισοδηματικού και φορολογικού οδοστρωτήρα.

Η μείωση της ανεργίας επιτυγχάνεται με το σπάσιμο του οκτάωρου σε δύο τετράωρα και τη δημιουργία της λεγόμενης γενιάς των 360 ευρώ.

55% των νέων θέσεων εργασίας είναι θέσεις μερικής απασχόλησης που αμείβονται με 400 ευρώ το μήνα, 360 ευρώ καθαρά. Ηδη το 30% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα ανήκει σε αυτή την κατηγορία, ενώ, σύμφωνα με έρευνες διεθνών οργανισμών, το 14% των εργαζομένων είναι κάτω από το όριο της φτώχειας.

Η εισοδηματική πολιτική που εφαρμόζεται είναι ιδιαίτερα σκληρή. Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, οι πραγματικοί μισθοί στον ιδιωτικό τομέα έπεσαν κατά 3,5% το 2017 με τη βοήθεια και των σκληρών φορολογικών μέτρων.
Σκληρότερη είναι η μοίρα των ανέργων, οι οποίοι ανέρχονται γύρω στο ένα εκατομμύριο και αναλογούν σε κάτι λιγότερο από το 19% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Μόνο το 10% των ανέργων παίρνει επίδομα ανεργίας, παρά τη δέσμευση του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ να διπλασιάσουν το χρονικό διάστημα καταβολής του για να μη μένουν ακάλυπτοι όλοι οι μακροχρόνια άνεργοι.

Αλλη μεγάλη κατηγορία φτωχοποιημένων από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. είναι οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι οποίοι έχασαν το ΕΚΑΣ, και όσοι εξαρτώνται από προνοιακά επιδόματα, τα οποία μειώθηκαν δραστικά.

Η κυβέρνηση Τσίπρα μειώνει συνεχώς τις δαπάνες για το κράτος πρόνοιας και για τις δημόσιες επενδύσεις, ενώ αυξάνει προκλητικά όσες έχουν σχέση με προσλήψεις, ανάπτυξη του κομματικού κράτους και εξυπηρέτηση της εκλογικής πελατείας.

Οι κυβερνητικές επιλογές ρίχνουν ολοένα περισσότερους στην παγίδα της φτώχειας.

Οι συνταξιούχοι έχασαν το ΕΚΑΣ, είδαν τις κρατήσεις τους να αυξάνονται και, κυρίως, είδαν το κόστος της ζωής τους να αυξάνεται μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ, της φορολογίας στα τρόφιμα, στα καύσιμα, στο πετρέλαιο θέρμανσης. Επίσης επιβαρύνθηκαν από την αύξηση της συμμετοχής τους στη δαπάνη για τα φάρμακα.

Ρεκόρ στους έμμεσους φόρους

Αλλη βασική αιτία της φτωχοποίησης εκατομμυρίων Ελλήνων είναι η συνεχής αύξηση των έμμεσων-καταναλωτικών φόρων από την κυβέρνηση Τσίπρα.

Η Ελλάδα είναι πλέον η χώρα με το ευρωπαϊκό ρεκόρ στους έμμεσους-καταναλωτικούς φόρους, οι οποίοι είναι οι πιο σκληροί, εφόσον καταβάλλονται από τους μη προνομιούχους και φτωχούς πολίτες για την κάλυψη βασικών αναγκών τους.

Ενδεικτική είναι η περίπτωση των καυσίμων. Η Ελλάδα έχει το ευρωπαϊκό ρεκόρ ακρίβειας στο λίτρο της αμόλυβδης βενζίνης, παρά το γεγονός ότι το μέσο εισόδημα των Ελλήνων κινείται πλέον κάτω από το 70% του μέσου εισοδήματος της Ε.Ε. των 28.

Στη Γαλλία ο κόσμος βγήκε στους δρόμους και επέβαλε τη ματαίωση μιας προγραμματισμένης αύξησης της φορολογίας των καυσίμων. Τα καύσιμα στη Γαλλία, όπου το εισόδημα είναι περίπου διπλάσιο του ελληνικού, είναι λιγότερο ακριβά απ’ ό,τι στην Ελλάδα.

Την οικονομική και την κοινωνική κατάσταση επιδεινώνουν και άλλες κυβερνητικές αποφάσεις, όπως είναι η δραστική μείωση της επιδότησης του πετρελαίου θέρμανσης σε σχέση με αυτά που ίσχυαν επί κυβέρνησης Σαμαρά και το υψηλό κόστος της ενέργειας για τα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις.

Χαμένες περιουσίες

Η δημιουργία μιας νέας τάξης μη προνομιούχων και φτωχών δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά σε φορολογικούς, εισοδηματικούς λόγους.

Από την περίοδο της χρεοκοπίας 2009-2010 το μεγαλύτερο μέρος των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα τεράστιο ιδιωτικό χρέος.

Το χρέος αυτό, προς τις τράπεζες, την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά είναι εγκλωβισμένα σε απίθανες καταστάσεις χωρίς να υπάρχει πρόνοια για σοβαρή ρύθμιση των εκκρεμοτήτων, πολύ περισσότερο για τη λεγόμενη δεύτερη ευκαιρία που αποτελεί τον κανόνα στην Ε.Ε.
Η μεγάλη πτώση στην αγορά ακινήτων, της τάξης του 40% έως 45% για όσα ακίνητα δεν έχουν τουριστικό ενδιαφέρον, οδηγεί ουσιαστικά στην απαξίωση της οικογενειακής περιουσίας, η οποία αποτελούσε για δεκαετίες μορφή οικονομικής και κοινωνικής εξασφάλισης.

Τέλος, όλες οι διεθνείς εκθέσεις αποδίδουν στην Ελλάδα και το ευρωπαϊκό ρεκόρ κοινωνικής ανισότητας, με αποτέλεσμα η επέκταση της φτώχειας που περιγράψαμε να οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις.

*Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]